آپشن قرارداد اختیار

این آپشن از نوع اروپایی است و تنها در زمان انقضای آن قابل اجرا است. در مدت دوره زمانی این آپشن هیچ سود سهامی پرداخت نمی شود.

قرارداد آپشن یا اختیار معامله

قرارداد آپشن یا اختیار معامله به صورت یک قرارداد می باشند. این نوع قرارداد نخستین بار در سال 1973 توسط بورس شیکاگو اجرا شد و در ابتدا زیاد مورد استقبال قرار نگرفت، اما رفته رفته و در طول سالیان سرمایه گذاران زیادی از آن استقبال کردند و امروزه برای بیش از 90 نوع شاخص گوناگون که از جمله آن می توان به NASDAQ و S&p 500 اشاره کرد که قرارداد برای آنها تعریف شده است.

اما ببینیم که قرارداد آپشن یا اختیار معامله به چه معنا می باشد؟

قرارداد آپشن یا اختیار معامله توافقی است که مابین دو طرف معامله صورت می گیرد و جهت تسهیل در معامله کالاهای معاملاتی از جمله ارزهای دیجیتال، سهام و… قابلیت تنظیم شدن را دارند. این نوع معاملات به ویژه جهت پایین آوردن ریسک در معاملات خرید و فروش مورد استفاده قرار می گیرند.

قراردادهای آپشن یا قرارداد های اختیار خرید چیست؟

در این بخش از قرارداد آپشن یا اختیار معامله ببینیم که قراردادهای آپشن یا قرارداد های اختیار خرید چیست؟ اختیار معامله نوعی قرارداد مالی است که بر اساس آن به خریدار حق انتخاب، اما نه تعهد( یعنی الزامی به خرید نخواهد داشت) را می دهد.

در این نوع از قرارداد آپشن یا اختیار معامله خرید کالاهای معاملاتی، اوراق قرضه و… با قیمت تعیین شده و در مدت زمانی که آن هم تعیین شده است انجام می گردد. اقلام و کالاهای نامبرده، کالاهای اساسی نامیده می شوند و در پاسخ این پرسش که خریدار این نوع قرارداد چه زمانی به سود خواهند رسید باید گفت که هر زمان که قیمت آیتم های نامبرده افزایش یابد به سود خواهند رسید.

نکته دیگر که شایان ذکر است در این رابطه دارنده این نوع قرارداد این حق را دارا میباشد که دارایی پایه را با قیمت معین در مدت زمان انقضا یا پیش از آن به فروش رساند.

انواع قراردادهای آپشن کدامند؟

در ادامه بحث در خصوص قرارداد آپشن یا اختیار معامله در این قسمت به بررسی انواع قراردادهای آپشن یا اختیار معامله میپردازیم:

از انواع رایج گزینه هایی که برای انواع قرارداد آپشن یا اختیار معامله داریم: قراردادها به سبک آمریکایی و اروپایی می باشند.

موارد سبک آمریکایی را می توان در هر بازه زمانی قبل از اتمام آن، اعمال کرد. گزینه های سبک اروپایی فقط در تاریخ انقضا قابل اجرا هستند.

جهت انعقاد قرارداد اختیاری معامله باید وثیقه یا وجه تضمین را پرداخت کند(premium).

بعضی از قرارداد آپشن یا اختیار معامله که این اجازه را در هر زمانی پیش از آنکه قرارداد سررسید شود به صاحب آن می دهد که قرارداد را اجرایی کند. این قرارداد قرارداد اختیار آمریکایی نامیده می شود.

نوع دیگری از قرارداد که قرارداد اختیار اروپایی نامیده می شود، تنها در زمان معینی قابلیت اجرا شدن دارند و قبل از آن مجاز به اجرا شدن نمی باشند. شایان ذکر است که انتخاب نام برای این نوع قراردادها به موقعیت جغرافیایی مرتبط نمی باشند و در هرجایی از دنیا میتوانید بنابر خواست و اهداف معاملاتی خود از آن استفاده کنید.

