سوشی سواپ (SUSHI) چیست؟ | بیدارز
سوشی سواپ نرم افزاری است که بر اتریوم اجرا می شود. هدف این نرم افزار تشویق شبکه ای از کاربران به اجرای پلتفرمی است که در آن بتوانند به خرید و فروش دارایی های کریپتو بپردازند.
برای دستیابی به این هدف، سوشی سواپ نیز همچون پلتفرم های یونی سواپ و بالانسر، از مجموعه ای از استخرهای نقدینگی استفاده می کند. در ابتدا کاربران دارایی های خود را در قراردادهای هوشمند قرار می دهند و سپس معامله گران به خرید و فروش ارزهای رمزپایه در این استخرها می پردازند و توکن ها را مبادله می کنند.
سوشی سواپ یکی از پلتفرم های مالی غیرمتمرکز (DeFi) است که امکان معامله ارزهای رمزپایه بدون نیاز به مدیر اپراتور مرکزی را فراهم می سازد.
بنابراین تصمیمات مرتبط با نرم افزار سوشی سواپ توسط صاحبان ارز دیجیتال اختصاصی آن با نام SUSHI اخذ می شوند. هر فردی که مقدار مشخصی از این ارز رمزپایه را داشته باشد، می تواند پیشنهادات خود برای تغییر در نحوه عملکرد شبکه را ارائه داده و همچنین به پیشنهادات دیگران رای مثبت یا منفی دهد.
کاربرانی که تمایل به کسب اطلاعات بیشتر در مورد وضعیت فعلی سوشی سواپ دارند، می توانند به وبسایت رسمی آن مراجعه نمایند.
چه کسی سوشی سواپ را ایجاد کرد؟
سوشی سواپ در سال 2020 توسط یک فرد یا گروهی با نام مستعار سرآشپز نومی ایجاد شده است. این گروه موسس، برای ایجاد پایه و اساس سوشی سواپ از کد متن باز یونی سواپ کمک گرفتند. پس از آن با وعده اعطای توکن های سوشی سواپ به عنوان جایزه برای سپرده گذاری در یک استخر مخصوص یونی سواپ، توانست کاربران را به سوی خود جذب کند. هنگامی که کد سوشی سواپ آماده شد، وجوه این استخر به سوشی سواپ منتقل شدند.
پیش از انتقال وجوه به سوشی سواپ، سرآشپز نومی با حذف 13 میلیون دلار از وجوه استخر، کاربران را شگفت زده کرد. در حالی که کاربران ترس از این داشتند که سرآشپز نومی با این وجوه فرار کرده باشد، وی کنترل سوشی سواپ را به سم بنکمن فرید سپرد که رئیس یک شرکت معاملات مشتقات ارزهای رمزپایه با نام آلمدا ریسرچ می باشد.
چند روز بعد، سرآشپز نومی وجوه نقد شده را به استخر بازگرداند و از کاربران معذرت خواهی کرد. سپس این وجوه در جهتی که برنامه ریزی شده بود و سواپ ارزی چیست؟ تحت نظارت بنکمن فرید مورد استفاده قرار گرفتند.
نحوه عملکرد سوشی سواپ
عملکرد اصلی سوشی سواپ را می توان تقلیدی از صرافی های معمولی دانست که خرید و فروش دارایی های رمزنگاری شده مختلف را برای کاربران آسان می سازد. توکن های مورد معامله در سوشی سواپ از سوی یک ماهیت مرکزی پشتیبانی نمی شوند، بلکه توسط قراردادهای هوشمند نگهداری شده و کاربران ارزهای رمزپایه را در نرم افزار قفل می کنند تا معامله گران به آن دسترسی پیدا نمایند.
قابل ذکر است که معامله گران این دارایی های قفل شده باید کارمزدی بپردازند، که این کارمزد بر اساس میزان مشارکت ارائه دهندگان نقدینگی در استخر، میان آن ها توزیع می شود.
مزارع سوشی سواپ
ارائه دهندگان نقدینگی می توانند از طریق متصل کردن کیف پول اتریوم خود به نرم افزار فارمینگ سوشی سواپ و قفل کردن دو دارایی در یک قرارداد هوشمند در استخرهای سوشی سواپ مشارکت داشته باشند. برای مثال استخر نقدینگی USDT/ETH در سوشی سواپ، شامل مقادیر مساوی از سپرده های USDT و ETH است.
پس از آن خریداران می توانند در چارچوب قوانین این پروتکل، به تبادل توکن های این استخر بپردازند. قراردادهای هوشمندی که در سوشی سواپ اجرا می شوند، مقدار مشخصی توکن را از خریدار دریافت کرده و همان مقدار توکن را به او ارسال می کنند، به صورتی که قیمت کلی استخر ثابت نگه داشته شود.
در ازای حفظ نقدینگی در این استخرها، ارائه دهندگان کارمزدهای پروتکل را به عنوان جایزه دریافت می کنند و علاوه بر آن بخشی از 100 SUSHI جدیدی که هر روزه منتشر می شود، به آن ها تعلق می گیرد. ارائه دهندگان می توانند هر زمان که بخواهند وجوه خود و سودشان را پس بگیرند. سود آن ها از فارمینگ ارز رمزپایه به دست می آید.
کاربرانی که پس از کسب سود خود، تمایل به دریافت ارزهای رمزپایه بیشتر دارند می توانند از سوشی بار استفاده نمایند؛ سوشی بار اپلیکیشنی است که به کاربران اجازه می دهد با سرمایه گذاری سوشی های خود، توکن xSUSHI کسب کنند. این توکن از توکن های SUSHI ساخته شده است که به همراه بخشی از کارمزدهای ایجاد شده در مبادلات، در بازار آزاد خریداری شده اند.
