سرویس بازار
توضیحات معاونت مالی بانک ملی ایران درباره شفاف سازی صورتهای مالی
بانک ملی بانکی سود ده و فاقد بدهی غیر عملیاتی است
گروه بانک ملی در سال 1399 در حالی سال مالی خود را با سود به پایان رساند که قدرت پرداخت این بانک به هیچ عنوان در معرض خطر قرار نداشته و یک ریال بدهی غیر عملیاتی و یا بلاپرداخت ندارد
به گزارش ایسنا، بنابر اعلام بانک ملی ایران، اظهار نظر سطحی و با نگاه انتزاعی در خصوص ورشکستگی، به استناد برخی اقلام صورت مالی بانک ملی ، به طور قطع غیر حرفه ای صورت پذیرفته است. مطابق مادتین ۳۹ و ۴۰ قانون پولی و بانکی کشور مصوب ۱۳۵۱/۴/۱۸ در صورت سلب یا مخاطره در قدرت پرداخت بانک و قبل از ورشکستگی که ان هم مستلزم استعلام نظر بانک مرکزی می باشد بدوا بانک مرکزی عهده دار اداره بانک شده و یا ترتیب معینی برای اداره ان خواهد داد که بانک ملی به هیچ عنوان در چنین وضعیتی قرار نداشته و ندارد .
همچنین توانایی بانک در ایفای تعهدات و پرداخت های جاری مبین کفایت بالقوه و بالفعل دارایی ها بوده و بانک ملی چه به لحاظ اصل تمکن ظاهری و تئوری فزونی دارایی نسبت به بدهی ( دو نظریه رایج در مبنای توقف و ورشکستگی ) به هیچ عنوان متوقف از پرداخت شناخته نمی شود.
انجام روزانه به طور متوسط بیش از ۲۵ میلیون تراکنش پرداخت ، صدور و پاس نمودن صدها هزار چک رمزدار و عادی مشتریان ، و پرداخت روزانه صدها میلیارد تسهیلات بانکی به مشتریان ، اثبات کننده ملائت ظاهری و واقعی این بانک می باشد به نحوی که نسبت دادن حتی یک فقره نکول یا ضعف در پرداخت به بانک ملی تحت هیچ عنوانی گزارش نشده و نزد احاد مردم شریف ایران به شوخی شباهت داشته ، و عملا این توانایی بانک را تبدیل به مامن اندوختههای مردم شریف ایران و نماد اعتماد ملی در داخل و خارج کشور نموده است، شایان ذکر است زیان مندرج در صورت مالی بانک کسر ناچیزی ( کمتر از هفت درصد ) از دارایی هنگفت بانک بوده و حدود چهل درصد زیان انباشته بدون خروج نقدینگی به عنوان ذخیره مطالبات غیر جاری محاسبه و موجب درآمد غیر عملیاتی چیست؟ تقویت بنیان مالی بانک شده است .
پر واضح است که محاسبه نشدن عدم النفع جریان نقدینگی مربوط به مطالبات بانک ملی از دولت به معنای ادواری ان و تقریبا معادل صد درصد زیان انباشته، با به ادعای بانک و معادل حدود شصت درصد مبلغ زیان بر اساس تایید سازمان حسابرسی ، وضعیت دقیق تری از حقیقت موضوع را آشکار می سازد . عدم محاسبه ارزش مسئولیتهای محوله به بانک ملی در خصوص تسهیلات تکلیفی مربوط به حمایت از آسیب دیدگان حوادث قهری نظیر سیل و زلزله و خشکسالی ، بیماری کرونا و حمایت های تکلیفی از بخش های کشاورزی و صنعت ومعدن همچنین ارائه خدمات بانکی فاقد توجیه اقتصادی و مالی در مناطق محروم و دور افتاده همچنین حمایت این بانک در رفع نیازهای خانوار و رتبه اول اعطای وام قرض الحسنه به ویژه حمایت از ازدواج جوانان موجب قضاوت و ارزیابی غیر صحیح از نقش واقعی و عملکرد بانک در اقتصاد کشور می گردد . همچنین اثار اعمال سیاستهای پولی و بانکی بر متغیرهایی نظیر افزایش دفعی سود سپرده های بلند مدت در سالهای 1390 و1396 توسط بانک مرکزی وکاهش سود تسهیلات بدون ملاحظه قیمت تمام شده پول در صورت های مالی بانک را نباید از نظر دور داشت . نکته برجسته عملکرد بانک ملی که برای دولت و حسابرسان و نهادهای ناظر شفاف و به خوبی در برگزاری مجمع عمومی سال جاری مشهود بود پیاده سازی یک برنامه جامع برای خروج از زیان بوده که منجر به کاهش روند زیان بانک گردیده به نحوی که با تلفیق عملکرد سرمایه گذاری ها و سایر بنگاههای وابسته ، سود آوری گروه بانک ملی در سال مالی گذشته نقطه قوت تحولات این بانک بوده است.