قرارداد اختيار معامله چه تفاوت و تشابهي با قرارداد آتي دارد؟

در این بخش قراردادهای آپشن یا اختیار معامله را با قراردادهای آتی مورد قیاس قرار می دهیم. هر دوی این قراردادها در واقع ابزارهای مشتق شده می باشند. معامله گران بنابر نیازشان از این نوع قراردادها استفاده می کنند. میتوان گفت که مشترکات زیادی بین آنها موجود است اما در عین اینکه مشترکات زیادی دارند یک تفاوت مهم و اساسی در نحوه اجرای این دو قرارداد نیز وجود دارد.

قراردادهای آتی بعد از آنکه سررسید شدند قابل اجرا خواهند بود. به این مفهوم که آپشن قرارداد اختیار صاحبان این قرارداد موظف هستند که آیتم ها و یا دارایی های اساسی را مبادله کرده و یا معادل آن وجه نقد دریافت و یا پرداخت نمایند.

اما در مورد قرارداد آپشن یا اختیار معامله تنها در صورتی اجرا خواهند شد که صاحب قرارداد بخواهد آن را اجرا نماید. فروشنده باید آیتم معاملاتی را مبادله نماید.

Call option (کال آپشن):

قرارداد های اختیار خرید است که به خریدار حق انتخاب آیتم معاملاتی مشخص در تایم فریم مشخص و با قیمت مشخص می دهد. از جمله آیتم های معاملاتی می توان به سهام ، اوراق قرضه و هر نوع کالا یا دارایی اساسی اشاره کرد.هنگامی که قیمت افزایش می یابد ،طرف خرید قرارداد های اختیار خرید
Call option سود می کند.

پوت آپشن(put option ) :

بر اساس این قرارداد به صاحب آن این حق داده می شود اما (نه تعهد) که می تواند مقدار تعیین شده از دارایی اساسی در بازه زمانی معین با قیمتس که از پیش مشخص شده به فروش برساند به این قیمتی که از قبل مشخص شده است قیمت اعتصاب گفته میشود(Strike price )

مزایای قراردادهای اختیاری چیست؟

تا به اینجا با مفهوم قراردادهای آپشن یا اختیار معامله آشنا شدیم در این بخش می خواهیم ببینیم که قرارداد آپشن یا اختیار معامله چه مزایایی دارند؟

می توان گفت که قراردادهای آپشن یا اختیار معامله نیز همچون دیگر آپشن قرارداد اختیار ابزارهایی که در بازارهای مالی کاربرد دارند دارای نقاط ضعف و قدرتی هستند در اینجا به برخی از نقاط قوت آنها اشاره می کنیم :

• به عنوان یک دستگاه ریسک مورد استفاده قرار می گیرد و می تواند استراتژی های مربوط به پایین آوردن آپشن قرارداد اختیار ریسک را برای سرمایه گذاران فراهم نماید.
• این نوع قراردادها دارای انعطاف پذیری بالایی هستند.
• در این نوع قراردادها امکان استفاده از ترکیب راهبردهای معاملاتی و ویژه فراهم می شود.

همچنین به تریدرها و سرمایه گذاران استراتژی های منعطف تر و پیچیده تری از جمله اسپرد و ترکیباتی را می دهند قادرند در هر سناریویی از بازار به معامله گران سود بالقوه بدهند.

• در تمامی روندها کاربرد دارد.
• امکان استفاده از چند معامله همزمان با هم وجود دارد.

سخن پایانی

قرارداد آپشن یا اختیار معامله یکی از راهها و شیوه های سرمایه گذاری است. چنانچه می دانید راههای سرمایه گذاری در بازار متفاوت هستند. با این وجود هدف هرکسی از این بازار متفاوت می باشد. اما آنچه که مهم است تمامی معامله گران به دنبال یک هدف واحد در بازارهای مالی هستند و آن کسب سود است.
قرارداد آپشن یا اختیار معامله دارای اجزا و عناصری می باشند از این قرار:
سایز(size): یعنی تعداد قراردادهای مورد معامله،
تاریخ انقضا: که بعد از آن تاریخ قادر به اعمال تغییرات نمی باشد.
قیمت معامله است که در آن کالای معاملاتی خرید یا فروش می شود :Strike price
وجه تضمین یا وثیقه است :premium
همچنین به انواع قرارداد آپشن یا اختیار معامله اشاره کردیم و همینطور مزایای آن را برشمردیم.
در پایان با امید به آنکه مقاله فوق برای شما خواننده گرامی مفید واقع شده باشد ما را از نظرات و تجربیات خود آگاه سازید.شایان ذکر است در صورت نیاز به مشاوره و هرگونه پرسش و پاسخ مشاورین بروکر نیکس از طریق چت آنلاین در اسرع وقت پاسخگوی شما خواهند بود.