سواپ یا نرخ بهره چیست؟ همه چیز درباره swap
سواپ (swap) یک مفهوم پایهای در علم اقتصاد است که در واقع بهنوعی معاوضه اوراق بین شرکتهای تجاری اطلاق میشود. در قالب این معاوضه اوراق، گردش نقدینگی بین دو شرکت رخ میدهد. نقدینگی جابهجا شده زمانی قابل توجه میشود که معاوضه اوراق در حجم بالا رخ دهد. اما رفتهرفته این مفهوم در بازارهای مالی نیز موضوعیت پیدا کرد. در بازار فارکس بهعنوان بزرگترین بازار مالی دنیا که بیشترین حجم نقدینگی در آن جریان دارد، مفهومی به نام سواپ یا نرخ بهره وجود دارد. اگر میخواهید بدانید سواپ چیست و چه کاربردی در بازار فارکس دارد، تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.
مفهوم سواپ چیست؟ نگاهی به عملکرد نرخ بهره در بازار فارکس
خرید و فروش در بازار فارکس با واسطه بروکرها انجام میشود. یک بروکر بهعنوان واسطه باید سهام مورد نظر را از فروشنده خریداری کند و در مقابل به یک خریدار بفروشد. بنابراین نیاز به پشتوانه مالی دارد که بتواند ابتدا خرید را از فروشنده رأسا انجام دهد. حال تصور کنید که در یک روز چه تعداد معامله در قالب یک بروکر انجام میشود. در چنین شرایطی کاملا بدیهی است که بروکر نیاز به پشتوانه مالی سنگینی برای این منظور دارد. برای تأمین این نقدینگی مورد نیاز بروکرها در قراردادی با بانکها اقدام به دریافت وام یک روزه از آنها میکنند. پولی که از بانک دریافت میشود، بهعنوان پشتیبان مورد استفاده قرار میگیرد.
بانکها این وامها را در ازای دریافت نرخ بهره مشخصی بهصورت روزانه در اختیار بروکرها قرار میدهند. این نرخ بهره بین معاملهگران تقسیم میشود و هریک باید سهم خود را در قالب خرید و فروش داراییها پرداخت کنند. وقتی این سؤال مطرح میشود که سواپ چیست، در پاسخ باید بگوییم که سواپ نرخ بهرهای است که بابت دریافت وام باید بازپرداخت شود. این نرخ بهره به تمام معاملهگران اختصاص پیدا نمیکند. بلکه سواپ ارزی چیست؟ صرف شامل حال آنهایی میشود که پوزیشن معامله خود را بیش از 24 ساعت یعنی یک شبانهروز باز نگه دارند.
به عبارت دیگر شما باید به ازای هر 24 ساعتی که پوزیشن معامله خود را باز نگه میدارید، سهم خود از سود روز قبل وام بانکی را دریافت کنید. نکته مهم این است که 24 ساعت در بروکرها بر مبنای ساعت جهانی تنظیم میشود. بنابراین برای اینکه در محاسبه زمان دچار اشتباه نشوید، بهتر است که ساعت معامله خود در فارکس را با ساعت جهانی تنظیم کنید.
ماجرای تریدرهای اسکالپر و سواپ چیست؟
همانطور که بررسی سواپ چیست، اشاره کردیم، واقعیت این است که شما به ازای هر یک روزی که در یک معامله باقی میمانید باید مبلغی هر چند ناچیز را بهعنوان سود وام دریافتی توسط بروکر پرداخت کنید. از طرفی همانطور که میدانید روشی تحت عنوان اسکالپینگ برای ترید کردن در بازار فارکس وجود دارد. اسکالپینگ مفهوم خیلی پیچیدهای نیست. اگر سابقه فعالیت در بازار بورس ایران را داشته باشید، احتمالا با سواپ ارزی چیست؟ نوسانگیری آشنا هستند. اسکالپرها نیز بهنوعی همان نوسانگیرها در بازار فارکس به شمار میروند.
این دسته از تریدرها، سواپ را بهنوعی مالیات تلقی میکنند و معتقد هستند که باید از هر راهی که ممکن است، از زیر بار پرداخت چنین پولی فرار کنند. اساسا یکی از دلایلی که روش اسکالپینگ توسط برخی از معاملهگران انتخاب میشود، مربوط به پرداخت نکردن سواپ یا نرخ بهره است. این دسته از افراد تمام پوزیشنهای معاملاتی خود را در کمتر از یک روز میبندند و از این جهت هیچگاه مشمول سواپ نمیشوند.
روش محاسبه نرخ بهره یا سواپ چیست؟
همین ابتدای کار در بحث روش محاسبه سواپ چیست، باید اشاره کنیم که در عمل تعیین روش محاسبه نرخ بهره کاملا وابسته به بانکهایی است که نقدینگی مورد نیاز بروکرهای را تأمین میکنند. هر بانک ممکن است برای خود دستورالعمل محاسبه ویژهای داشته باشد. با این وجود در این جا قصد داریم به یک روش محاسبه اشاره کنیم که معمولا توسط برخی از مهمترین تأمینکنندگان نقدینگی در دستور کار قرار میگیرد.