با نگاهی کارشناسی و منصفانه در مقایسه عملکرد سال مالی ۱۳۹۹ با سال قبل نتایج آن کاملا مشهود است بطوری که صرفا بهبود ۵۸ درصدی عملکرد مالی ( سود و زیانی ) و کاهش ۱۵ درصدی نسبت سود پرداختی ( هزینه عملیاتی) به درآمد مشاع که نشان از سود دهی عملیاتی بانک ملی ایران دارد موید اثربخشی این برنامه استراتژیک دارد،در همین راستا ذیلاً برخی از دستاوردهای برنامه خروج از زیان بانک در سال اول(1399) اشاره می گردد:
- کاهش 58درصدی زیان سال 1399نسبت به سال 1398
- افزایش49درصدی درآمدها در سال 1399
- کاهش 16درصدی قیمت تمام شده پول
- افزایش 4 درصدی نرخ موثر تسهیلات
- کاهش 17درصدی NPL
- بهبود40درصدی نرخ کفایت سرمایه
- سوداوری2700میلیارد ریالی در گروه بانک ملی
در پایان بانک ملی از استراتژی کاهش مسئولیتهای تکلیفی عهده بانک به منظورفراهم آوردن زمینه مساعد سود آوری و فعالیت بر اساس اصل هزینه و فایده ، استقبال می نماید.
صورت سود و زیان چیست؟ [تعریف، اجزاء، انواع و نحوه محاسبه صورتهای سود و زیان]
صورت سود و زیان (به انگلیسی: Income Statement) که به آن صورت درآمد و هزینه هم گفته میشود، میزان درآمدها، هزینهها و همچنین سود و زیان یک شرکت را در یک سال مالی نشان میدهد. شرکتها موظف هستند در پایان هر سال مالی، صورتحساب سود و زیان خود را منتشر کنند و به این ترتیب، میزان سودآوری خود را به سهامداران گزارش دهند. در یک جدول صورت سود و زیان ساده، مواردی مانند میزان فروش، میزان هزینهها و دیگر اطلاعات مهم مربوط به عملکرد مجموعه قابل مشاهده خواهد بود.
درآمدها و هزینهها در صورت سود و زیان
مبنای محاسبه صورت سود و زیان «حسابداری تعهدی» است. در این حالت، درآمدها و هزینهها زمانی شناسایی و در نظر گرفته میشوند که وجه نقد دریافت و پرداخت شود. به عبارت دیگر، هر نوع مبلغی که از حساب شرکت به خارج از آن انتقال یابد (خواه مرتبط به هزینه گذشته یا پیشِ رو باشد) به عنوان هزینه و هر مبلغی که به حساب شرکت واریز شود به عنوان درآمد در نظر گرفته میشود. گفتنی است که در صورت سود و زیان، سود سهام پرداختشده به سهامداران عادی به عنوان هزینه در نظر گرفته نمیشود. همچنین پول حاصل از صدور سهام نیز به عنوان درآمد در نظر گرفته نمیشود. مبادلات بین شرکت و مالکانش نیز به طور جداگانه در گزارش حقوق صاحبان سهام نشان داده میشود.
روش محاسبه صورت سود و زیان
صورت سود و زیان میتواند حاصل فعالیتهای عملیاتی یا غیرعملیاتی شرکت باشد. به طور خلاصه، به فعالیتهایی که در راستای اساسنامه شرکت هستند عملیاتی و به آنهایی که در اساسنامهی شرکت پیشبینی نشدهاند غیرعملیاتی گفته میشود. بنابراین هنگام تهیه صورتحساب سود و زیان میتوان به دو روش عمل کرد. در روش اول، همۀ درآمدها با هم جمع و همۀ هزینهها از آنها کسر میشوند. سپس با کسر مالیات به صورت سود و زیان ویژه میرسیم. اما در روش دوم که به آن محاسبه دومرحلهای نیز گفته میشود، درآمدهای عملیاتی و غیرعملیاتی جداگانه محاسبه میشوند. بنابراین میتوان به صورت دقیقتر میزان سودآوری شرکت را مشاهده و بررسی کرد.
نوشته مرتبط: انواع صورتهای مالی
انواع زیان در صورتهای سود و زیان
برای محاسبه سود و زیان شرکتها، درآمدها را از هزینهها کسر میکنند. در صورتی که درآمدها بیشتر از هزینهها باشند، شرکت سود داشته است. اما اگر هزینهها بیشتر باشند، شرکت زیان دیده است. اصطلاح زیان خالص اشاره به مبلغی دارد که در این شرایط در صورت سود و زیان به دست میآید.
انواع سود در صورتهای سود و زیان
عملکرد مالی شرکت به فعالیتهایی گفته میشود که موجب تغییر داراییها یا بدهیها یا سرمایههای شرکت میشوند. سود حاصل از این عملکرد که در صورت سود و زیان شرکت منعکس میشود بر سه نوع است:
۱. سود ناخالص: که از کسر میزان فروش کالا از هزینه تمامشده آن به دست میآید.
۲. سود عملیاتی: میزان سود شرکت پیش از کسر مالیات است. این عدد با کسر درآمدهای عملیاتی از هزینهها به دست میآید.
۳. سود خالص: که با کسر مالیات از درآمدهای شرکت (اعم از عملیاتی و غیرعملیاتی) به دست میآید.
اجزای صورت سود و زیان
عناصر اصلی صورت سود و زیان ساده به شرح زیر است:
درآمد یا میزان فروش: که نشاندهندۀ عایدی شرکت از فروش محصولات یا ارائه خدمات است. این عدد در بالای صورت سود و زیان نوشته میشود. گفتنی است که هزینههای مربوط به تولید کالا یا خدمات ارائهشده در این قسمت لحاظ نمیشود و این مبلغ به صورت ناخالص در نظر گرفته میشود. همچنین درآمدهای جانبی و فرعی مثل خدمات پس از فروش یا لوازم کمکی در این صورتحساب ثبت نمیشود.
