پرتفوی یا سبد سهام چیست؟
پرتفوی یا سبد دارایی ها به گروهی از دارایی های مالی مثل سهام، اوراق مشارکت و اوراق قرضه و معادلهای پول نقد نظیر سپرده های بانکی، همچنین سرمایه گذاری در صندوق های سرمایه گذاری مشترک و صندوق های قابل معامله گفته میشود. پـرتفوی به صورت مستقیم توسط سرمایه گذاران نگهداری شده و یا به وسیله حرفهایهای عرصه مالی مدیریت میشود.
سرمایه گذاران باید یک پرتفوی سرمایه گذاری بر حسب میزان تحمل ریسک و اهداف سرمایه گذاری خود تشکیل دهند. این اقدام یکی از اقدامات هوشمندانه برای پایین آوردن ریسک سرمایهگذاری در بورس است.
کلمه portfolio به معانی کیف چرمی بزرگ آمده است که در عالم بورس بازی منظور کیف یا سبد سهام میباشد بدین معنی مدیریت پرتفوی چیست ؟ که وقتی شخصی از پورت فوی خود صحبت میکند . منظورش انواع سهام موجود در سبد سهامش میباشد پرتفوی همان سبد است. معمولا سهامداران برای اینکه ریسک سرمایه گذاریشان کمتر شود سبد تشکیل میدهند که به آن پرتفوی میگویند.اما پرتفوی معنی بزرگتری از سبد در حالت کلی میدهد.
سبد معمولا برای شرکت های بورسی است. ولی پرتفوی شرکت های غیر بورسی را هم شامل میشود .معمولاً در زبان فارسی از نامهای دیگری نظیر پورتفولیو، سبد سهام و سبد دارایی ها به جای پرتـفوی استفاده میشود.
در کل ترکیبی مناسب از سهام یا سایر داراییها است، که یک سرمایهگذار آنها را خریداری کرده است. هدف از تشکیل سبد سهام، تقسیمکردن ریسک سرمایهگذاری بین چند سهم است؛ بدین ترتیب سود یک سهم میتواند ضرر سهام دیگر را جبران کند.
یک ضربالمثل معروف میگوید: «همه تخممرغها را در یک سبد نگذارید.»، چرا که ریسک شکستن سبد، باعث نابودی همه تخممرغها خواهد شد. برای تشکیل یک سبد خوب باید علم و تجریه خودتان در سرمایه گذاری را بالا ببرید. زمانی که به تحلیل گری ماهر تبدیل شوید می توانید پرتفویی از سهم های خوب را تشکیل دهید.
چیدمان سبدسهام
پرتفوی
سبد بر اساس ارزش پر تفوی
به ارزش مالی و نقدی پرتفوی هر شخص حقیقی یا حقوقی، ارزش پرتفوی گویند. برای قیمت گذاری شرکتهای سرمایهگذاری پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار، مهمترین عامل ارزش پرتفوی این شرکتهاست. در این نوع سبد ، وزن هر سهم باید با توجه به ارزش آن شرکت در بازار نسبت به بقیه سهم های موجود در سبد تعیین شود . برای مثال اگر اولین سهم موجود در سبد نسبت به سهم دوم ۲۰ درصد ارزشش بیشتر باشد باید وزن سهم اول در سبد ۲۰ درصد بیشتر باشد.
سبد بر اساس مدیریت (سبد هم وزن)
پرتفوی به منظور کاهش ریسک و به صورتی انتخاب میشود تا در شرایط عادی احتمال کاهش بازده همه دارائیها نزدیک به صفر باشد. پرتفوی میتواند متعلق به شخصیت حقیقی یا حقوقی باشد. این ساختار بیان میکند که وزن تمامی سهم های موجود در سبد باهم برابر باشد بدون توجه به ارزش آنها در بازار.
انواع سبد سهام
در بازار سهام شاید به تعداد مشارکتکنندگان در آن، روش و شکل متفاوت برای تشکیل سبد سهام وجود داشته باشد، اما کارشناسان و متخصصان کوشیدهاند تا انواع سبد سهام را در قالب چند حالت کلی طبقهبندی کنند.
۱- سبد تهاجمی (Aggressive Portfolio)
این سبد شامل سهمهایی با ریسک و در نتیجه بازده بالا (high risk / high return) میباشد.به این خاطر به این نوع تشکیل سبد، تهاجمی میگویند که سرمایهگذار در این حالت میکوشد تا بازدهی بالاتری را نسبت به بازدهی میانگین بازار (شاخص کل) به دست آورد و به همین خاطر نیز حد بالایی از ریسک را متحمل میگردد.سهام این سبد عموما دارای ضریب بتای بالا و در نتیجه اثر پذیری بیشتر از نوسانات بازار هستند.
زیرا هرچه بتای سهم بالاتر برود، میزان اثر پذیری رفتار آن از رفتار و نوسانات بازار بیشتر خواهد بود.شرکتهایی که سهام آنها خاصیت تهاجمی دارند، عموما در مرحلههای اولیه رشد خود قرار دارند. مدیریت بهینه ریسک در چنین سبدهایی به اضافه کنترل زیانهای احتمالی و همچنین شناسایی به موقع سودهای کسب شده، کلیدهای موفقیت میباشد.
۲- سبد دفاعی (محتاطانه) (Defensive Portfolio)
این نوع از سبد، معمولا شامل سهمهایی است که بتای چندان بالایی نداشته باشند. این نوع سبد با نوسانات شدید بازار دچار هیجان نمیشود و به نوعی ایزوله است.سهام این نوع سبد، عمدتا باید از وضعیت بنیادی قوی برخوردار بوده و مرتبط با شرکتها و گروههایی که هیجانات شدید بازار را دنبال میکنند، نباشد.
سهام یک سبد محتاطانه از شرکتهایی خریداری میشوند که محصول یا خدمات آنها به صورت همیشگی دارای یک تقاضای پیوسته و در یک محدوده نسبتا ثابت و مشخص در واحد زمان باشد.
سهام محتاطانه و دفاعی، در خلال تمام سیکلهای بازار میتوانند خود را از ضرر و زیانهای شدید و ضربههای منفی بازار در امان نگاه دارند.یکی دیگر از خصوصیات چنین سبدهایی دارا بودن سهمهایی است که در اصطلاح غیرچرخهای (Non-cyclical) هستند.