اجازه دهید بحث را با ذکر یک مثال پی بگیریم. جفت ارز معاملاتی USD / JPY را در نظر بگیرید. تصور کنید شما قصد خرید این جفت ارز معاملاتی را دارید. به عبارت دیگر قصد دارید تا با فروش ین ژاپن در عوض دلار آمریکا خریداری کنید. نرخ بهره سالانه در آمریکا برابر 2.5 درصد و در ژاپن برابر 0.1 منفی است. در چنین شرایطی نرخ بهره یا سواپ خرید این معامله از اختلاف بین نرخ بهره آمریکا و ژاپن به دست میآید. در عمل یعنی باید مبلغ 2.6 درصد در سال نرخ بهره به ازای باز نگه داشتن این پوزیشن معاملاتی پرداخت کنید.
اما در مقابل فرض کنید قصد فروش جفت ارز معاملاتی USD / JPY را دارید. در چنین شرایطی به ازای پرداخت دلار آمریکا قصد خریداری ین ژاپن را دارید. با توجه به نکاتی که در بالا اشاره کردیم، نرخ سواپ این معامله برابر 2.40 منفی در طول سال خواهد بود. این مسئله در خصوص تمام جفت ارزهای معاملاتی دیگر نیز کاملا صادق است.
چهارشنبهها نرخ بهره سه برابر دریافت میشود
در ادامه بحث سواپ چیست، به یک نکته بسیار مهم میرسیم. کسانی که سابقه فعالیت در بازار فارکس را دارند، بهخوبی میدانند که تسویه حساب معاملات نیاز به سه روز زمان دارد. با توجه به این نکته اگر در چهارشنبه شب معاملهای بازی داشته باشید، کار تسویه آن به روزهای شنبه و یکشنبه میرسد که در عمل تعطیل است. در نتیجه تسویه معامله در روزهای بعد از تعطیلات انجام میشود. به عبارت دیگر این کار باعث میشود تا نرخ بهره دو روز معاملاتی دیگر نیز به شما تحمیل شود. حتما در معاملات خود این مسئله را در نظر داشته باشید تا متضرر نشوید.
کلام پایانی
در این مطلب بررسی کردیم که نرخ بهره یا سواپ چیست. درک درست از مفهوم سواپ در فارکس نقش مهمی در اتخاذ استراتژیهای معاملاتی افراد دارد. بازار فارکس در حالت کلی پر است از اینگونه اصطلاحات و مفاهیم که در ابتدا و به ظاهر خیلی ساده و پیش پا افتاده به نظر میرسند؛ اما در عمل مفاهیم بسیار مهمی هستند و باید حتما با دقت و وسواس زیاد در خصوص آن اطلاعات و آگاهی کسب کرد. فینوتیپس بستری تعاملی برای افزایش آگاهی در زمینه بازارهای مالی مختلف از بورس ایران تا بازار فارکس و ارزهای دیجیتال است. بیایید لذت سود آگاهانه در بازارهای مالی را با هم تجربه کنیم.
قرارداد سوآپ
قرارداد سوآپ به نوعی قرارداد گفته می شود که برای معاوضه جریان نقدی در آینده از آن استفاده می شود. این نوع قرارداد، تاریخ پرداخت، چگونگی محاسبه جریان نقدی و … را مشخص می کند. این جریان نقدی در واقع همان ارزش آتی می باشد که در مورد معامله صورت می گیرد.
مفهوم سوآپ:
سوآپ در لغت به معنی معامله پایاپای (ارز)، معاوضه، مبادله، جانشینی و اخراج کردن می باشد و در اصطلاح، توافقی است بین دو شرکت که برای معاوضه جریان نقدی در آینده، با دو نوع پرداخت متفاوت از بدهی یا دارایی، صورت می گیرد.
اولین نوع از قرارداد های سوآپ در دهه ۱۹۸۰ م معامله شد و از آن زمان تا کنون، این بازار با رشد چشم گیری مواجه شده است.
نکته: در بازار های کنونی، اکثر قرارداد های مشتقه خارج از بورس، به صورت سوآپ معاله می شوند.
اجزای تشکیل دهنده سوآپ:
سوآپ ها دارای بخش ها و اجزای زیر هستند:
دارایی پایه:
دارایی پایه، موضوع قراردادی است که هدف آن، انتقال ریسک اعتباری موجود می باشد. معمولا دارایی های پایه یکی از اقلام زیر هستند:
- اوراق قرضه دارای ریسک اعتباری
- وام
- پرتفوی (سبد دارایی ها در بورس) مرجع متشکل از اوراق قرضه و وام ها
- شاخص های مربوط به بخشی از بازار اوراق قرضه
- شاخص سهام
فروشنده سوآپ:
فروشنده سوآپ (Swap Seller)، به طرف قراردادی گفته می شود که نرخ شناور را دریافت و بازده کل را به طرف مقابل پرداخت می کند. به این فروشنده، خریدار حمایت نیز گفته می شود.
خریدار سوآپ:
خریدار سوآپ (Swap Buyer)، به طرف قراردادی می باشد که با پرداخت نرخ شناور و بازده کل را دریافت می کند، به این خریدار فروشنده حمایت یا سرمایه گذار نیز گفته می شود.
شخص مرجع یا تعهد مرجع:
شخص مرجع (تعهد مرجع)، صادر کننده ابزار بدهی است که می تواند شرکت، دولت و یا صادر کننده وام باشد.
صرف سوآپ:
صرف سوآپ (Swap Premium) به پرداخت هایی گفته می شود که به وسیله خریدار حمایت صورت می گیرد، و همچنین پرداخت های احتمالی که ممکن است فروشنده حمایت به پرداخت آنها مجبور شود به پایه حمایت موسوم است.