هزینه تولید یا هزینه فروش: که بیانگر بهای تمامشده کالایی است که به فروش رفته یا خدماتی است که ارائه شده. به طور مثال، این عدد در صورت سود و زیان شرکت تولیدی نشان میدهد که هزینههای تولید محصول در انتهای دوره حسابداری چقدر بوده است. مواد اولیه، دستمزد نیروی انسانی، استهلاک دستگاهها و مواردی از این دست در این محاسبه لحاظ میشوند.
سایر درآمدها: که شامل مواردی میشوند که از فعالیتهای مستقیم مجموعه به دست نمیآیند و جزو فعالیتهای فرعی و جنبی محسوب میشوند. به عنوان نمونه، سود سپرده بانکی در صورت سود و زیان شرکت بازرگانی جزو درآمدهای فرعی آن است.
هزینه توزیع: که شامل هزینههایی میشود که برای ارائه کالا به بازار صرف میشود. بازاریابی، تبلیغ و جابهجایی محصولات در این دسته طبقهبندی میشوند. تمامی این هزینهها به منظور افزایش میزان فروش کالاها هستند.
هزینههای اداری: که مستقیماً به تولید و توزیع و فروش مرتبط نیستند. هزینههای عمومیای مثل مدیریت و پشتیبانی در این دسته میگنجند. این اعداد بیانگر هزینههای غیرمستقیم اداره کسبوکار هستند. حقوق و مزایای کارمندان و کارکنان بخشهای خارج از تولید نیز در این جدول صورت سود و زیان جای میگیرند.
هزینههای مالی: که عمدتاً شامل بهره تسهیلات بانکی و اوراق قرضه درآمد غیر عملیاتی چیست؟ هستند.
مالیات بر درآمد: که سازمان امور مالیاتی کشور میزان آن را بر اساس سود سالیانه شرکت محاسبه میکند.
استهلاک: که نشاندهنده هزینههای غیرنقدی فعالیتهای مجموعه است. به طور مثال، در صورت سود و زیان شرکت خدماتی هزینه استهلاک داراییهای مجموعه مانند وسایل کار و تجهیزات جداگانه در نظر گرفته میشود. گفتنی است که به این مبالغ، مالیات تعلق نمیگیرد.
سایر هزینهها: که شامل مواردی است که خارج از موارد پیشین هستند. فعالیتهای تحقیقی و توسعهای در این دستهبندی میگنجند. این مبالغ در هر نوع کسبوکاری با توجه به شرایط خاص زمینه تخصصی فعالیت شرکت مشخص میشوند.
سود و زیان انباشته
سود و زیان انباشته در واقع مجموع صورت سود و زیان شرکت در تمام سالهای فعالیت آن است. صورت سود و زیان نشاندهندۀ سود خالص یا زیان خالص دوره جاری است، اما سود و زیان سنواتی حسابی دائمی است که هر سال بر روی هم انباشته میشود و به حسابی خارج از شرکت منتقل نمیشود. مهمترین تفاوت صورت سود و زیان جامع با انباشته در دوره حسابداری آنها است. باید توجه داشت که این صورتحساب ماهیتی خنثی دارد و میتوان با نظر اعضا در مورد آن تصمیمگیری کرد.
صورت سود و زیان جامع
صورت سود و زیان جامع یکی از صورتهای مالی اساسی است که عملکرد مالی مجموعه را در یک دوره مالی مشخص به صورت کامل نشان میدهد. این صورت حساب را میتوان گزارشی از فعالیتهای یک کسبوکار در نظر گرفت که به سهامداران برای سرمایهگذاری و به مدیران برای تصمیمگیری کمک بسیار شایانی میکند. موجودی کالا در صورت سود و زیان نیز نقشی مهم در حسابداری شرکتها ایفا میکند. از آنجایی که برخی هزینهها و درآمدها در صورت سود و زیان عادی نمایش داده نمیشوند، برای نمایش دقیق آنها صورت سود و زیان جامع تهیه میشود.
برای این منظور، تمام درآمدها و هزینههای شناساییشده را به موارد قبلی اضافه میکنند. به عنوان نمونه، تعدیلات سنواتی جزو اجزای مهم صورت سود و زیان جامع هستند. مواردی که حاصل تغییر در ارزش داراییها و بدهیهای تحقق نیافته هستند و مواردی که طبق استانداردهای حسابداری به صورت مستقیم بر حقوق سرمایهگذاران و صاحبان سرمایه تأثیر میگذارند در این صورت مالی درج میشوند.
پرسشهای پرتکرار در مورد صورتهای سود و زیان (صورت درآمد و هزینه)
صورت سود و زیان چیست؟
صورت سود و زیان که به آن صورت درآمد و هزینه هم گفته میشود، میزان درآمدها، هزینهها و همچنین سود و زیان یک شرکت را در یک سال مالی نشان میدهد. شرکتها موظف هستند در پایان هر سال مالی، صورت سود و زیان خود را منتشر کنند و به این ترتیب، میزان سودآوری خود را به سهامداران گزارش دهند.
صورت سود و زیان شرکت چه چیزهایی را نشان میدهد؟
میزان سود شرکت در پایان سال مالی.
آیا ارائه صورت سود و زیان الزامی است؟
بله. شرکتهای تجاری موظف هستند در پایان هر سال مالی صورت سود و زیان خود را منتشر کنند.