بازار آپشن و اختیار معامله

بازار آپشن بازاری است که ورود سرمایه محدودیت ندارد ولی منطق دارد. . بازار آپشن بازاری پر پتانسیل برای کسب سود های نجومی ولی تاکید میکنم بدون دانش همین اندازه میتواند زیان هم بسازد.پس حتما در دوره آموزشی ما شرکت کنید حتما شرکت کنید.چندین بار تاکید میکنم چون با قدرت بهترین دوره جامع اختیار معامله در ایران است.

پیشنهاد ما این است که برای آموزش منظم وسازمان یافته اختیار معامله حتما سلسله مقالات آپشن ما را دنبال کنید.

در قسمت ششم از سری آموزش های اختیار معامله به دو مورد از ضرایب پوشش ریسک در بازار اختیار معامله به نام گاما و تتا پرداخته شد و نکات مهم این دو ضریب به طور مفصل بیان گردید .در این مقاله هم به دو مورد دیگر از این ضرایب پوشش ریسک خواهیم پرداخت وسپس به توضیح سبک های مختلف معاملاتی که افراد معامله گر در بازار آپشن استفاده میکنند .پرداخته میشود.

ضرایب پوشش ریسک و سبک های معاملات آپشن

رو چیست ؟

رو تاثیر نرخ بهره و سود نقدی درایی پایه بر پریمیوم را محاسبه میکند . از آنجا که در ماشین حساب ارزش گذاری این اعداد معمولا ثابت وارد میشود ، یعنی در ماشین حساب ارزش گذاری سایت TSE.IR نرخ بازدهی مورد انتظار معمولا 30 درصد وارد میشود و نسبت سود نقدی به قیمت دارایی پایه نیز همیشه صفر وارد میشود ، پس تاثیر گذاری این ضریب پوشش ریسک در قراردادهای اختیار معامله معمولا یکسان میباشد .

وگا چیست ؟

تاثیر افزایش یا کاهش نوسان پذیری دارایی پایه روی قیمت پریمیوم را با وگا محاسبه میکنند یعنی یک درصد افزایش یا کاهش در نوسان پذیری دارایی پایه چه مقدار بر قیمت پریمیوم تاثیر گذار خواهد بود ؟

نحوه محاسبه وگا :

عددی که ماشین حساب ارزش گذاری در سایت tse.ir در قسمت وگا نمایش میدهد این مفهوم را میرساند که به ازای هر یک درصد تغییر در نوسان پذیری سهم پایه ، چه میزان تغییر در قیمت پریمیوم اتفاق میافتد . برای مثال فرض کنید که قرارداد اختیار معامله ای را میخواهید در ماشین حساب ارزش گذاری سایت tse.ir ، ارزش گذاری کنید و اطلاعات این قرارداد به شرح زیر باشد

نوسان پذیری : 55 درصد قیمت پریمیوم : 890 ریال وگا : 1768

حال اگر بخواهیم نوسان پذیری 45 درصدی را محاسبه کنیم یعنی 10 درصد از نوسان پذیری کم کنیم و تاثیر آن را روی قیمت پریمیوم متوجه بشویم . ابتدا باید وگا را ضرب در 10 درصدی بکنیم که قرار است از نوسان پذیری دارایی پایه کم شود یعنی 1768 ضربدر 10درصد که جواب مساوی است با 176ریال . یعنی اگر 10 درصد از نوسان پذیری دارایی پایه کم شود، 176 ریال از قیمت پریمیوم کم خواهد شد یعنی قیمت از 890 تومان به 714 تومان کاهش خواهد داشت .

برای یادگیری بازار اختیار معامله در بورس ایران بصورت ویدئو و به زبان ساده وارد صفحه دوره جامع ناگفته های بازار اختیار معامله شوید و حرفه ای آموزش ببینید.