در این نوع سهام، وضعیت اقتصادی کشور و مردم به تقاضای خرید محصولات یا خدمات شرکت مرتبط با سهم، تاثیری نمیگذارد.نکته کلیدی در تشکیل اینچنین سبدهایی، داشتن سهامی با P/E پایین نسبت به متوسط بازار و همچنین سهامی با بتای پایین است.
سهام این سبد همان طور که در برابر افت شدید بازار مصون هستند، در روند رشد بازار هم بالطبع نمیتوانند مطابق آهنگ رشد بازار رشد کنند و به همین دلیل، سرمایهگذاران جوان و به دنبال هیجان، یا سرمایهگذارانی که افق سرمایهگذاری کوتاهمدت دارند به سمت چنین سبدهایی تمایل پیدا نمیکنند.
۳- سبد درآمدی (Income Portfolio)
این نوع از سبد به کسب بازدهی از طریق سود تقسیمی هر سهم تکیه دارد. سهامداران برای تشکیل چنین سبدی میتوانند به دنبال سهامی بگردند که بهرغم افت زیادی که در قیمت داشته اند، همچنان دارای سیاست تقسیم سود به میزان خوب و بالایی باشند.این شرکتها نه تنها در عرصه ارائه خدمات فعال هستند بلکه دارای سودسازی سرمایه (Capital Gain) نیز هستند که این سودسازی سرمایه میتواند منجر به رشد قیمتی سهم شان نیز گردد و سرمایهگذار از محل فروش سهام خود در قیمتهای بالا نیز میتواند سود شناسایی کند.
در این راستا، نسبتی که بیانکننده میزان کارآیی این سبد است حاصل تقسیم سود سالانه به ازای هر سهم بر قیمت هر سهم است.در واقع با این نسبت فرد میزان درآمدی که به ازای هر یک تومان سرمایهگذاریاش از طریق سود تقسیمی سالانه به دست میآورد را محاسبه میکند. این مقدار سود تقسیمی در شرکتها، بستگی به نوع تجارت شرکت، جایگاه آن در بازار، درآمدها و cash flow آن دارد.این نوع سبد بیشتر مورد تمایل سرمایهگذاران ارزش محور خواهد بود تا سرمایهگذارانی که به رشد قیمتی سهم بیشتر اهمیت میدهند.
۴- سبد سوداگرانه ( Speculative Portfolio )
این نوع سبد دارای ریسک بسیار زیادی است. متخصصان پیشنهاد میکنند بیش از ۱۰ درصد از سرمایه قابل سرمایهگذاری در چنین سبدی قرار نگیرد.این نوع سبد، بیشتر بر اساس شایعات مدیریت میشود. هرچه تجربه افراد بیشتر باشد در گرداندن چنین سبدی موفقتر خواهند بود. در ایران به چنین نوع سرمایهگذاری، سفته بازی هم میگویند. در این نوع سبد، انتخاب یک سهم درست میتواند سود زیادی را در زمان کوتاهی نصیب فرد کند.
گزینههای هدف این سبد، سهام نوسانی هستند. سهام نوسانی، به سهامی گفته میشود که به نسبت پتانسیل بازدهی مثبتی که دارند، دارای ریسک زیادی نیز هستند.افرادی که این نوع از سهام را میخرند، معتقدند که بدون انجام تحلیلهای آنچنانی و جزء به جزء، میتوان از بالارفتن قیمت سهام سود برد. همچنین این نوع از سرمایهگذاری، نمیتواند به طور خاص در رده سرمایهگذاریهای رسمی و با قاعده دیگر قرار گیرد.
۵- سبد هیبریدی یا ترکیبی- The Hybrid Portfolio
این سبد سرمایهگذاری مخصوص به سهام نیست و اقلام دیگری در آن حضور دارند. سبد هیبریدی، ترکیبی از فعالیت اقتصادی در اوراق قرضه، بورسهای کالایی، املاک و مستغلات و حتی سرمایهگذاری در زمینه هنر است. در این رویکرد انعطاف پذیری زیادی است.
یک راه معمول برای گرفتن درآمد از چنین سبدهایی، خرید اوراق قرضه با سررسیدهای متفاوت از هم است. این سبد به صورت ترکیبی از مواردی که اشاره شد، تشکیل شده و نسبتهای تخصیص هرکدام در سبد تقریبا به صورت ثابت است. معمولا اقلام تشکیلدهنده چنین سبدی بهتر است همبستگی منفی نسبت به همدیگر داشته باشند.
فاکتورهای مهم در تشکیل سبد سهام
هر کسی وارد دنیای سرمایه گذاری بورس می شود می خواهد تکنیک های سرمایهگذاری و خرید و فروش سهام بورسی را شناسایی و در شرکت های پر بازده سرمایه گذاری کند؛ تشکیل بهترین سبد سهام از طریق روش های علمی و تجربی متعددی امکان پذیر است که در ادامه ۱۰ مورد از آن ها را با شما بررسی می کنیم.
۱- فراموش کردن سرمایهگذاری در تک سهم
نخستین و سادهترین اصل سرمایهگذاری موفق، تقسیم داراییها یا تشکیل سبدی از داراییهای متنوع است. تقسیم دارایی باعث میشود تا ریسک سرمایهگذاری بهطور محسوسی کاهش یابد. هر چه سبد داراییهایتان متنوعتر باشد، سرمایهگذاری مطلوبتری خواهید داشت، البته این موضوع بدان معنا نیست که داراییهایتان را آنقدر خرد کنید که کنترل سهمهای مختلف را از دست بدهید!
بلکه باید از قاعدهای منطقی پیروی کنید. توزیع وزن سرمایه بر روی چند سهم به جای تک سهم شدن، نخستین گام در اصول تشکیل سبد سهام یا پرتفوی بورس است.لازم است بدانید با سرمایه گذاری در سهام چندین شرکت – که به دقت و برای ایجاد توازن از بین انواع گوناگونی از بخش ها و شرکت ها انتخاب شده اند – کنترل بیشتری روی ریسک سرمایه گذاری خود خواهیم داشت. نکته اصلی تشکیل سبد سهام این است که اگر سهام یکی از شرکت هایی که در آن سرمایه گذاری کردهاید، افت قیمت داشته باشد، آن افت با افزایش در قیمت سایر سهم های سبدتان جبران بشود.