مبنای محاسبه صورت سود و زیان چیست؟
حسابداری تعهدی به عنوان مبنای محاسبه صورت درآمد و هزینه در نظر گرفته میشود. هر نوع مبلغی که از حساب شرکت به خارج از آن انتقال یابد به عنوان هزینه و هر مبلغی که به حساب شرکت واریز شود به عنوان درآمد در نظر گرفته میشود.
هزینه استهلاک در صورت سود و زیان چگونه محاسبه میشود؟
این مبالغ مشمول مالیات نمیشوند و جزو هزینههای غیرنقدی فعالیتهای شرکت هستند.
تفاوت صورت سود و زیان جامع با صورت سود و زیان ساده در چیست؟
از آنجایی که برخی هزینهها و درآمدها در صورت سود و زیان عادی نمایش داده نمیشوند، برای نمایش دقیق آنها صورت سود و زیان جامع تهیه میشود. برای این منظور، تمام درآمدها و هزینههای شناساییشده را به موارد قبلی اضافه میکنند.
تفاوت صورت سود و زیان جامع با انباشته چیست؟
صورت سود و زیان ساده بیانگر سود خالص یا زیان خالص دوره جاری است، اما سود و زیان جامع حسابی دائمی است که هر سال بر روی هم انباشته میشود.
روش محاسبه صورت سود و زیان به چه صورت است؟
صورت سود و زیان میتواند حاصل فعالیتهای عملیاتی یا غیرعملیاتی شرکت باشد. بنابراین برای تهیه آن میتوان به دو صورت عمل کرد: یکی اینکه همۀ درآمدها با هم جمع و همۀ هزینهها از آنها کسر شوند و مالیات آن نیز برداشته شود. دیگر اینکه درآمدهای عملیاتی و غیرعملیاتی جداگانه محاسبه شوند و سودآوری شرکت به صورت دقیقتری مشخص شود.
اجزاء صورت سود و زیان چیست؟
درآمد یا میزان فروش، هزینه تولید یا هزینه فروش، سایر درآمدها، هزینه توزیع، هزینههای اداری، هزینههای مالی، مالیات بر درآمد، استهلاک، سایر هزینهها
نحوه محاسبه سود و زیان انباشته به چه صورت است؟
سود و زیان انباشته در واقع مجموع صورت سود و زیان شرکت در تمام سالهای فعالیت آن است.
صورتحساب سود و زیان چیست؟
منظور از صورت حساب سود و زیان همان صورت سود و زیان ساده است.
صورت سود و زیان جامع چیست؟
مواردی که حاصل تغییر در ارزش داراییها و بدهیهای تحققنیافته هستند و مواردی که طبق استانداردهای حسابداری به صورت مستقیم بر حقوق سرمایهگذاران و صاحبان سرمایه تأثیر میگذارند در این صورت مالی درج میشوند.
آموزش تعریف درآمدها در نرم افزار حسابداری محک
در این فرم لیست درآمدهایی که در سيستم ثبت شده اند مشاهده می شود، امکان گروه بندی بر روی درآمدها وجود دارد.
شما مي توانيد به سه روش به اين بخش از نرم افزار دسترسي پيدا کنيد:
نحوه دسترسی
انتخاب درآمدها، از زبانه اطلاعات پايه در صفحه اصلي نرم افزار.
استفاده از کليد رابط در بخش هاي مختلف نرم افزار که نياز به انتخاب درآمد دارد. (مثال: فاکتور فروش)
استفاده از جعبه جادویي. (Ctrl+space)
این فرم از چند بخش تشکیل شده است. (شکل یک)
گروه درآمدها
در سمت راست این فرم، گروه درآمدها وجود دارد. با استفاده از گروه درآمد ها می توان درآمدها را در گروه های مورد نظر تعریف کرد. (شکل دو)
جستجو در گروه درآمدها
در صورتی که قصد جستجو بر روی گروه درآمدها را دارید، کلید (Ctrl+F11) را انتخاب و یا اینکه مکان جستجو را انتخاب و گروه مورد نظر را برای جستجو تایپ کنید.
با جستجو بر روی گروه درآمدها گروه مورد نظر پیدا و انتخاب می شود. (شکل سه)
جستجو در لیست درآمدها
برای جستجو در لیست درآمدها از آیتم جستجو مانند شکل زیر استفاده می شود. (شکل چهار)
برای آشنایی با نحوه جستجو به صفحه ی جستجو در لیست ها مراجعه کنید.
از تاریخ
با استفاده از این امکان می توان درآمدها را در بازه زمانی خاصی جستجو کرد.
نمایش لیست گروه درآمدها
در قسمت مرکزی فرم، بنا به انتخاب گروه مورد نظر، درآمد هایی که در آن گروه تعریف شده اند، نمایش داده می شود. (شکل یک)
مثال: در صورتی که از قسمت گروه درآمدها ها، کلیه درآمدها انتخاب شود، تمام درآمدهایی که در سیستم ثبت شده اند نمایش داده می شود. اگر درآمدهای عملیاتی انتخاب شود، تمام درآمدهایی که در این گروه تعریف شده اند، نمایش داده می شود.
در قسمت پایین فرم درآمدها تعدادی دکمه قرار دارد، که امکاناتی را در اختیار کاربر قرار می دهد.
ثبت درآمد
با استفاده از دکمه، (F4) امکان ثبت درآمدی جدید در نرم افزار، برای کاربر به وجود می آید.