سبک های معاملاتی در بازار آپشن :

1 : نوسانگیری روزانه

این افراد چشم به خرید و فروش کوتاه مدت دوخته اند و به سود کم راضی هستند و در یک سود خود را از بازارآپشن کسب میکنند . این افراد در بازارهای پرنوسان اختیار معامله، قبول ریسک میکنند و البته روزانه قرارداد اختیار معامله خود را بررسی میکنند . گاهی این افراد بلافاصله بعد از خرید یک اختیار خرید با قیمت مد نظر خود سفارش فروش را میگذارند و منتظر کسب سود در کمتر از یک روز هستند و گاهی بالعکس یعنی بلافاصله بعد از فروش اختیار خرید خود اقدام به خرید آن با قیمت پایین تر میکنند و سود کسب میکنند .

2: معامله گران کوتاه مدت بر اساس روند

این افراد معمولا معامله های کمتر از یک ماهه دارند و نیازی به بررسی روزانه ندارند چرا که در انتخاب قرارداد اختیار معامله برای معامله ، مراحل چندگانه ( بررسی شاخص کل ، بررسی شاخص گروه ، بررسی دارایی پایه ، بدست آوردن قیمت منصفانه قرارداد و توجه به زمان باقی مانده تا سر رسید ) را مورد توجه قرار میدهند و بعد از آن وارد معامله میشوند . این افراد مسلط به تحلیل تکنیکال هستند و میتوانند با تحلیل دقیق شاخص کل یا گروه یا دارایی پایه مد نظر خود ، مقاومت ها و حمایت ها را پیدا کنند و حتی برخی مسلط یه تحلیل زمانی تکنیکالی هم هستند و میدانند که آپشن قرارداد اختیار این قرارداد تا چه زمانی و به چه اندازه ای سود خواهد کرد یا زیان خواهد کرد . این افراد معمولا استراتژی های بازار آپشن را به صورت نسبی میشناسند و میتوانند از برخی از آنها استفاده کنند ( استراتژی های بازار آپشن بسیار متنوع و پیچیده است و نیاز به آموزش دارند تا بتوان از آنها به درستی استفاده کرد .)

3 : معامله گران بر اساس استراتژی های بازار آپشن

این افراد معمولا محافظه کار هستند و معامله های مطمئن و پرسود از ویژگی های این افراد است . این افراد معمولا دانش بالایی از ساختار بازار آپشن دارند و با شناخت کافی از استراژی ها اقدام به معاملات آپشن میکنند . توجه به عنصر زمان در معامله یکی از شاخصه های این افراد است به این معنی که میدانند هر چه زمان بیشتری به تاریخ سر رسید یک قرارداد اختیار معامله باقی باشد ارزش آن قرارداد بیشتر خواهد بود و از طرفی این افراد معمولا معاملات آپشن خود را اعمال میکنند یعنی تا تاریخ سر رسید صبر کرده و منتظر اعمال قرارداد اختیار معامله خود هستند پس افرادی بسیار صبورند .

انگیزه های ورود به بازار اختیار معامله :

1 نوسانگیری و کسب سود

2 آربیتراژگری : یعنی استفاده از نقدینگی برای کسب سود . مثلا فرض کنید که کسی اختیار معامله را با قیمت پریمیوم 200 تومان و قیمت اعمال 400تومان خریده است و الان که چند روزمانده تا تاریخ سر رسید این قرارداد .قیمت پریمیوم به 300 تومان رسیده است و قیمت دارایی پایه در بازار هم 800تومان میباشد ولی خریدار فاقد نقدینگی برای اعمال این قرارداد است و از طرفی نمیخواهد که مبلغ پرداختی به عنوان پریمیوم ( 200تومان) را از دست بدهد پس مجبور میشود که اقدام به فروش قرارداد خود قبل از تاریخ سر رسید بکند . حال کسی که آربیتراژگر باشد میتواند با خرید این قرارداد از
خریدار قبلی (خریدار فاقد نقدینگی ) ، و اعمال آن ، کسب سود کند . به این توضیح که او مثلا اگر این قرارداد را از خریدار فاقد نقدینگی 250 بخرد و 400 تومان قیمت اعمال را نیز پرداخت کند ، مجموع هزینه او برای این قرارداد به 650 تومان خواهد رسید در حالی که در بازار قیمت دارایی پایه 800 تومان است یعنی آربیتراژگر از این معامله 150 تومان در هر برگه سهم سود کسب خواهد کرد چیزی حدود 23 درصد در چند روز.