۲- حواستان به شاخص بورس باشد
در این شاخص فارغ از اینکه شرکتی بزرگ یا کوچک است، درصد تغییرات ارزش سهام تمام شرکتها بهطور یکسان در شاخص مذکور تأثیر میگذارد. بدیهی است که در زمانی که شاخص کل هموزن مثبت باشد، ولی شاخص کل منفی باشد، درمیابیم شرکتهای بزرگ منفی هستند و در مقابل تعداد زیادی از شرکتهای کوچک مثبت هستند. با توجه به توضیحاتی که خواندید، ضروری است شاخص بورس و شرکتهای تأثیرگذار بر آن را کنترل کنید و زمانی که زمزمههای حبابی شدن بازار به گوش رسید، در تصمیمات خود دقت کنید.
۳- حواستان به بازارهای جهانی باشد
بعضی از افراد تصور می کنند آن چه در بازارهای جهانی بورس اتفاق می افتد، تاثیر چندانی بر رویداد های اقتصادی داخل کشور ندارد. باید گفت چنین برداشتی درست نیست و برای سرمایه گذاری موفق و تشکیل سبد سهام یا پرتفوی مناسب، باید چشمی هم به بازار جهانی داشته باشید.اگر بر فرض به دلیل یک حادثه طبیعی تولید یک صنعت خاص در کشوری دچار مشکل شود، قطعاً بر بازار داخلی آن صنعت در کشورمان هم تأثیر مثبت یا منفی خواهد داشت؛ بنابراین در هنگام تشکیل سبد سهام، حواستان به اخبار و رویدادهای جهانی به ویژه در حوزهای که سرمایه گذاری عمده انجام دادهاید، باشد.
۴- شناسایی صنایع پربازده
کارشناسان بورسی معتقدند تنها با انتخاب گزیده ای از سهام شرکت های مختلف در سبد سهام، ریسک سرمایه گذاری کاهش نخواهد یافت. در واقع بجز تشکیل سبد سهام و متنوع سازی دارایی هایتان، باید به صنعتی که در آن سرمایه گذاری میکنید هم توجه کنید. اگر برفرض تمام سبد سهام خود را از صنایع فلزات انتخاب کرده اید، لازم است خیلی فوری استراتژی جامع تری برای سرمایه گذاری تان در نظر بگیرید!
به این دلیل که اگر هرگونه اتفاقی برای شرکت های فعال در حوزه صنایع فلزی بیفتد و در عین حال تمام سهم های شما هم در این صنعت باشد، قطعاً ریسک بالایی در انتظارتان خواهد بود؛ اما اگر سهم شرکت های فلزی را در کنار سهم شرکت های پتروشیمی و صنایع مخابراتی تهیه کرده باشید، ریسک فعالیت های اقتصادی تان هم به طور چشم گیری کاهش خواهد یافت.
به همین دلیل است که توصیه می شود گزیده ای از صنایع پربازده را برای تشکیل سبد سهام خود انتخاب کنید. در این صورت اگر اتفاق خاصی برای یک صنعت بیفتد، تمام دارایی خود را در آن صنعت قرار نداده اید.
۵- سهام چه شرکتی را انتخاب کنیم ؟
هیچ وقت نمی توان به قطعیت گفت که چه شرکتی برای سرمایه گذاری مناسب است؛ چرا که عوامل بسیار متعددی روی این مسئله تاثیر خواهند گذاشت. به طورکلی می توان گفت اگر روش های تحلیل بازار سرمایه با تکیه بر تحلیلهای تکنیکال یا بنیادی را دنبال کنید تا حد زیادی ادامه راه برایتان روشن خواهد بود؛ اما اگر هیچ کدام از ابزار های تحلیلی گفته شده را نمی شناسید، نیاز است که به متخصص در این زمینه روی بیاورید.
۶- فراموش نکردن صندوقهای قابل معامله
لازم به ذکر است که تقسیم سرمایه به سهام مختلف و صنایع گوناگون در سبد سهام صرفاً کفایت نمیکند بلکه بایستی درصد سرمایه گذاری در هر سهم را نیز رعایت نمایید. استاندارد ترین حالت ممکن تخصیص حداکثر ۲۰ درصد سرمایه به یک سهم است. نقطه مقابل این موضوع این است که شما ۸۰ درصد سرمایه خود را به یک سهم اختصاص بدهید و ۲۰ درصد باقیمانده را بین ۴ سهم تقسیم نمایید، با انجام این کار عملاً ریسک سرمایهگذاری خود را افزایش داده اید.
فرض کنید شما ۱۰۰ میلیون تومان سرمایه دارید و ۸۰ میلیون تومان آن را به سهم الف اختصاص می دهید و ۲۰ میلیون باقیمانده را بین ۴ سهم دیگر تقسیم می نمایید.حال اگر سهم الف خلاف تحلیل شما پیش برود و شما با زیان ۲۰ درصدی مواجه شوید ۱۶ میلیون تومان ضرر خواهید دید. در حالی که اگر مدیریت سرمایه و سبد سهام را رعایت کرده و فقط ۲۰ تا ۲۵ میلیون تومان به این سهم اختصاص می دادید حداکثر با ۵ میلیون تومان ضرر از سهم خارج می شدید.
۷- حواستان به تحلیلهای سیاسی و اقتصادی باشد پرتفوی
هر روز اخبار رسانههای تأثیرگذار را رصد کنید. برای موفقیت در سرمایهگذاری، لازم است در جریان اخبار مهم و رویدادهای جاری قرار داشته باشید. بیشتر افرادی که در سرمایهگذاری موفق هستند، قبل از هرگونه اقدام یا تغییر استراتژی، نگاهی به آخرین رویکردهای سیاسی و اقتصادی داخل و خارج از کشور میاندازند. قیمتهای جهانی کالاها و نفت، قیمت جهانی طلا، برابری ارزها و سایر مفاهیم اقتصاد کلان مانند نرخ تورم، رشد، تولید ناخالص داخلی از جمله مواردی هستند که باید نسبت به آنها حساس باشید.
۸- حواستان به شایعات و شایعهسازها باشد پرتفوی
توجه به اخبار رسانههای معتبر برای خرید مدیریت پرتفوی چیست ؟ یا فروش سهم و انتخاب سهام شرکتهای ارزنده بسیار مهم است؛ اما در عینحال نباید حین توجه به اخبار رسانهها در دام شایعات و پیامهای غیرواقعی بیافتید. گاهی مشاهده میشود برخی افراد تأثیرگذار در بازار، پس از خرید سهام یک شرکت خاص، اقدام به خبرسازی و شایعهپراکنی برای آن میکنند تا اصطلاحاً بازار را مطابق میل خود حرکت دهند، در چنین مواقعی تیزبینی و تکیهبر اخبار رسانههای معتبر اهمیت و سایر ابزارهای تحلیل بازار سرمایه اهمیت دوچندانی مییابد.