ویرایش درآمد
در صورتی که بخواهید درآمد مورد نظر را ویرایش کنید از سه روش زیر استفاده می شود:
1- از انتهای فرم درآمدها دکمه (F5) انتخاب می شود.
2- کلیک راست بر روی درآمد مورد نظر در فرم درآمدها و انتخاب ویرایش.
3- دابل کلیک بر روی درآمد مورد نظر در فرم درآمدها.
دابل کلیک زمانی در فرم درآمدها کاربرد دارد که دکمه انتخاب (Enter) غیر فعال باشد.
در صورتی که برای درآمد عملیاتی ثبت شده و سند حسابداری آن ثبت شده باشد، امکان تغییر گروه درآمد وجود ندارد.
با انتخاب ویرایش، فرم درآمدها (که در قسمت ثبت درآمد جدید توضیح داده شده) باز می شود و امکان تغییر تمام آیتم های موجود در این فرم به جز کد وجود دارد.
حذف درآمد
در صورتی که بخواهید درآمد مورد نظر را حذف کنید از دو روش زیر استفاده می شود:
1- از فرم درآمدها دکمه (F7) انتخاب می شود.
2- از داخل فرم بر روی درآمد مورد نظر کلیک راست و گزینه حذف انتخاب می شود.
در صورتی که از اطلاعات درآمد مورد نظر در سایر بخش ها استفاده شده باشد، پیغام خطایی مبنی بر عدم حذف صادر می شود. ابتدا باید اطلاعات مورد نظر حذف شوند تا امکان حذف درآمد بوجود آید.
انتخاب درآمد
در فرم درآمدها دکمه، (Enter) در حالت غیر فعال می باشد. در صورتی که از اطلاعات درآمد مورد نظر در سایر بخش ها استفاده شود، مانند ثبت فاکتور فروش، که باید درآمد مورد نظر انتخاب شود، فرم درآمدها برای انتخاب باز می شود. علاوه بر موس، می توان از این دکمه استفاده کرد.
همه چیز درباره شرکت بازرگانی
شرکت بازرگانی به شرکت هایی می گویند که در آن کالایی تولید نمی شود و هیچ گونه تغییری در کالا ایجاد نمی شود و فقط کالا خرید و فروش می شود.
در حسابداری بازرگانی دو نوع سیستم وجود دارد: 1- سیستم ادواری 2- سیستم دائمی
روش ثبت ادواری:
در هنگام خرید و فروش از حساب موجودی کالا استفاده ای نمی شود بلکه هنگام خرید حساب خرید بدهکار و در هنگام فروش حساب فروش بستانکار می شود . در این روش به دلیل آن که از حساب موجودی کالا استفاده ای نمی شود نمی توان گزارش لحظه ای موجودی کالاها را تهیه کرد که می توان آن را از معایب ثبت ادواری دانست. این روش بیشتر در کسب و کار هایی که گردش بالا اما قیمت پایین دارند استفاده می شود مانند اصناف و فروشگاه هایی که حجم گردش ریالی و تعدادی پایینی دارند مثل سوپر مارکت ها، لباس فروشی ها، ویتامینه ها و…
ثبت خرید ادواری
ثبت فروش ادواری
روش ثبت دائمی :
در نرم افزاری مثل نرم افزار حسابداری سپیدار روش نگهداری موجودی کالا، دائمی می باشد یعنی شما همیشه آمار موجودی کالا های خود را دارید و نرم افزار بازرگانی حسابداری سپیدار در نگهداری موجودی کالا در انبار بصورت خودکار از روش میانگین موزون استفاده می کند. از نرم افزارهای دیگر که از روش سیستم انبار دائمی استفاده میکنند می توان نرم افزار حسابداری شایگان، نرم افزار حسابداری تدبیر، نرم افزار حسابداری صدگان و …. نام برد
در این روش خرید و فروش کالا بر خلاف روش ادواری در حساب موجودی کالا ثبت می شود و از حساب خرید و حساب فروش استفاده نمی شود. به عنوان مثال :
در ثبت خرید به روش دائمی
و در ثبت فروش
بهای تمام شده کالای فروش رفته **
در این روش در هر لحظه اطلاعات بهای تمام شده موجودی ها در دسترس است و همچنین در این روش ثبت هایی برای پایان دوره ی مالی وجود ندارد به این دلیل که در طول سال با تغییرات مربوطه حساب موجودی کالا نیز تغییر کرده است.
هدف شرکت های بازرگانی:
هدف این شرکت ها کسب سود از طریق خرید و فروش کالا می باشد . در این نوع شرکت ها کالا دستخوش تغییرات نشده و فقط نوع حسابداری شرکت های بازرگانی نسبت به حسابداری دیگر شرکت ها ( شرکت های خدماتی و شرکت های تولیدی ) متفاوت است . در شرکت های بازرگانی فروش کالا منبع درآمد می باشد و خرید و فروش ممکن است به صورت خرید نسیه و فروش نقدی و فروش نسیه باشد. در حسابداری شرکت های بازرگانی هزینه ها به هزینه های عملیاتی و هزینه بهای تمام شده کالاها تقسیم می شود.
نمونه فعالیت های شرکت بازرگانی :
1 – خرید فروش کالا 2- توزیع کالا 3- صادرات و واردات کالا
نکته : وجود انبار برای فعالیت شرکت های بازرگانی ضروری می باشد زیرا کالا و اجناس خریداری شده در محلی به نام انبار ذخیره می شود که به صورت فروش جزئی یا عمده از انبار خارج می شود .