مواردی که در آربیتراژگری باید رعایت شود :

الف ) قیمت سر به سری معامله اختیار معامله در مقایسه با دارایی پایه منفی نباشد یعنی مجموع هزینه برای معامله اختیار معامله بیشتر از فروش آن در بازار سهام نباشد

ب) دارایی پایه صف فروش نباشد چرا که امکان دارد سودی که در خرید قرارداد اختیار کرده اید را در صف فروش دارایی پایه از دست بدهید .

3 بیمه سهام بازار سرمایه توسط معامله در بازار اختیار معامله

صفر تا صد ورود به بازار اختیار معامله را در چگونه وارد بازار اختیار معامله شویم؟ بیاموزید.

مواردی که نوسانگیر ها باید به آن توجه کنند و رعایت کنند :

1 حجم و تعداد معاملات باید بالا باشد .

2 نقد شوندگی بالای قراردادی که انتخاب میکنند برای معامله.

3 باید دنبال خرید به قیمت خوب باشید نه فروش به قیمت خوب به این معنی که قیمت منصفانه یک قرارداد را تشخیص دهید و سعی کنید کمتر از آن یا به قیمت منصفانه خرید کنید و نباید به هر قیمتی که شد وارد معامله شوید.

4 بررسی موارد 5 گانه قبل از ورود در یک معامله ( بررسی شاخص کل ، بررسی گروه ، بررسی سهم ، قیمت منصفانه و توجه به زمان باقی مانده تا سر رسید )

5 علم به تحلیل تکنیکال و شناسایی دقیق حمایت ها و مقاومت های یک قرارداد اختیار معامله

گروه بی نظیر

مدرس و تحلیلگر بازار سرمایه تحلیلگر بازار مالی فارکس تحلیلگر ارشد سایت یار سرمایه برگزاری بیش از صد دوره آموزشی تحلیل بورس و فارکس عضو تیم icf_market تنها ارائه دهنده سبک ولوم تریدینگ به زبان فارسی در دنیا

اختیار معامله

بورس اختیار معامله شیکاگو (CBOE)، به عنوان اولین بورس اختیار معامله در سال ۱۹۷۳ تاسیس شد که در اولین روز معاملات خود معادل ۲۶ آوریل ۱۹۷۳م، تنها تعداد ۹۱۱ قرارداد بر روی ۱۶ سهم مبادله شد.

سپس چندین سهام دیگر و تقریبا تمام بورس های قرارداد های آتی (Futures) اقدام به استفاده از ابزار اختیار معامله نمودند.

بورس شیکاگو، تا کنون رتبه اول حجم مبادلات را دارد که معامله گران استقبال شکوهمندی از آن در سال ۲۰۰۶ داشتند که به مبادله بیش از ۶۷۰ میلیون قرارداد اختیار معامله منجر شد که ارزش آن بیش از ۱۵ تریلیون دلار و با رشد ۴۴ درصد بود که رکورد تاریخی آن ثبت گردید.

در آغاز این نوع فعالیت ها، میزان استقبال از این اوراق با ترس مبهمی رو به رو بود اما پس از مدتی با بالا رفتن تقاضا برای سرمایه گذاری با استفاده از این اوراق، حجم مبادلات آنها افزایش یافت.

این موضوع باعث شد که میزان پاسخ گویی اختیار معامله نه تنها بر روی سهام بلکه بر روی کالا ها و انواع ارز و حتی بیش از ۹۰ شاخص مهم از جمله شاخص های NASDAQ و S&P 500 تاثیر گذار باشد.

اختیار معامله:

اختیار معامله (Option) به قراردادی دو طرفه گفته می شود که بین خریدار و فروشنده است و بر اساس آن خریدار قرارداد، حق دارد که مقدار معینی از دارایی مندرج در قرارداد را با قیمت معین و در زمانی مشخص بخرد یا بفروشد. این حق فقط اختیار می باشد و الزام و تعهدی برای آن وجود ندارد.

بر همین اساس، دو طرف توافق می کنند که در آینده معامله ای صورت گیرد. در این معامله خریدار “اختیار معامله”، در ازای پرداخت مبلغ معینی، حق خرید و یا فروش دارایی موضوع قرارداد را در زمانی مشخص با قیمتی که هنگام بستن قرارداد تعیین شده است، به دست می آورد.