۹- نگاه نکردن متعصبانه به سهام شرکتها پرتفوی
اینکه سهام یک شرکتی در چند سال اخیر همیشه سودآور بوده، دلیل کافی و مناسبی برای ادامه سودآوری آن در آینده نیست. گاهی دیده میشود برخی افراد با تکیهبر اینکه سهام شرکتی در سالهای اخیر غالباً سودآور بوده، بدون توجه به سایر روشهای تحلیل علمی، حجم زیادی از سهام شرکت مذکور را خریداری میکنند، درحالیکه ممکن است تحلیلها و بررسیهای کارشناسی برخلاف برداشت سرمایهگذار، به خرید مجدد سهام شرکت مذکور توصیه نکند.
گروه دیگری از معاملهگران نیز صرفا با توجه به اینکه از گذشته یک شرکت خاص را میشناختهاند، در اغلب موارد خرید سهام آن شرکت را جزء گزینههای اصلیشان قرار میدهند، در حالیکه شناخت سطحی یک شرکت دلیل مناسبی برای سودآور بودن سهام آن نیست.برای تشکیل بهترین سبد سهام باید به فاکتورهای متعددی توجه کنید تا هم ریسک کمتر و هم بازدهی مناسبتری را کسب کنید.
در آخر پرتفوی
در بازار سرمایه بهتر است منطقی و دور از هرگونه برخورد احساسی عمل کنیم. قرار نیست همیشه تحلیل های شما درست از آب درآیند. اگر میخواهید یک قدم حساب شده بردارید، در مرحله اول باید اشتباه تان را پذیرفته و در مرحله بعدی تصمیم منطقی تری را برای اصلاح آن اتخاذ کنید. برای تشکیل سبد سرمایه و شروع سرمایه گذاری، حتما باید از کارشناسان این زمینه کمک گرفته و آموزش های لازم را ببینید.
مدیریت پرتفولیو
هنر انتخاب سیاست سرمایه گذاری مناسب برای به حداقل رساندن ریسک و حداکثر کردن بازده، مدیریت پرتفوی نامیده می شود.
مدیریت پورتفولیو به مدیریت سرمایه گذاری های یک فرد در قالب انواع کلاس دارایی، شامل اوراق، سهام، وجه نقد، صندوق های سرمایه گذاری مشترک و غیره اشاره دارد تا حداکثر سود را در بازه زمانی تعیین شده به دست آورد.
سبدگردانی نیز به مدیریت داراییهای یک فرد تحت هدایت متخصصان پورتفولیو مدیریت پرتفوی چیست ؟ اطلاق می شود.
نیاز به مدیریت پورتفولیو
سبدگردانی، بهترین برنامه سرمایه گذاری را با توجه به درآمد، بودجه، سن و توانایی افراد برای انجام ریسک به افراد ارائه می دهد.
سبدگردانی ریسک های سرمایه گذاری را به حداقل رسانیده و همچنین شانس کسب سود معقول را افزایش می دهد.
مدیران پورتفولیو، نیازهای مالی مشتری را درک کرده و بهترین و منحصربه فرد ترین سیاست سرمایه گذاری را با توجه به حداقل رساندن ریسک برای آنها پیشنهاد می کنند.
وجود یک سیستم مدیریت پورتفولیو قوی، مدیران سبد را قادر میسازد تا راهحلهای سرمایهگذاری سفارشیشده را بر اساس نیازهای مشتریان ارائه دهند.
انواع مدیریت پورتفولیو
مدیریت پورتفولیو بیشتر از انواع زیر است:
مدیریت فعال پرتفولیو: همانطور که از نام آن پیداست، در یک سرویس مدیریت سبد فعال، مدیران سبد دارایی، فعالانه در خرید و فروش اوراق بهادار مشارکت دارند تا حداکثر سود را برای افراد تضمین کنند.
مدیریت پورتفولیو منفعل(غیرفعال): در مدیریت سبد سهام منفعل، مدیر پورتفولیو با یک سبد ثابت طراحی شده برای مطابقت با سناریوی فعلی بازار سر و کار دارد. برای مثال، مدیر پورتفولیو سبدی مطابق با شاخص کل یا شاخص هموزن تشکیل داده یا در صندوقهای شاخصی سرمایهگذاری مینماید.
خدمات مدیریت پورتفولیو اختیاری(صلاحدیدی): در خدمات مدیریت پورتفولیو اختیاری، یک فرد به مدیر پورتفولیو اجازه می دهد تا از طرف او و مطابق با صلاحدید مدیر اقدام به سرمایهگذاری نماید. فرد سرمایهگذار، مبلغ مورد نظر را به حساب بازارگردانی خود واریز کرده که به نوبه خود تمام سرمایه گذاری های مورد نیاز را انجام دهد. در مدیریت اختیاری پورتفولیو، مدیر پورتفولیو دارای اختیارکامل برای تصمیم گیری از طرف سرمایهگذار خود است.
خدمات مدیریت پورتفولیو غیر اختیاری: در خدمات مدیریت پورتفولیو غیر اختیاری، مدیر پورتفولیو صرفاً می تواند به سرمایهگذارتوصیه کند که چه نوع سرمایهگذاری برای او خوب است و کدام سرمایهگذاری بد، اما سرمایهگذار حق کامل تصمیم گیری را برای خود محفوظ می دارد.
مدیر پورتفولیو(سبدگردان) کیست؟
فردی که نیازهای مالی مشتری را درک کرده و برنامه سرمایه گذاری مناسبی را با توجه به درآمد و توانایی های ریسک پذیری سرمایهگذار طراحی می کند، مدیر پورتفولیو نامیده می شود. مدیر پورتفولیو کسی است که از طرف مشتری اقدام به سرمایه گذاری می کند.
یک مدیر پورتفولیو به سرمایهگذاران مشاوره داده و بهترین برنامه سرمایه گذاری ممکن را به او توصیه می کند که حداکثر مدیریت پرتفوی چیست ؟ بازده را برای فرد تضمین کند.
یک مدیر پورتفولیو باید اهداف و مقاصد مالی سرمایهگذار را درک کند و راه حل سرمایه گذاری متناسب با وی را ارائه دهد. هیچ دو مشتری نمی توانند نیازهای مالی یکسانی داشته باشند.