تهیه صورت های مالی در شرکت های بازرگانی :
1 – صورت سود وزیان 2- ترازنامه 3- صورت گردش وجوه نقد 4- صورت سود وزیان جامع 5- یاداشت های توضیحی
1 – صورت سود و زیان : یکی از صورت های مالی اساسی است که نتیجه عملکرد یک شخصیت حقوقی را در طی یک سال مالی نشان می دهد و شامل خلاصه ای از درآمد ها و هزینه ها برای یک دوره زمانی معین می باشد که به روش تک مرحله ای و دو مرحله ای انجام می شود.
در روش تک مرحله ای ابتدا درآمدها و سپس هزینه ها آورده می شود که تفاوت بین آن ها سود و یا زیان قبل از کم کردن مالیات خواهد بود.
در روش دو مرحله ای ابتدا درآمد عملیاتی آورده می شود و در ادامه هزینه های عملیاتی که از تفاضل این دو سود یا زیان عمتیاتی بدست می آید و در مرحله ی بعد درآمدهای غیر عملیاتی و هزینه های غیر عملیاتی آورده می شود که از تفاضل این مرحله و مرحله قبل به سود و زیان قبل از کسر مالیات می رسیم که با کسر مالیات به سود وزیان ویژه خواهیم رسید.
2 – ترازنامه : در حسابداری شرکت های بازرگانی ترازنامه یکی از اساسی ترین صورت های مالی به شمار می آید زیرا اقلام دائمی واحد بازرگانی را در یک سال مالی نشان می دهد.
3 – صورت گردش وجوه نقد: صورت گردش وجوه نقد در حسابداری شرکت های بازرگانی نشان دهنده این است که چه مقدار وجه نقد در طول دوره زمانی فعالیت های شرکت وارد یا خارج شده است .
4 – صورت سود و زیان جامع : صورت سود و زیان جامع گزارش سود و زیان و افزایش یا کاهش درآمدها را اعم از درآمد تحقق یافته یا درآمد تخقق نیافته در طول سال مالی را نشان می دهد.
5 – یاداشت های توضیحی : در شرکت ها نمی توان تمامی اطلاعات مورد نیاز را در متن صورت های مالی ارائه کرد به این دلیل برخی از اطلاعات را در قالب یاداشت های توضیحی افشا می کنند.
نحوه ثبت شرکت های بازرگانی :
قبل از اقدام به ثبت شرکت باید نوع و موضوع فعالیت شرکت را مشخص کنیم . رایج ترین نوع ثبت شرکت های بازرگانی شرکت بازرگانی با درآمد غیر عملیاتی چیست؟ مسئولیت محدود و شرکت های بازرگانی سهامی خاص می باشند.
شرایط ثبت شرکت های بازرگانی شامل : داشتن مکان مناسب و داشتن دفاتر قانونی و ارائه شرکت نامه و ارائه اظهارنامه و اساسنامه می باشد.
شرایط ثبت شرکت بازرگانی سهامی خاص :
• سرمایه اولیه حداقل یک میلیون (1000000 ) ریال باشد
• حداقل اعضا 5 نفر باشد که شامل 3 نفر عضو هیئت مدیره و 2 نفر بازرس باشد
• سن مدیر عامل 23 سال تمام باشد
• حداقل 35 درصد سرمایه نقدا پرداخت شود
شرایط ثبت شرکت بازرگانی با مسئولیت محدود :
• حداقل سن مدیر عامل 23 سال تمام باشد
• حداقل سرمایه 100000 ریال باشد
• تعهد پرداخت کل سرمایه
• درآمد غیر عملیاتی چیست؟ وجود حداقل 2 نفر عضو
مدارک لازم برای ثبت شرکت بازرگانی سهامی خاص :
• کپی کارت ملی و شناسنامه
• ارائه اصل گواهی عدم سوء پیشینه
• امضا اقرار نامه شرکت
• ارائه مجوز فعالیت شرکت بازرگانی در صورت نیاز
• ارائه وکالت نامه یا ارئه گواهی نماینده رسمی
مدارک لازم برای ثبت شرکت بازرگانی با مسئولیت محدود :
• انتخاب اعضا و میزان سهام و اختیارات آن ها
• انتخاب نام شرکت با ذکر کلمه با مسئولیت محدود
• کپی برابر اصل مدارک شناسایی
• ارائه اصل گواهی عدم سوء پیشینه
• در صورت نیاز ارائه مجوز لازم
• تنظیم و ارائه وکالت نامه
• ارسال تمام مدارک مورد نیاز ( اقرارنامه شرکت و صورت جلسه شرکت و اساسنامه و اظهارنامه شرکت ) از طریق پست به اداره ثبت شرکت ها
• واریز مبلغ حق ثبت و تاییدیه نام شرکت
• ثبت نهایی شرکت بازرگانی با مسئولیت محدود
درآمد غیر عملیاتی چیست؟
شفاف سازی دارایی های غیر نقدی یک شرکت سهامی میباشد.
در تمامی کشور های پیشرفته که دارای بازار سرمایه قدرتمندی هستند، یکی از مهم ترین قوانین شفاف بودن دارایی های شرکت هاست، علت آن نیز این است که شرکت ها موظفند، سهامداران خود را نبست به دارایی هایشان در شرکت و شیوه استفاده و نگهداری از این دارایی ها را مطلع سازند.