انواع اختیار معامله از نظر نوع قرارداد:

این اوراق از نظر نوع قرارداد به دو نوع زیر تعریف شده اند.

انواع اختیار معامله از نظر نحوه اعمال:

از نظر نحوه اعمال نیز به دو نوع زیر تقسیم می شوند.

• آمریکایی: در هر زمان تا زمان سررسید قابل اجراست.
• اروپایی: فقط در تاریخ انقضا قابل اجراست.

اختیار خرید (Call Option):

قرارداد های خرید که به آپشن خرید معروفند این حق را به خریدار می دهند که سهام مورد نظر خود را خریداری نمایند که در قیمت های مختلفی وجود دارند و به قیمت سهام وابسته می باشند.

تاریخ انقضای آپشن می تواند از ۱ ماه تا حتی بیشتر از ۱ سال باشد که با توجه به بازار ممکن است خریداری گردد و یا فروخته شود.

مبلغ مورد نظر برای آپشن، حداکثر ریسکی می باشد که یک خریدار آن را متحمل می شود و زمانی که قیمت سهام مورد نظر به یک آپشن خرید، بالاتر از قیمت اعمال می رسد، این آپشن سود آور می باشد. در این زمان می توان اختیار خرید را اجرا نمود یا آن را با فروش یک خرید با قیمت اعمال و تاریخ انقضای مشابه جبران کرد.

در واقع با اجرا کردن یک اختیار خرید می توان ۱۰۰ سهم به ازای هر آپشن از سهام مربوطه با قیمت سهام بازار، سودی برابر با اختلاف میان دو قیمت به دست آورد.

اگر آپشن خرید، فروخته شود، فروشنده حق خریداری سهام مربوطه را با قیمت اعمال به دارنده آپشن واگذار می کند که با فروش آپشن خرید، مبلغ آپشن به عنوان سود محدود به حساب معاملاتی واریز می شود.

موسسه مشاوران مطالعه مقاله صکوک را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.

اختیار فروش:

اختیار فروش (Put Option)، این حق را به خریدار می دهد که سهم مورد نظر خود را با قیمت اعمال و تا سومین جمعه از ماه انقضا به فروش برساند.

همانند آپشن­ های خرید، آپشن های فروش نیز در قیمت های اعمال متفاوت بسته به قیمت سهام مربوطه و با تاریخ های انقضای مختلف در بازار موجود می باشند.

نکته: تاریخ انقضای آن همانند تاریخ انقضای اختیار خرید می باشد.

اگر آپشن فروش، خریداری شود، خریدار آن می تواند سهام مربوطه را با قیمت مشخص شده و در تاریخ مشخص بفروشد. مبلغ پرداختی برای این آپشن ها نهایت ریسکی می باشد که اختیار فروش متحمل می گردد.

سودآوری سهام پس از سقوط قیمت در آپشن فروش:

با سقوط قیمت سهام، آپشن فروش می تواند از دو طریق زیر سود آوری داشته باشد.

روش اول:

با اجرا کردن یک آپشن فروش، می توان ۱۰۰ سهم به ازای هر آپشن به فروش رساند که سهام با قیمت بالا تر بازار فروخته شده و سپس برای خارج شدن از معامله، سهام با قیمت پایین تر خریده می شود.

روش دوم:

این روش جبران کردن آپشن است یعنی با سقوط قیمت سهام، مبلغ آپشن افزایش خواهد یافت و سپس با دریافت سود می تواند به فروش برود.

نحوه استفاده از اختیار معامله ها:

آپشن ها را می توان از راه های مختلفی مورد استفاده قرار داد که به منظور کسب سود از بازار ها می باشد. اصلی ترین استراتژی در استفاده از اختیار خرید و فروش، کسب سود از سرمایه های اندک می باشد که در روند بازار پیش می روند.

این آپشن ها می توانند به عنوان بیمه برای سناریو های مختلف معاملاتی به کار بروند که قابلیت های چندگانه ای دارند و تاثیر نسبتا زیادی در میزان سوددهی می گذارند.