پرتفوی چیست و در مورد آن چه می دانید؟
پرتفوی چیست؟ در تعریف کلی پرتفوی می توان این گونه گفت که به گروهی از دارایی های مالی مانند سهام، اوراق مشارکت و اوراق قرضه و. پرتفوی یا سبد دارایی ها گفته می شود.
پرتفوی چیست؟
در تعریف کلی پرتفوی می توان این گونه گفت که گروهی از دارایی های مالی مانند سهام، اوراق مشارکت و اوراق قرضه و… پرتفوی یا سبد دارایی ها گفته می شود.
پرتفوی می تواند به صورت مستقیم توسط سرمایه گذاران نگهداری و یا به وسیله افراد متخصص در این زمینه مدیریت شود.
پرتفوی چیست؟
خب حالا به بررسی مفهوم پرتفوی بورس و سوال پرتفوی چیست می پردازیم. به مجموعه سهام خریداری شده توسط سرمایه گذار پرتفوی می گویند.
در واقع سبد سهام یا پرتفوی با توجه به این نکته که باید سرمایه خود را بین چندین دارایی مالی مختلف تقسیم کرد، اشاره دارد. تا با این کار بتوان ریسک سرمایه گذاری را کاهش داد.
یک اصطلاح در کل دنیا مشهور است که اشاره به همین موضوع دارد: هیچ گاه تمام تخم مرغ هایت را در یک سبد نگه ندار.
از این اصطلاح در پرتفوی بورسی نیز می توان استفاده کرد. به طور مثال اگر شما 50 میلیون تومان برای سرمایه گذاری دارید آن را بین 5 سهم مختلف تقسیم می کنید. در این حالت شما یک سبد سرمایه گذاری دارید.
معامله گران در بازار سرمایه در مقابل سرمایهگذاری که انجام میدهند (ریسک) باید بازدهی را از بازار کسب کنند (ریوارد). در واقع میزان سرمایهگذاری صورت گرفته توسط هر سرمایهگذار وابسته به مقادیر بازده و ریسک آن است.
پرتفوی چیست – پرتفوی بورس
عوامل مؤثر بر تشکیل سبد سهام
در این بخش، مهمترین عوامل مؤثر بر تشکیل سبد سهام را بیان میکنیم.
تحمل ریسک و تشکیل سبد
با اینکه یک مشاور مالی میتواند یک سبد را برای یک فرد ایجاد کند، تحمل ریسک سرمایهگذار تأثیر قابل توجهی در سبد خواهد داشت.
به عنوان مثال، یک سرمایهگذار محافظهکار ممکن است از سبد با سهام دارای ارزش بزرگ، صندوقهای شاخصی، اوراق سرمایهگذاری و اوراق با نقدشوندگی بسیار بالا استقبال کند.
در مقابل، یک سرمایهگذار ریسکپذیر ممکن است سهام شرکتهای کوچک با قابلیت رشد بالا را به سبد خود اضافه کند، از سرمایهگذاری در اوراق بهادار با بازده بالا استقبال کند و به دنبال املاک و مستغلات، فرصت های سرمایهگذاری بینالمللی و جایگزین برای خود باشد.
به طور کلی، یک سرمایهگذار باید میزان اوراق بهادار یا داراییهایی را که نوسانات آنها باعث ناراحتیاش میشود به حداقل برساند.
زمان و تشکیل سبد
سرمایهگذاران باید متناسب با تحمل ریسکی که دارند، دقت کنند که وقتی یک سبد را تشکیل میدهند، چه مدت میخواهند آن را نگه دارند.
با نزدیک شدن به تاریخ هدف، سرمایهگذاران باید به سمت داراییهای محافظهکارانهتر متمایل شوند تا از سبدی که تا آن زمان ساختهاند، حفاظت کنند.
به عنوان مثال، یک سرمایهگذار که برای دوران بازنشستگی پسانداز میکند، ممکن است قصد داشته باشد در پنج سال آینده کارش را ترک کند.
با وجود سطح راحتی سرمایهگذار در سرمایهگذاری سهام و سایر اوراق بهادار ریسکپذیر، او ممکن است بخواهد بخش بیشتری از مانده اوراق بهادار را در داراییهای محافظهکارانهتر مانند اوراق قرضه و پول نقد سرمایهگذاری کند تا از آنچه قبلاً ذخیره کرده است، حمایت کند.
در مقابل، فردی که تازه وارد بازار کار میشود، ممکن است بخواهد کل سهام خود را در بورس اوراق بهادار سرمایهگذاری کند، زیرا ممکن است چندین دهه سرمایهگذاری داشته باشد و توانایی تحمل برخی از نوسانات کوتاه مدت بازار را داشته باشد.
پرتفوی چیست – پرتفوی بورس
ارزش پرتفوی چیست؟
به ارزش مالی و نقدی پرتفوی هر شخص حقیقی یا حقوقی، ارزش پرتفوی می گویند. برای قیمتگذاری شرکتهای سرمایهگذاری پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار، مهمترین عامل، ارزش پرتفوی این شرکتها است.
پرتفوی هیچگاه تک سهم نباشید
فرض کنید سبد سهام خود را فقط از یک صنعت خاص تشکیل دادهاید. در صورت رکود در آن صنعت، در تمامی سهام موجود در پرتفوی خود دچار ضرر خواهید شد.
بنابراین توصیه میشود حتماً تنوع را رعایت کنید و سبد معاملاتی خود را از سهام شرکتهای مختلف پرکنید. البته توجه داشته باشید آنقدر تنوع سهام را زیاد نکنید تا بعد در مدیریت پرتفوی با مشکل مواجه شوید.
پرتفوی صنایع پر بازده را شناسایی کنید
در زمان تشکیل پرتفوی ابتدا صنایع پر بازده را شناسایی کنید. سپس از میان آن صنایع پرتفوی خود را ایجاد کنید.
قابل ذکر است بدون مطالعه شرکتها و انتخاب سهامهای مختلف و تصادفی نیز ممکن است ضرر کنید. پس لازم است با تشخیص صنایع مطلوب جلوی ضرر را بگیرید.
با این کار تا حدودی میتوانید ریسک سرمایهگذاری در بورس را کاهش دهید.