در تایرخ معامله خریدار و فروشنده بر روی این صرف به توافق می رسند و این صرف تا پایان مدت قرارداد ثابت می ماند.
موسسه مشاوران مطالعه مقاله اختیار معامله را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.
انواع قرارداد های سوآپ:
دارایی پایه سوآپ می تواند یکی از موارد زیر باشد:
سوآپ نرخ بهره:
در سوآپ نرخ بهره (interest rate swap)، مبالغ نرخ بهره بر حسب ارز های مشابه توسط طرفین قرارداد، تعویض می شود.
در این نوع از سوآپ، مبلغ اسمی قرارداد برای دو طرف قرارداد یکسان می باشد و تسویه آن به صورت خالص انجام می گیرد که در این سوآپ، دو حالت زیر ممکن است:
حالت اول، دو طرف قرارداد مبالغ بهره را بر اساس بهره متغیر اقدام به پرداخت کنند.
حالت دوم، یکی از طرفین قرارداد بر اساس بهره ثابت و دیگری بر اساس بهره متغیر اقدام به پرداخت کنند.
سوآپ سهام:
در سوآپ سهام (equity swaps)، دو طرف قرارداد مبالغی، را که بر حسب بازده سهام یا شاخص سهام مشخص شده اند، تعویض می کنند.
این نوع سوآپ به شکلی طراحی شده است که علاوه بر بازده حاصل از سود نقدی، بازده ناشی از منفعت سرمایه ای(capital gain) را نیز شامل می شود.
سوآپ ارزی:
در سوآپ ارزی (currency swaps)، دو طرف قرارداد مبالغ بهره را به نسبت ارز های مختلف مورد تعویض قرار می دهند. این روش به معاله گران کمک می کند که در مقابل نوسان های ریسک نرخ ارز، مقاوم باشند.
سوآپ ارز ثابت – ثابت:
از سال ۱۹۹۰ م، معمول ترین شکل سوآپ، سوآپ ارز ثابت- ثابت (fixed-for-fixed) می باشد که به صورت سوآپ Plain Vanilla ( رایج ترین نوع سوآپ) شناخته شده است.
بر اساس این نوع سوآپ، گردش نقدینگی سوآپ طبق گردش نقدینگی آتی ارز ها متفاوت می باشد.
سوآپ ارزی ثابت – شناور:
سوآپ ارزی ثابت – شناور (fixed-for-flow) نوعی از سوآپ است که تحت این قرارداد، یکی از جریان های پرداخت در نرخ ثابت یک ارز قرار می گیرد، در حالی که جریان پرداخت دیگر، بر اساس نرخ شناور ارز دیگر قرار می گیرد.
سوآپ نرخ بازده کل:
سوآپ نرخ بازده کل (Total Return Swap or Total Rate Of Return Swap: TRORS)، سوآپی می باشد که در آن، دو طرف معامله، یک دارایی را به صورت دارایی پایه یا معیار انتخاب می کنند و توافق می کنند که یکی از آنها بهره متعلقه به آن دارایی پایه و هر نوع افزایش یا کاهش ارزش آن دارایی را صاحب شود.
در برابر، طرف مقابل معامله وجوه ثابت یا شناوری را از طرف مقابل دریافت می کند که به طور معمول هیچ گونه ارتباطی با دریافتی های طرف اول نخواهد داشت.
موسسه مشاوران مطالعه مقاله مدیریت مالی را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.
سوآپ نکول اعتباری
کارکرد های اصلی سوآپ بازده کل:
کاهش ریسک اعتباری دارایی پایه از راه انتقال بازده کل به خریداران سوآپ
کاهش ریسک بازار دارایی پایه فروشنده سوآپ از طریق جبران زیان کاهش ارزش دارایی پایه به وسیله خریدار سوآپ
سوآپ نکول اعتباری:
زمانی که موسسات مالی، در معرض ریسک عدم باز پرداخت اقساط وام های مشتریان قرار می گیرند، به منظور نگه داری از دارایی خود کاهش ریسک عدم باز پرداخت اقساط وام از سوی مشتریان، از مکانیزم سوآپ نکول اعتباری (Credit Default Swap: CDS)، استفاده می کنند.
بر این اساس، موسسات مذکور طی قراردادی در جایگاه خریدار سوآپ قرار می گیرند و با فروشنده سوآپ که معمولا یک موسسه بیمه ای می باشد توافق می کنند تا در سررسید های معینی، مبلغ مشخصی را به فروشنده پرداخت کنند.
سپس فروشنده نیز تعهد می کند که در صورت عدم باز پرداخت اقساط مشتریان به موسسه مالی، در راستای اجرای قرارداد نکول اعتباری در سقف تعهدی که به موجب این قرارداد پذیرفته، معادل آن چه که مشتری موسسه نپرداخته است، جبران کند.
این نوع قرارداد، مانند بیمه ای عمل می کند که در طی آن، صاحبان دارایی ها آنها را در ازای مبلغی به صورت دوره ای بیمه می کنند.
تفاوت بین سوآپ نکول اعتباری و سوآپ نرخ بازده کل:
سوآپ نکول اعتباری از دارایی، در برابر بروز یک اتفاق خاص، محافظت می کند، در حالی که سوآپ نرخ بازده کل از دارایی، در برابر کاهش ارزش احتمالی آن در آینده محافظت می کند.
سوآپ کالا و سایر انواع سوآپ:
سوآپ کالا (commodity swaps)، سوآپی است که مشابه آن، چه در سوآپ ارزی، سوآپ نرخ بهره و سوآپ سهام ملاحظه شد، می توان بر روی کالا ها و هر چیز دیگری با نتایج تصادفی که شرکت ها، نهاد های مالی و یا اشخاص با آن مواجه هستند، این سوآپ را تعریف نمود.