تجدید ارزیابی چیست ؟
همانطور که گفته شد تجدید ارزیابی به عملیات و روندی گفته می شود که در جهت شفاف سازی کلیه دارایی های غیرنقدی و مستحلک انجام می گیرد.
طبق این قانون اشخاص حقوقی موظفند که بصورت دوره ای و هر ۵ سال یک بار تجدید ارزیابی کنند و مبالغ ناشی از تجدید ارزیابی ها را طی سالهای مذکور در دفاتر قانونی به حساب مازاد ناشی از تجدید ارزیابی منظور کنند و همچنین موظفند که صورت های مالی آن سال را نیر منعکس کنند.
ضرورت انجام تجدید ارزیابی دارایی شرکت ها
با توجه به مطالبی که گفته شد با معنا و مفهوم تجدید ارزیابی دارایی شرکت های آشنا شدید در این بخش از مقاله می خواهیم ضرورت انجام تجدید ارزیابی دارایی شرکت ها را مورد بررسی قرار دهیم.
از آنجایی که شرایط اقتصادی ایران دچار بحران و تورم شده قطعا اموال شرکت ها پس از سال ها فعالیت به اندازه روزی که شرکت تاسیس شده نیست و اگر شرکت بخواهد همان دارایی را جایگزین یا خریداری نماید باید حداقل چندین برابر استهلاکی که طی ده سال گذشته گرفتهشده هزینه درآمد غیر عملیاتی چیست؟ کند.
از این رو شرکت های جهت ادامه فعالیت خود باید ارزش و میزان دارایی های خود را به میزان رشد تورم همسان سازند و به این منظور اقدام به سرمایه گذاری نمایند. در جامعه هایی که نظیر ایران که دچار تورم می شوند برای اینکه چرخه تولید نابود نشود باید حداقل هر ۵ سال یکبار دارایی شرکت ها در طبقات مختلف تجدید شوند.
اگر افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی با رعایت قوانین و مقررات انجام شود، معاف از مالیات می باشد. تعدادی از تحلیل گران و کارشناسان بر این باورند که این قانون باید به درستی و به صورت کامل اجرا شود و هیچ نوع شکی وجود نداشته باشد تا بنگاه ها به صورت کاملا شفاف و صریح صورت های مالی خود را ارائه دهند.
تعدادی از کارشناسان نیز بر این باورند که برخی از شرکت ها از این قانون سو استفاده می کنند و نگرانی خود را از افزایش بدون دلیل ارزش سهام این شرکت ها اعلام کردند.
تعارض قانونی در تجدید ارزیابی
موضوع تجدید ارزیابی داراییهای بنگاههای اقتصادی و شرکتها موضوع جدیدی نیست. پیش از این نیز لایحهای در این باره تنظیم شد که این قانون به درستی محقق شود.
مالیات، همواره علت و مانع اصلی تجدید ارزیابیها بوده است، چرا که در فرآیند تجدید ارزیابی، مازادی شناسایی میشود که در حقیقت به حقوق صاحبان سهام منتقل میشود و عملا مشمول مالیات میشود که بعضا با نرخ ۲۵ درصد محاسبه میشود.
حکمی مبنی بر معافیت مالیاتی مازاد شناسایی شده در تجدید ارزیابی دارایی شرکتها ابلاغ شد. مازاد دارایی بنگاههایی که از تجدید ارزیابی حاصل شده است، مشمول مالیات نیست.
زمانی که تجدید ارزیابی صورت میگیرد، ارزش داراییها را با نظر کارشناسان به قیمت روز تنزیل میکنیم و تفاوت ارزش روز و ارزش دفتری داراییها عددی خواهد بود که از یکسو در طرف داراییها بدهکار میشود و از سوی دیگر، در مازاد تجدید ارزیابیها بستانکار میشود.
اثر این قانون بر گزارشگری مالی به این ترتیب است که تجدید ارزیابی بر داراییهایی مانند ساختمان و ماشینآلات که استهلاکپذیر هستند، اثر قابلتوجهی خواهد گذاشت.
به همین علت اثر مستقیم بر ترازنامه و سود و زیان مرکز اقتصادی و شرکت دارد، این امر به معناست که اگر دارای استهلاک پذیری وجود داشته باشد، EPS (کاهنده های ارزش سهام) کاهش می یابد، در صورتی که شرکت ها دارایی ها استهلاک پذیر نداشته باشد، مانند زمین و …، تجدید ارزیابی دارایی های تاثیری بر وضعیت مالی شرکت ها نخواهد گذاشت. نکته بعدی که در گزارشگری شرکت ها اهمیت دارد و کمتر درباره این موضوع بحث شده است.
مواردی است که دارایی های مستهلک، باید به میزانی که سالانه استهلاک افزایش می یابد، تجدید ارزیابی شوند. باید به این موضوع هم اشاره کرد که به همان مقدار از مازاد تجدید ارزیابی دارایی ها به تدریج کسر شود تا به عنوان سود انباشته انعکاس پیدا کند.
بنابراین اثر تجدید ارزیابی بر سود و زیان بنگاه ها صفر است، در صورتی که دارایی های استهلاک گذیر وجود نداشته باشد و سرمایه گذاری های بلند مدت در بنگاه وجود داشته باشد نیز اثر زیادی بر ترازنامه سود و زیان بنگاه ها نخواهد داشت.