همچنین اختیار معامله ها می توانند برای حفظ از سقوط قیمت سهم مورد نظر موثر باشند و می توان آنها را اعمال نمود یا استفاده نکرد. در واقع آپشن باعث می شود یک سهم در قیمت پایین خریداری شود و در قیمت بالا به فروش رسد.

قیمت­ گذاری اختیار معامله اوراق بهادار:

سه مدل برای محاسبه ارزش اختیار معامله اوراق بهادار وجود دارد. این سه مدل شامل موارد زیر می باشند که هر کدام از آنها دارای مفروضات جداگانه ای هستند و در ادامه شرح داده می شوند.

• مدل توزیع احتمال یکنواخت قیمت سهم
• مدل توزیع دو جمله ای قیمت سهم
• مدل توزیع نرمال لگاریتمی (مدل بلک شولز)

مدل توزیع احتمال یکنواخت قیمت سهام:

در این مدل دو فرض را مورد توجه قرار می گیرد.

• فرض اول: سرمایه گذاران نسبت به ریسک بی تفاوت می باشند.
• فرض دوم: احتمال مساوی برای قیمت سهم بین دو حد در تاریخ انقضا وجود دارد. این روش ساده ترین روش محاسبه ارزش اختیار معامله اوراق بهادار می باشد.

بنابراین می توان گفت که اگر فرض شود سودی در طی سال پرداخت نمی گردد و این اختیار پس از یک سال منقضی شود، در نتیجه توزیع احتمال برای قیمت سهم در پایان سال و با توجه به مفروضات بالا آپشن قرارداد اختیار به شکل مستطیل می باشد و برای قیمت سهم بین حد بالا و پایین دارای احتمال مساوی می باشد.

بر اساس فرض بی تفاوتی در ریسک برای سرمایه گذاران، ارزش بازاری سهم در ابتدای سال برابر با ارزش تنزیل یافته سهم در پایان سال و بر مبنای نرخ بازده بدون ریسک می باشد.

اگر فرض شود که توزیع احتمال قیمت سهم یکنواخت می باشد، پس ارزش سهم را به صورت زیر قابل محاسبه خواهد بود:

مدل توزیع احتمال یکنواخت قیمت سهام

فروض مدل Black-Scholes:

این آپشن از نوع اروپایی آپشن قرارداد اختیار است و تنها در زمان انقضای آن قابل اجرا است. در مدت دوره زمانی این آپشن هیچ سود سهامی پرداخت نمی شود.

هزینه معامله ای در هنگام خرید آپشن وجود ندارد

نرخ ریسک پذیری و نوسان دارایی پایه شناخته شده و ثابت است

بازده دارایی های پایه به صورت نرمال توزیع می شود

فواید اختیار معامله:

یکی از فواید مهم آپشن ها، تطبیق پذیر بودن و توانایی آنها در برقراری ارتباط با دارایی های سنتی‌ مانند سهام شخصی می باشد که این ویژگی به سهامدار این امکان را می دهد که موقعیت خود را بر اساس شرایطی که ممکن است در بازار اتفاق بیفتد، تطبیق داده و یا تنظیم نماید.

در واقع آپشن ها، اوراق بهادار خیلی پیچیده ای هستند و اگر درست از آنها استفاده نشود ممکن است ریسک بالایی داشته باشند.

به همین دلیل است که وقتی اختیار معامله را خرید و فروش می کنیم، معمولا با جمله ای مثل این مواجه می شویم:

“اختیارات شامل ریسک ها هم می شوند و برای هرکسی مناسب نیستند. اگر توان ریسک بالا دارید، سرمایه گذاری کنید.”

نکته: اختیار معامله ها (آپشن ها) به گروه بزرگ تری از اوراق بهادار به نام اوراق بهادار مشتقه تعلق دارد.

اگر این مطلب برای شما رضایت بخش بوده است، مطالعه مقاله اوراق قرضه را به شما پیشنهاد می کنیم.