برای تشکیل پرتفوی بورس به چه نکاتی باید توجه کرد؟
قبل از تشکیل پرتفوی باید بررسی کنید چه انگیزه هایی باعث می شود تا در دارایی های مالی گوناگون سرمایه گذاری کنید. اساسا ما به طور خودآگاه یا اغلب ناخودآگاه بر اساس سه مولفه انواع مختلف دارایی ها را در پرتفوی خود قرار می دهیم:
بنابراین با توجه به این سه مولفه بایستی ابتدا ببینید حاضرید چقدر ریسک کنید، همینطور تا چه مدت به سرمایه خود احتیاج ندارید و در نهایت هدف خود را از تشکیل پرتفوی مشخص کنید.
وقتی این سه مورد مشخص می شود، شما به سادگی می توانید پرتفویی تشکیل دهید که هم نوسانات آن متناسب با سطح پذیرش ریسک شما باشد و هم بالاترین بازدهی را متناسب با افق و اهداف سرمایه گذاری شما ارائه کند.
پرتفوی چیست – پرتفوی بورس
آموزش مدیریت ریسک در معاملات ارز دیجیتال
۹۵ درصد از تریدرهای مبتدی ارزهای دیجیتال ضرر میکنند؛ دلیل اصلی این ضررها هم فقدان مهارتهای مدیریت ریسک است که میتواند منجر به اقدامات عجولانه شود. به همین دلیل است که مدیریت ریسک یکی از مهمترین مؤلفههای تجارت ارزهای دیجیتال است. داشتن درک درست از چگونگی مدیریت ریسک میتواند به شما کمک کند تا کل سرمایه خود را حفظ کنید. ریسکهای مالی اشکال و اندازههای مختلفی دارند و ممکن است به روشهای مختلفی طبقهبندی شوند. فرآیند مدیریت ریسک در این مقاله توضیح داده شده است. همچنین در این مقاله برخی از استراتژیهایی که به کاهش ریسک مالی کمک میکند، آورده شده است.
مدیریت ریسک چیست؟
ما دائماً در حال مدیریت ریسک در طول زندگی هستیم- جه در حین انجام کارهای روزمره مانند رانندگی یا در هنگام تهیه بیمه. در واقع مدیریت ریسک اساساً در مورد تجزیه و تحلیل و واکنش به ریسکها است. اکثریت ما در زمان انجام فعالیتهای روزمره به صورت ناخودآگاه آنها را مدیریت میکنیم. با این حال، زمانی که صحبت از بازارهای مالی و مدیریت آنها میشود، ارزیابی ریسک به یک عمل مهم و آگاهانه تبدیل میشوند.
مدیریت ریسک در اقتصاد به عنوان چارچوبی تعریف میشود که توضیح میدهد چگونه یک شرکت یا سرمایهگذار ریسکهای مالی را که در همه انواع سازمانها وجود دارد، مدیریت میکند. برای تریدرها و سرمایهگذاران این چارچوب ممکن است به منظور مدیریت چندین طبقه دارایی، مانند ارزهای دیجیتال، بازار فارکس، بازار سهام، املاک و مستغلات باشد.
مدیریت ریسک چگونه کار میکند؟
شناسایی اهداف، شناسایی خطرات، ارزیابی ریسک، ایجاد اقدامات و نظارت، پنج فرآیند برای مدیریت ریسک هستند. با این حال، بسته به موقعیت، این فرآیندها ممکن است بسیار متفاوت باشند.
شناسایی اهداف
مرحله اول شناسایی اهداف اولیه است. اغلب به میزان تحمل ریسک شرکت یا فرد مرتبط است. به عبارت دیگر، برای رسیدن به اهداف خود آماده پذیرش چه میزان خطر هستند؟
شناسایی ریسک
مرحله دوم شناسایی و تعریف ریسکهای احتمالی است. هدف از این مرحله درک انواع رویدادهایی است که ممکن است پیامدهای زیانباری داشته باشد. این مرحله همچنین ممکن است اطلاعات مفیدی را ارائه دهد که به خطرات مالی در دنیای تجارت مرتبط نیست.
ارزیابی ریسک
مرحله بعدی ارزیابی فراوانی و شدت پیشبینیشده خطرات آنها است. در این مرحله خطرات به ترتیب اهمیت اولویتبندی میشوند تا توسعه یا اجرای راه حل مناسب را آسانتر شود.
تعریف پاسخها (واکنشها)
مرحله چهارم، شناسایی پاسخها برای هر دسته از ریسک بر اساس درجه اهمیت آنها است. این مرحله مشخص میکند که در صورت بروز یک حادثه منفی چه اقداماتی باید انجام شود.
مانیتورینگ
مرحله نهایی در اجرای فرایند مدیریت ریسک، ارزیابی میزان مؤثر بودن آن در واکنش به خطرات است. این امر اغلب مستلزم جمعآوری و تجزیه و تحلیل مداوم دادهها است.
مدیریت ریسک مالی
یک استراتژی یا راهاندازی تجارت ممکن است به دلایل مختلفی شکست بخورد. برای مثال، اگر بازار خلاف موقعیت قرارداد آتی یک تریدر حرکت کند یا اگر احساسی شود و در جو فروش قرار گیرد، ممکن است ضرر کند. تریدرها معمولاً استراتژیهای اولیه خود را دلیل احساسات عاطفی نادیده میگیرند و یا کنار میگذارند. این امر به ویژه در زمان رکود بازارها و لحظات تسلیم اتفاق میافتد.
اکثر افراد در بازارهای مالی معتقدند داشتن یک برنامه مدیریت ریسک خوب برای موفقیت آنها حیاتی است. در عمل، این برنامههای میتواند شامل قرار دادن حد ضرر (Stop-Loss) یا برداشت سود (Take-Profit) باشد.
یک استراتژی معاملاتی مستحکم باید مجموعه روشنی از گزینهها را ارائه دهد که به معاملهگران اجازه میدهد تا برای مقابله با سناریوهای مختلف آمادگی بیشتری داشته باشند. با این حال، همانطور که قبلاً گفته شد، راههای مختلفی برای مدیریت ریسک وجود دارد. استراتژیها باید به طورایدهآل تغییر کرده و به طور منظم تطبیق داده شوند. در ادامه چند نمونه از ریسکهای مالی، همراه با توضیح کوتاهی در مورد چگونگی کاهش آنها آورده شده است.
انواع مختلف ریسکهای مالی چیست؟
ریسک بازار
این نوع ریسک را میتوان با استفاده از سفارشات حد ضرر در هر معامله کاهش داد تا به طور خودکار پوزیشنها قبل از اینکه بیش از حد سقوط کنند، خاتمه یابد.