تفسیر نادرست افزایش سرمایه
تجدید ارزیابی یک روش مجاز است و جنبه اجباری ندارد. یک شرکت و یا یک بنگاه اقتصادی میتواند از روش بهای تمام شده (صنعتی) یا روش تجدید ارزیابی برای داراییهای ثابت مشهود، داراییهای نامشهود و سرمایهگذاریها استفاده کند.
پس از معاف کردن مازاد تجدید ارزیابی در قوانین مختلف در سالهای گذشته، شرکتها به سمت تجدید ارزیابی رفتند و مازاد تجدید ارزیابی را طبق قانون به حساب افزایش سرمایه منظور کردند.
مهمترین حسن تجدید ارزیابی بهبود کیفیت اطلاعات ترازنامه شرکتها، بهروز کردن استهلاک داراییها و در مجموع افزایش شفافیت مالی است. البته تجدید ارزیابی بیهزینه نیست. گاهی مبالغ تجدید ارزیابی شده از قابلیت اتکای کافی برخوردار نیست و این نقص بر کیفیت ترازنامه اثر منفی دارد.
تفسیر نادرست افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی در بازار سرمایه، مهمترین خسارت تجدید ارزیابی بهنظر میرسد. در استانداردهای حسابداری افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی منع شده است مگر اینکه قانون اجازه دهد. دلیل این ممنوعیت این است که مازاد تجدید ارزیابی یک درآمد تحقق نیافته است.
توهمات موجود در بازار سهام
مازاد تجدید ارزیابی بر اساس استاندارد های حسابداری به عنوان درآمد غیر عملیاتی تحقق نیافته عنوان شده است و طبق قوانین و مقررات مالیات های مستقیم، به دلایل متعدد درآمد مشمول مالیات نیست.
قوانینی مصوب شده است، مبنی بر اینکه اگر مازاد تجدید ارزیابی به سرمایه منتقل شود، معافیت مالیاتی لحاظ میشود.
۶ نکته مهم جهت افزایش سرمایه از طریق تجدید ارزیابی دارایی ها
بر طبق قوانین مالیات های مستقیم جمهوری اسلامی ایران جز در برخی از موارد، تمامی دارایی های بلندمدت شرکت بر طبق فرمول اعلامی در قانون بایستی مستهلک گردند و آگاه باشید که برای هر یک از دارایی های مورد نظر یک فرمول خاصی در نظر گرفته شده است.
استهلاک دارایی ها در حکم هزینه ناشی از درآمد ایجاد شده توسط دارایی مذکور بود و از درآمد های آن سال شرکت کسر می شود.
بر اساس قانون تجارت شرکتهایی که دارای زیان انباشته بیش از نصف سرمایه در ترازنامه باشند مشمول قانون تجارت شده و بایستی ضمن برگزاری مجمع فوقالعاده در خصوص انحلال شرکت تصمیمگیری نمایند.
درصورتیکه در مجمع مزبور تصمیم به ادامه فعالیت گرفته شد، بایستی اقدام به افزایش سرمایه نمایند تا از شمولیت این ماده خارج گردند. با توجه به وضعیت اینگونه از شرکتها مجبورند از افزایش سرمایه از محل مازاد تجدید ارزیابی داراییها جهت خروج از شمولیت ماده ۱۴۱ قانون تجارت کمک بگیرند.
در مواقعی که مصوبات حمایتی و بر طبق قانون مالیات های مستقیم وجود نداشته باشد، شرکت های میخواهند افزایش سرمایه از طریق تجدید ارزیابی انجام دهند باید ۲۵ درصد از افزایش رخ داه در قیمت دارایی مذبور را به تحت عنوان مالیات به اداره مالیات بپردازند و از طرفی تا زماین که دارایی های مذبور در تملک شرکت باشد بایستی هر ۵ سال تجدید ارزیابی را انجام دهند مگر آنکه دارایی تجدید ارزیابی شده به فروش برود.
با احتساب به مقاصد تعریف شده و کلا در راستای حمایت از شرکت ها، دولت در بودجه که مصوب شده است از شرکت های مشمول ماده ۱۴۱ را ارائه می کند و اعلام کرده است که در طی سال مالی بعد شرکت هایی که مشمول ماده ۱۴۱ قانون تجارت شده اند و اقدام به افزایش سرمایه از محل مازادی که از تجدید ارزیابی به دست آمده است، می کند معاف از محل خواهد بود و این یکی از نکات بسیار مهم و مثبت می باشد. چون در واقع طی یک فرایند این افزایش سرمایه پولی وارد شرکت نمی شود.
معمولا اکثر شرکت ها و بنگاه های اقتصادی که از این طریق اقدام به افزایش سرمایه می کنند به لحاظ عملیاتی با مشکلاتی دست و پنجه نرم می کنند. این نکته را در ارتباط با سهامداری باید به یاد داشت. البته تعدادی از شرکتها نیز با انجام یک سری اقدامات اصلاحی زیان انباشته خود را کاهش یا حذف مینمایند.
فرمول قیمت سهم پس از افزایش سرمایه از طریق تجدید ارزیابی دارایی ها
از رابطه زیر محاسبه میشود:
درصد افزایش سرمایه + 1 / قیمت سهم قبل از افزایش سرمایه = قیمت سهم پس از افزایش سرمایه
دیدگاه شما