اگر این مطلب برای شما رضایت بخش بوده است، مطالعه مقاله عرضه اولیه سهام را به شما پیشنهاد می کنیم.
سوآپ ارزی چیست؟
عصر اعتبار- قرارداد سوآپ نوعی قرارداد برای معاوضه جریان نقدی در آینده است که در آن تاریخ پرداخت و چگونگی محاسبه جریانات نقدی که باید پرداخت شوند، مشخص است.
به گزارش پایگاه خبری«عصر اعتبار» به نقل از ایبنا، سوآپ (Swap) در معاملات که به آن سوآپ مالی میگویند در واقع قراردادی مشتقه است که بین دو طرف برای مبادله دو ابزار مالی صورت می گیرد. این روش معامله بین دو طرف برای معامله و مبادله هر نوع جنس یا اوراق بهاداری می تواند تعریف شود. یکی از انواع سوآپ ها که اخیرا نیز بواسطه توافق بین ایران و ترکیه بر سر سوآپ ارز و لیر مورد توجه قرار گرفته است، سوآپ ارز (Currency Swap Contracts) است که در زیر توضیح داده میشود.
قرارداد سوآپ نوعی قرارداد برای معاوضه جریان نقدی در آینده است. یک قرارداد سوآپ، تاریخ پرداخت و چگونگی محاسبه جریانات نقدی که باید پرداخت شوند را مشخص می کند. این جریانات نقدی در واقع ارزش آتی است که آنچه معامله می شود دارد. درخصوص سوآپ ارز رویه عمل بدین گونه است که دو طرف این معامله سوآپ ارز توافق می کنند که پرداخت های دوره ای در یک ارز مشخص را در یک دوره خاص(مثلا ماهانه، سالانه) داشته باشند تا بدهی طرف مقابل معامله سوآپ تمام شود. در عوض طرف دوم نیز می پذیرد که همین کار یعنی همین پرداخت ها را برای طرف اول معامله سوآپ داشته باشد.
تعبیر دیگر از سوآپ ارز این است که دو معامله نقدی و سلف ارز بطور همزمان صورت می پذیرد و در واقع هدف این است که ریسک های مربوط به معامله و نوسانات نرخ ارز دو طرف معامله مدیریت شود. یعنی به جای اینکه ارز دو کشور با یک نرخ در زمان حال بصورت نقدی معامله شود و با نرخ دیگری بصورت سلف، با در نظر گرفتن یک نرخ متوسط و پرداخت های دوره ای ارز دو طرف معامله این نوسانات نرخ ارز و ریسک های آن مدیریت شده و متعادل می شوند.
معامله سوآپ ارز سه طرف معامله دارد که با مثال زیر برای یک معامله سوآپ روش کار معامله سوآپ ارز مشخص می شود:
مشتری "الف" در تاریخ معینی با پرداخت 2000 یورو مبلغ 2200 دلار از بانک "ب" در یک معامله نقدی خریداری میکند. مدیران مالی بانک "ب" برای حفظ سبد داراییهای ارزی، باید مقدار دلار فروخته شده را برگردانند. این مقصود را بانک "ب" با انجام یک معامله سلف دلار با طرف سوم با یک نرخ معین با سررسید معین دیگری یعنی چند ماه بعد دنبال میکند. مجموعه این معامله طی یک سلسله محاسبات با نرخ های معین و به صورت یکجا صورت می پذیرد. در این معامله، بانک "ب" ضمن به دست آوردن سود حاصل از فروش دلار، با انجام خرید سلف، ارز خود را از ریسک تغییر ارزش دلار محافظت می کند.
اسلیپیج چیست؟ تله صرافی ها
اسلیپیج چیست؟ این یکی از سوالات افرادی است که به تازگی وارد بازار ارزهای دیجیتال شدهاند و قصد دارند بهترین صرافی را برای ترید انتخاب کنند. آنها در تحلیلهای صرافیهای مختلف میخوانند که اسلیپیج یک صرافی زیاد یا کم است، اما دقیقا نمیدانند مفهوم این واژه به چه چیزی اشاره دارد.
- 1) اسلیپیج چیست؟
- 2) علت ایجاد اسلیپیج چیست؟
- 3) بهترین راهکارهای پیشگیری از اسلیپیج چیست؟
- 4) کلام آخر
مفهوم اسلیپیج بیشتر در صرافیهای غیرمتمرکز کاربرد دارد. این صرافیها مزیتهای بسیاری دارند، اما از آنجایی که هنوز به تکامل نرسیدهاند، نقاط ضعفی هم در آنها دیده سواپ ارزی چیست؟ میشود. اسلیپیج یکی از این نقطه ضعفهاست. به طور کلی اسلیپیج به تفاوت قیمتی است که بین قیمت اعلام شده برای یک ارز دیجیتال و هزینهای که تریدرها در صرافی برای خرید آن میپردازند وجود دارد. در این مقاله به صورت کامل بررسی میکنیم اسلیپیج چیست و چطور میتوانید از عواقب منفی آن در امان بمانید.
اسلیپیج چیست؟
زمانی که در یک صرافی متمرکز یا غیرمتمرکز تراکنش انجام میدهید، ابتدا شما جزئیات تراکنش را مشخص میکنید و سپس آن را تایید میکنید. اما تراکنش در این مرحله کامل نمیشود، بلکه اطلاعات آن به بلاکچین مربوطه ارسال میشود و بعد از پردازش تراکنش و تایید نودهای اعتبارسنج، تراکنش کامل میشود. در نهایت توکنهایی که فروختهاید از ولت یا حساب کاربری شما در صرافی کسر میشوند و توکنهای جدید به موجودی اضافه خواهد شد.