قرارداد اختیار معامله

قرارداد اختیار معامله یا آپشن (option)، (به انگلیسی: call option) قراردادی است، بین خریدار و فروشنده، به نحوی که خریدار از فروشنده اختیار معامله، حق خرید یا فروش یک دارایی را در یک قیمت معین، خریداری می کند. در اینجا نیز همانند تمام قراردادها، هر طرف، امتیازی را به طرف مقابل اعطاء می کند، خریدار به فروشنده مبلغی تحت عنوان حق شرط پرداخت می کند، که در واقع همان قیمت اختیار معامله می باشد. فروشنده نیز حق خرید یا فروش دارایی مذکور را، در یک قیمت معین، به خریدار اعطاء می نماید.
اختیاری که برای خرید یک دارایی داده می شود را، اختیار خرید و اختیاری که برای فروش یک دارایی داده می شود، اختیار فروش گویند. قیمت تعیین شده ای که خریدار می تواند، دارایی را خریداری نموده، یا بفروشد، قیمت اعمال یا قیمت توافق نامیده می شود.
اختیار معامله مدت معینی دارد. حق خرید یا فروش دارایی در یک قیمت معین فقط تا تاریخ انقضایی که قبلاً مشخص شده است، امکان خواهد داشت. پس از اینکه تولیدکننده، برای یکی از مشتریان (سهام آپشن قرارداد اختیار داران یا یکی از ذینفعان) خود، اختیار خرید یا فروش صادر نمود، این اختیار خرید یا فروش در بورس، مورد معامله قرار می گیرد، نرخ خرید یا فروش یک قرارداد اختیار، بر اساس رقابت در بورس، تعیین می شود.

قرارداد اختیار معامله

قرارداد اختیار معامله یا آپشن (call option) از ابزارهای مشتقه مالی است که عبارت است از بین خریدار و فروشنده، به‌نحوی که خریدار از فروشنده اختیار معامله، حق خرید یا فروش یک دارایی را در یک قیمت معین، خریداری می‌کند. اختیاری که برای خرید یک دارایی داده می‌شود را، اختیار خرید و اختیاری که برای فروش یک دارایی داده می‌شود، اختیار فروش گویند. قیمت تعیین شده‌ای که خریدار می‌تواند، دارایی را خریداری نموده، یا بفروشد، قیمت اعمال یا قیمت توافق نامیده می‌شود. اختیار معامله مدت معینی دارد.

فهرست مندرجات

۱ - توضیح اجمالی

[ویرایش]
متخصصان مالی برای ایجاد اطمینان برای فعالان اقتصادی، ابزارهای جدیدی را ابداع کرده‌اند. یکی از این ابداعات بزرگ، ابزارهای مالی مشتقه است که روز به روز تنوع بیشتری یافته است. شناور بودن نرخ ارز، نوسانات نرخ سهام و تغییرات پیش‌بینی نشده نرخ بهره از دیگر عواملی است که باعث شده است تا این ابزار، طرفدار بسیاری برای خود فراهم آورد.

[۱] معصومی‌نیا، غلام‌علی، ابزارهای مشتقه، بررسی فقهی و اقتصادی، تهران، پژوهشگاه فرهنگ و‌اندیشه اسلامی، ۱۳۸۷، چاپ اول، ص۴۴-۴۵.

[۲] السویلم، سامی ابراهیم، پوشش ریسک در مالی اسلامی، محمدمهدی عسکری و همکاران، تهران، انتشارات دانشگاه امام صادق، ۱۳۸۶، چاپ اول، ص۴۴.

از معمول‌ترین ابزارهای مشتقه قرارداد اختیار معامله (Option Contract) است.

۲ - تعریف

[ویرایش]
قرارداد اختیار معامله (Option Contract)؛ قراردادی میان خریدار و فروشنده اختیار است؛ که به‌سبب آن، خریدار اختیار، با پرداخت وجهی به فروشنده، حق خرید یا فروش دارایی مشخص را با قیمت معین در آینده به‌دست می‌آورد.

این قرارداد نیز مانند دیگر قراردادها، عوض و معوض دارد. خریدار اختیار، وجهی به فروشنده پرداخت می‌کند؛ که درواقع همان قیمت اختیار معامله است و فروشنده اختیار نیز حق خرید یا فروش دارایی مشخصی را با قیمت معیّن به خریدار اعطا می‌کند.

[۴] حسین‌زاده، جواد و شیروی، عبدالحسین، بررسی فقهی و حقوی قرارداد اختیار معامله، تهران، پژهشگاه فرهنگ و‌اندیشه اسلامی، مجله علمی- پژوهشی اقتصاد اسلامی، ۱۳۸۶، شماره۲۷، ص۱۰۳.