ریسک نقدینگی
تجارت در بازارهای با حجم بالا میتواند به کاهش ریسک نقدینگی کمک کند. داراییهایی که ارزش بازاری بالایی دارند معمولاً نقدشوندگی بیشتری دارند.
ریسک اعتباری
این ریسک را میتوان با معامله از طریق یک صرافی معتبر، که نیاز وام گیرندگان و وامدهندگان (یا خریداران و فروشندگان) را برای اعتماد به یکدیگر از بین میبرد، کاهش داد.
ریسک عملیاتی
سرمایهگذاران با تنوع بخشیدن به پرتفوی خود و اجتناب از قرار گرفتن در معرض یک پروژه یا شرکت واحد، میتوانند ریسک عملیاتی را کاهش دهند. آنها همچنین ممکن است برای شناسایی سازمانهایی که احتمال کمتری مشکلات عملیاتی دارند، تحقیق کنند.
ریسک سیستمیک
تنوع پرتفوی همچنین میتواند به کاهش ریسک سیستمیک کمک کند. با این حال، تنوع در این سناریو باید شامل ابتکاراتی با مفاهیم منحصر به فرد یا شرکتهایی از صنایع مختلف باشد. ترجیحاً آنهایی که کمترین همبستگی را دارند.
کلام آخر
تریدرها و سرمایهگذاران باید قبل شروع یک موقعیت معاملاتی یا تخصیص وجوه به یک سبد، یک برنامه مدیریت ریسک را در نظر بگیرند. با این حال، یادآوری این نکته که خطرات مالی هم ممکن است اجتناب ناپذیر باشند، ضروری است.
به طور کلی، مدیریت ریسک نحوه برخورد با خطرات را توصیف میکند، اما تنها در مورد اجتناب از آنها نیست. همچنین مستلزم تفکر استراتژیک به منظور پذیرفتن خطرات اجتناب ناپذیر به مؤثرترین روش ممکن است. به بیان دیگر، شناخت، تجزیه و تحلیل و نظارت بر خطرات در پرتو موقعیت و برنامه است. هدف مدیریت ریسک ارزیابی نسبت ریسک/پاداش است تا بتوان بهترین موقعیت را انتخاب کرد.
پورتفولیو چیست؟ از بازار سهام تا ارز دیجیتال
کسانی که به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد سرمایه گذاری هستند ممکن است بارها و بارها با کلمه پورتفولیو برخورد کنند و از خود بپرسند – پورتفولیو چیست؟ در سادهترین عبارت، پورتفولیو مجموعه ای از سرمایه گذاری است که شامل سهام، اوراق قرضه، وجه نقد و انواع دیگر داراییها میشود.
معمول است که در انواع مختلفی از چیزها مانند سهام، اوراق قرضه و کالاها سرمایه گذاری کنید، اما همه این موارد در کنار هم سبد شما را تشکیل میدهند. سرمایه گذاران اغلب سرمایه گذاریهای خود را به عنوان یک کل از طریق پرتفوی خود مشاهده میکنند تا پیشرفت خود را پیگیری کنند. بیایید به انواع مختلف پورتفولیوها و به چگونگی ایجاد و مدیریت مجموعهای موفق از سرمایه گذاریها بپردازیم.
آنچه در این مقاله میخوانید
پورتفولیو چیست؟
پورتفولیو یک اصطلاح گسترده است که میتواند شامل هر دارایی مالی، مانند املاک و مستغلات یا طلا باشد، اما اغلب برای اشاره به کل داراییهای شما که درآمد کسب میکنند، استفاده میشود. پرتفوی سرمایه گذار، که به عنوان “دارایی” آنها نیز شناخته می شود، میتواند شامل هر ترکیبی از سهام، اوراق قرضه، وجه نقد و معادلهای نقدی، کالاها و موارد دیگر باشد.
برخی از افراد و سازمانها سبد سرمایه گذاری خود را مدیریت میکنند، اما گزینههای دیگری نیز وجود دارد. بسیاری از آنها یک مشاور مالی یا سایر متخصصان مالی را برای مدیریت پورتفولیوها از طرف خود انتخاب میکنند.
اجزای یک پورتفولیو
اجزای اصلی یک سبد سرمایه گذاری در زیر توضیح داده شده است:
5- سبد متوازن
سبد متوازن یکی از رایجترین گزینههایی است که سرمایه گذاران از آن استفاده میکنند. هدف این نوع پورتفولیو کاهش نوسانات است که عمدتا شامل سهام درآمدزا و با رشد متوسط و همچنین بخش بزرگی از اوراق قرضه است. ترکیبی از سهام و اوراق قرضه میتواند به شما در کاهش ریسک کمک کند بدون توجه به اینکه بازار به کدام سمت حرکت میکند. این نوع پورتفولیو برای افرادی با تحمل ریسک کم تا متوسط و افق زمانی میان مدت تا بلند مدت ایده آل است.
6- سبد تهاجمی
پورتفولیوهای تهاجمی برای کسانی است که تحمل ریسک بالایی دارند، مانند افرادی که جوان هستند و افق زمانی طولانی قبل از بازنشستگی یا اهداف بلند مدت دیگری دارند. یک پرتفوی تهاجمی ممکن است بیشتر سهام را در خود جای دهد و ممکن است شامل شرکتهای جدیدتر با سابقه کمتر مدیریت پرتفوی چیست ؟ اثبات شده باشد. این شرکتها ممکن است عملکرد خوبی داشته باشند و به سودهای بزرگتری منجر شوند، اما همچنین میتوانند عملکرد ضعیفی داشته باشند یا حتی از فعالیت خارج شوند.
7- سبد مسئولیت اجتماعی
پورتفولیوهای مسئولیت اجتماعی عمدتاً با استفاده از وجوهی ساخته میشوند که عوامل ESG (محیط زیستی، اجتماعی و حاکمیتی) را در نظر میگیرند. به عنوان مثال، میتوانید از سرمایههایی که در انرژی سبز سرمایهگذاری میکنند، مجموعهای از محیطزیست آگاهانه ایجاد کنید. سرمایهگذاری مسئولیت اجتماعی میتواند به شما کمک کند تا سبدی بسازید که نه تنها بازدهی ایجاد میکند، بلکه به یک هدف ارزشمند نیز کمک میکند.