طی کردن فرایند تایید تراکنش در بلاکچین به زمان نیاز دارد و کاربران معمولا مجبور میشوند چند دقیقه برای تایید نهایی تراکنش منتظر بمانند. زمانی که ازدحام شبکه بالا باشد، این زمان بیشتر هم میشود و بخاطر مشکلات مقیاسپذیری ممکن است تایید تراکنش چند ساعت طول بکشد.
مشکل اسلیپیج ( slippage) یا لغزش وقتی ایجاد میشود که قیمت توکن در زمان تایید تراکنش با قیمت آن در زمانی که شما درخواست تراکنش را ثبت کرده بودید، فرق کرده باشد. زمانی که اسلیپیج رخ میدهد، کاربران مجبور میشوند هزینه متفاوتی نسبت به آنچه قبلا در نظر گرفته بودند برای خرید توکنهای مورد نظرشان بپردازند. البه در برخی موارد هم اسلیپیج به نفع کاربران عمل میکند و میتوانند توکنهای مورد نظرشان را با قیمت کمتر خریداری کنند.
علت ایجاد اسلیپیج چیست؟
به طور کلی دو دلیل برای ایجاد اسلیپیج در صرافیهای ارز دیجیتال وجود دارد که در ادامه هرکدام از آنها را بررسی خواهیم کرد.
علت افزایش نرخ لغزش بخاطر حجم بالای تراکنشهای شبکه چیست؟
توضیح علت اسلیپیج با مثال به درک بهتر موضوع کمک میکند. تصور کنید قصد دارید در صرافی یونی سواپ، اترهای خود را با UNI مبادله کنید. زمانی که وارد سایت یونی سواپ میشوید و درخواست ترید میدهید، قسمتهای مختلف درخواست را با توجه به اطلاعات تراکنش مورد نظرتان پر میکنید. بعد از تایید، ربات یونی سواپ به شما نشان میدهد که در ازای اترهایی که میپردازید، چه تعداد توکن یونی دریافت خواهید کرد.
در صرافیهای متمرکز زمانی که درخواست تراکنش را ثبت میکنید، معمولا بلافاصله توکن مورد نظر شما از کیف پولتان برداشت و توکن جدید به آن اضافه میشود. اما در صرافیهای غیرمتمرکز تراکنشها به صورت مستقیم بر بستر بلاکچین انجام میشود، بنابراین برای پردازش تراکنش باید مدتی منتظر بمانید.
در زمان انتظار احتمال تغییر قیمت و ایجاد اسلیپیج وجود دارد. البته ربات یونی سواپ در کنار سایر اطلاعات تراکنش به شما نشان میدهد مقدار اسلیپیج چیست و اگر این مقدار لغزش ایجاد شود، در نهایت شما چقدر توکن یونی دریافت خواهید کرد.
زمانی که حجم تراکنشهای شبکه زیاد باشد، زمان بین ثبت درخواست تراکنش و تایید آن افزایش پیدا میکند. به خصوص در بلاکچین اتریوم که مقیاسپذیری پایینی دارد و در زمان ازدحام سرعت آن کاهش پیدا میکند. هرچه زمان بیشتری برای پردازش تراکنش صبر کنید، احتمال اینکه اسلیپیج تراکنش شما بیشتر شود، افزایش پیدا میکند. به همین دلیل بهتر است در زمان ازدحام شبکه تراکنش انجام ندهید یا از پلتفرمهایی استفاده کنید که از راهکارهای لایه دو اتریوم پشتیبانی میکنند.
دلیل تاثیر نقدینگی پایین روی اسلیپیج چیست؟
در صرافیهای غیرمتمرکز دفتر ثبت سفارش وجود ندارد، بنابراین نقدینگی مورد نیاز در استخرهای نقدینگی توسط تأمینکنندگان فراهم میشود. برای اطلاعات بیشتر در این زمینه توصیه میکنیم مقاله «صرافی غیرمتمرکز چیست» را مطالعه کنید.
هر استخر نقدینگی در صرافیهای غیرمتمرکز به یک جفت ارز اختصاص دارد و هر یک از این ارزهای دیجیتال به نسبت ۵۰ درصد در استخر موجود هستند. زمانی که شما تراکنش انجام میدهید، مقداری از توکن اول به استخر نقدینگی واریز میکنید و مقداری از توکن دوم برمیدارید. این کار تعادل و برابری بین جفت ارز را به هم میزند. هرچه تراکنشی که انجام دادهاید بزرگتر باشد یا نقدینگی استخر کمتر باشد، عدم تعادل میان توکنهای استخر نقدینگی بیشتر خواهد شد. در نتیجه نرخ slippage افزایش پیدا میکند.
اکنون میدانید اسلیپیج چیست و متوجه شدهاید که اگر از آن پیشگیری نکنید، احتمال اینکه دارایی زیادی را از دست بدهید بیشتر میشود. در قسمتهای بعدی ۴ راهکار برای مقابله با این تله در صرافیهای غیرمتمرکز را ارائه خواهیم داد.
بهترین راهکارهای پیشگیری از اسلیپیج چیست؟
همانطور که گفتیم لغزش در زمانی که بین ثبت تراکنش توسط شما و تایید تراکنش در بلاکچین تلف میشود، ایجاد میشود. بنابراین هر راهکاری که بتواند این زمان تلف شده را به حداقل برساند برای فرار از تله اسلیپیج کاربردی است.
در ادامه به روشهایی که برای کاهش این زمان تلف شده وجود دارد، اشاره میکنیم. نکته مهمی که باید بدانید این است که راهکارهای ارائه شده صرفا به عنوان پیشنهاد ارائه شدهاند و داموند توصیهای مبتنی بر استفاده قطعی از این راهکارها برای پیشگیری از اسلیپیج ندارد. انتخاب راهکار مناسب برای مقابله با لغزش به استراتژی معاملاتی شما بستگی دارد.
1. کارمزد بیشتری برای تراکنش هایتان بپردازید
بیشترین احتمال ضرر کردن بخاطر لغزش قیمت زمانی وجود دارد که شبکه شلوغ است و ماینرها باید تراکنشهای زیادی را پردازش کنند. اگر در چنین مواقعی بدانید نرخ اسلیپیج چیست میتوانید با تمهیداتی که در ادامه بیان میکنیم تراکنش مورد نظر خود را با کمترین میزان ضرر بخاطر لغزش انجام دهید. به طور کلی ماینرها عادت دارند اول تراکنشهایی را پردازش کنند که کارمزد بالاتری دارند، زیرا با کارمزد بالاتر پاداش آنها هم افزایش پیدا میکند.
اگر در زمان ازدحام شبکه بخواهید تراکنشهای مورد نظر خود را با کارمزد پایین یا استاندارد انجام دهید، مجبور میشوید چند ساعت برای تایید آن منتظر بمانید. هرچه زمان بیشتری سپری شود، لغزش بیشتر خواهد شد و در نهایت توکنهای دریافتی شما کمتر خواهد بود.
برای حل این مشکل میتوانید کارمزد تراکنش را افزایش دهید. در این صورت ماینرها تراکنش شما را به عنوان یک پردزاش سودآور میشناسند و آن را در کوتاهترین زمان ممکن تایید میکنند. تایید تراکنش در زمان کوتاه به معنی پرداخت کمترین میزان ضرر بخاطر اسلیپیج است. این کار یکی از روشهای هوشمندانه برای تریدرهایی است که میدانند اسلیپیج چیست و از آن پیشگیری میکنند.
نکته مهمی که باید به آن توجه داشته باشید این است که منظور از افزایش کارمزد این نیست که به یکباره هزینه دو برابری برای انجام یک تراکنش بپردازید. شاید پرداخت ۰.۲۵ اتر بیشتر به عنوان کارمزد، مشکل شما را حل کند. بهتر است در مواقع ازدحام شبکه از ابزار اتر اسکن برای سنجش میانگین کارمزد استفاده کنید. بعد از آن مقدار کمی بالاتر از میانگین به عنوان کارمزد تراکنش خود انتخاب کنید و منتظر بمانید. برای اطلاعات بیشتر درباره روش کار با اتر اسکن، مقاله «اتر اسکن چیست» را مطالعه کنید.
2. از راهکارهای لایه دو استفاده کنید
پرداخت کارمزد بیشتر برای تراکنش به معنی افزایش هزینههاست و همیشه صرفه اقتصادی ندارد. کاربران ایرانی هم که مجبور هستند هزینهها را به صورت دلاری پرداخت کنند، نمیتوانند بودجه اضافی برای افزایش کارمزد اختصاص دهند. این دسته از افراد بررسی میکنند سایر روشهای فرار از اسلیپیج چیست.
با استفاده از راهکارهای لایه دو نه تنها نیازی نیست هزینه بیشتری برای انجام تراکنش بپردازید، بلکه میتوانید تراکنش را با هزینه کمتر هم انجام دهید. در عین حال سرعت انجام تراکنش افزایش پیدا میکند و لغزش کمتر خواهد بود.
راهکارهای لایه دو زنجیرههای کوچکتری هستند که به بلاکچین اصلی اتریوم متصلند. تراکنشها روی این زنجیرههای کوچکتر پردازش میشود و بلوکها ساخته میشوند. نتایج نهایی توسط نقل و انتقالات درون زنجیرهای به بلاکچین اتریوم منتقل و روی آن ذخیره میشود. راهکارهای لایه دو با حذف مرحله پردازش تراکنش روی بلاکچین اصلی، به حل مشکل مقیاسپذیری در زمان ازدحام کمک میکنند. در حال حاضر پولیگان (polygon)، آربیتروم (Arbitrum) و اپتیمیسم (Optimism) محبوبترین پلتفرمهایی هستند که از راهکارهای لایه دو اتریوم استفاده میکنند.
3. برای تراکنش خود سطح تحمل لغزش تعیین کنید
زمانی که بدانید مفهوم اسلیپیج چیست، میتوانید از قابلیتهایی که صرافیهای غیرمتمرکز برای کنترل آن در اختیارتان قرار دادهاند، استفاده کنید. اکثر صرافیهای غیرمتمرکز از جمله یونی سواپ، قابلیت تنظیم سطح تحمل لغزش (Slippage Tolerance Level) دارند.
در این قسمت میتوانید درصد اسلیپیج ی که میتوانید تقبل کنید را مشخص کنید. در صورتی که نرخ اسلیپیج از آنچه شما تعیین کرده بودید، بیشتر شود تراکنش به صورت خودکار لغو خواهد شد. نکته مهمی که هنگام تعیین سطح تحمل اسلیپیج باید به آن توجه داشته باشید این است که حتی اگر تراکنش لغو شود، شما باز هم باید کارمزد شبکه را بپردازید. بنابراین اگر درصد خیلی پایینی برای لغزش تعیین کنید، احتمال اینکه تراکنشهایتان به صورت پی در پی لغو شوند و هزینهای که برای کارمزد پرداخت کردهاید، چند بار هدر برود وجود خواهد داشت. بهتر است سطح تحمل لغزش را به گونهای تعیین کنید که تراکنش در همان بار اول انجام شود و جز در مواقع اضطراری نیازی به لغو شدن نداشته باشد.
تریدرهای حرفهای زمانی که تراکم شبکه بالاست و میدانند باید مدت زیادی برای تایید تراکنش منتظر بمانند، سطح تحمل slippage را روی پایینترین حد ممکن تنظیم میکنند تا در تله لغزش گرفتار نشوند. اما آنها میدانند ممکن است لغزش به نفع آنها باشد و قیمت توکنی که قصد خرید آن را دارند، در زمان تایید تراکنش کاهش پیدا کرده باشد. در نتیجه زمانی که خطر ضرر وجود ندارد، سطح تحمل لغزش را روی مقادیر بالاتر تنظیم میکنند تا بتوانند از لغزش استخرهای نقدینگی سود به دست آورند.
4. تخمین بزنید نرخ اسلیپیج چیست و تراکنش های بزرگ خود را به تراکنش های کوچک تر تقسیم کنید
اگر قصد دارید در مواقع ازدحام شبکه یا نقدینگی پایین تراکنشهای بزرگ انجام دهید، بهتر است آن را به چند مرحله تقسیم کنید. این یک استراتژی هوشمندانه برای افرادی است که میدانند اسلیپیج چیست. نرخ لغزش در تراکنشهای بزرگ ضررهای بیشتری به دنبال دارد. به عنوان مثال اگر میخواهید صد اتر را جابجا کنید، ضرر ناشی از لغزش صد برابر زمانی است که یک اتر را جابجا میکنید.
تریدرهایی که از این روش استفاده میکنند، باید به شیوهای هوشمندانه تراکنشهایشان را تقسیم کنند. زیرا شکستن یک تراکنش بزرگ به تراکنشهای کوچکتر به معنی پرداخت کارمزد بیشتر است. پس باید از این استراتژی به گونهای استفاده کنید که بین مقداری که بخاطر فرار از لغزش حفظ میکنید و مقداری که بخاطر کارمزد چند بار تراکنش پرداخت میکنید، تعادل وجود داشته باشد. حتی گاهی اوقات بهتر است به جای این روش از متد اول استفاده کنید و با پرداخت کارمزد بیشتر، تراکنش را در سواپ ارزی چیست؟ زمان کوتاهتری تایید کنید.
بهترین موقعیت برای استفاده از راهکار چهارم کاهش ضرر ناشی از لغزش زمانی است که کارمزد تراکنشها در حداقل ممکن قرار دارد. برخی از تریدرها هم این راهکار را با راهکار دوم ترکیب میکنند؛ یعنی تراکنشهای کوچکترشان را با استفاده از راهکارهای لایه دوم انجام میدهند تا کارمزد کمتری بپردازند. البته آنها تنها صرافیهایی را در لایه دوم انتخاب میکنند که نقدینگی کافی داشته باشند و دوباره برایشان چالش اسلیپیج ایجاد نکنند.
کلام آخر
در این مقاله بررسی کردیم اسلیپیج چیست، چرا ایجاد میشود و چطور میتوان از ضررهای ناشی از آن پیشگیری کرد. استراتژیهایی که برای پیشگیری از لغزش در معاملات صرافیهای غیرمتمرکز ارائه شد، ساده به نظر میرسند، اما باید هوشمندانه انجام شوند. تریدرهای حرفهای حتی برای زمانبندی تراکنشهایشان و کارمزدی که برای آن میپردازند هم برنامهریزی میکنند تا هزینههای ترید را به حداقل برسانند.
کارشناسان داموندمگ اطلاعات مختلف درباره بازار ارزهای دیجیتال و اصطلاحات مربوط به آن را به سادهترین زبان ممکن توضیح میدهند. مطالب این مجله هم برای افراد تازه وارد و هم برای تریدرهای حرفهای کاربرد دارد. با مطالعه روزانه مجله داموند دانش خود در زمینه ترید و بازار ارزهای دیجیتال را بروز نگه دارید و حرفهای باشید.
آیا اسلیپیج باعث از دست رفتن سرمایه در بازار ارزهای دیجیتال میشود؟
اگر تریدر بتواند ارز دیجیتال را با قیمت بالاتر بفروشد و در صرافی دیگر با قیمت پایینتر بخرد، سود میکند. اما اگر این فرایند برعکس شود، یعنی تریدری ارز دیجیتال را در صرافی ارزانتر بفروشد و در صرافی گرانتر بخرد، ضرر میکند.
آیا تریدرها برای نرخ لغزش باید پولی پرداخت کنند؟
لغزش یکی از باگهای صرافیهای غیرمتمرکز است، اما به معنی ایجاد هزینه اضافی برای تریدرها نیست. تریدرها با هوشمندی میتوانند از ضرر ناشی از اسلیپیج پیشگیری کنند و حتی از آن سود به دست آورند.
درصد اسلیپیج چیست؟
درصد لغزش نشان میدهد در صورت ایجاد لغزش در ارز دیجیتال مورد نظر شما، قیمتی که در نهایت خرید و فروش میکنید چقدر با قیمتی که هنگام ثبت درخواست تعیین کرده بودید، متفاوت خواهد بود.
دیدگاه شما