8- سبد ترکیبی
رویکرد پورتفولیو ترکیبی در بین طبقات دارایی متنوع میشود. ایجاد یک سبد ترکیبی مستلزم گرفتن موقعیت در سهام و همچنین اوراق قرضه، کالاها، املاک و مستغلات و حتی هنر است. به طور کلی، یک سبد ترکیبی مستلزم نسبتهای نسبتاً ثابتی از سهام، اوراق قرضه و سرمایه گذاریهای جایگزین است. این سبد سودمند است، زیرا از نظر تاریخی، سهام، اوراق قرضه و جایگزینها همبستگی کمتری با یکدیگر داشتهاند.
9- سبد تفکری (سوداگرانه)
پرمخاطرهترین نوع پرتفوی آن است که بر حدس و گمان متکی باشد. IPOها (عرضههای عمومی اولیه) و سهامی که شایعه میشود توسط شرکت دیگری تصاحب میشود، میتوانند در تفکرات خطور کنند.
یک سبد سوداگرانه ممکن است دارای سهام شرکتهای فناوری و مراقبتهای بهداشتی نیز باشد که روی محصول جدیدی کار میکنند که بازار را تغییر خواهد داد. پرتفویهای تفکری با ریسکهای زیادی همراه هستند، بنابراین سرمایه گذاران باید در کنار هم قرار دادن آنها مراقب باشند.
مدیریت سبد سرمایه گذاری
مدیریت پورتفولیو به معنای انتخاب مجموعه مناسبی از داراییها برای از دست دادن کمترین میزان ممکن در سرمایه گذاری و کسب درآمد هرچه بیشتر است. اما به یاد داشته باشید که این انتخاب یک بار نیست. شما باید پورتفولیوی خود را مدیریت کنید و هر از چند گاهی آن را به روز کنید.
چرا مدیریت سبد سرمایه گذاری ضروری است؟
با کمک مدیریت پرتفوی سالم، سرمایه گذاران میتوانند بهترین برنامه سرمایه گذاری را که با درآمد، اهداف مالی، سن و ظرفیت ریسک آنها مطابقت دارد، ایجاد کنند.
نکات زیر نیاز اساسی به مدیریت فعال پورتفولیو را برجسته میکند:
- به کاهش ریسکهای سرمایه گذاری کمک میکند و دامنه تولید سود بیشتر را افزایش میدهد.
- به توسعه استراتژیهای صحیح و متعادل کردن ترکیب داراییها مطابق با شرایط فعلی بازار کمک میکند تا سرمایهگذاران بتوانند از سرمایهگذاری موجود حداکثر استفاده را ببرند.
- امکان سفارشی سازی سریع را بر اساس نیازهای مالی فوری و شرایط بازار فراهم میکند.
- به درک اینکه کدام سرمایه گذاری در کدام وضعیت بازار بهتر عمل میکند و نحوه توزیع منابع در طبقات مختلف دارایی کمک میکند.
بهترین راه برای ایجاد یک سبد سرمایه گذاری سالم، تعیین هدف مالی آن و متعادل کردن مجدد اجزای آن است. متعاقباً، سرمایه گذاران باید بیشتر بر تنوع بخشیدن به منابع خود تمرکز کنند تا به بهترین پاداش ممکن در ریسکهای قابل مدیریت در همه شرایط دست یابند. در صورتی که افراد فاقد دور اندیشی یا دانش بازار برای مدیریت یک پورتفولیو باشند، باید نظر یک حرفهای را جویا شوند.
چگونه مدیریت پرتفوی چیست ؟ یک سبد سرمایه گذاری بسازیم؟
برای ساخت یک پورتفولیو شرایط زیر را در نظر بگیرید: (سبد سرمایه گذاری شناور چیست؟)
1- تصمیم بگیرید که آیا خودتان خود را مدیریت کنید یا یک حرفهای استخدام کنید
برای برخی افراد، عدم درک کامل نحوه سرمایه گذاری چیزی است که آنها را از شروع کار باز میدارد. اما برای کسانی که در مدیریت پورتفولیوی خود احساس راحتی نمیکنند، گزینههای دیگری نیز وجود دارد. یکی از اولین تصمیماتی که هنگام ساختن پورتفولیو میگیرید این است که چگونه می خواهید آن را مدیریت کنید.
2- به افق زمانی خود فکر کنید
افق زمانی شما مدت زمانی است که انتظار دارید به پولی که سرمایه گذاری میکنید نیاز داشته باشید. اگر برای بازنشستگی سرمایه گذاری میکنید که تقریباً 30 سال دیگر فاصله دارد، افق زمانی شما 30 سال است. کارشناسان به طور کلی توصیه میکنند با کوچک شدن افق زمانی، ریسک پرتفوی خود را کاهش دهید.
به عنوان مثال، اگر در دهه 20 خود هستید و برای بازنشستگی پس انداز میکنید، ممکن است سبد رشدی داشته باشید که عمدتاً از سهام تشکیل شده است. اما با نزدیک شدن به سن بازنشستگی، میتوانید پورتفولیوی خود را طوری تنظیم کنید که دارای سرمایه گذاریهای کم خطر بیشتری مانند اوراق قرضه دولتی باشد. پس از بازنشستگی، ممکن است برای حفظ سرمایه و در عین حال ایجاد درآمد، سبد درآمدی را انتخاب کنید.
3- تحمل ریسک خود را شناسایی کنید
هر کس اشتهای متفاوتی برای ریسک دارد. برخی از افراد ممکن است ریسک سرمایه گذاری را هیجانانگیز بدانند، در حالی که برخی دیگر میخواهند امنیت بدانند که پولشان در زمان نیاز وجود دارد. تحمل ریسک شما تأثیر عمدهای بر نحوه انتخاب پرتفوی خود دارد.
یک سرمایه گذار ریسک گریزتر ممکن است ترجیح دهد از داراییهایی مانند اوراق قرضه و صندوقهای شاخص استفاده کند. با این حال، شخصی با تحمل ریسک بالاتر ممکن است املاک و مستغلات، سهام فردی و صندوقهای سرمایه گذاری کوچک را بررسی کند.
4- تمرکز بر تنوع
تنوع بخشیدن به پرتفوی خود یک راه موثر برای به حداقل رساندن زیان است. این بدان معناست که اگر یک دارایی ضعیف عمل کند، بر کل سبد سهام شما تأثیر نخواهد گذاشت. میتوانید هم بین دستههای دارایی تنوع ایجاد کنید. به عنوان مثال، میتوانید پول خود را بین سهام، اوراق قرضه، املاک و مستغلات، و کالاها در بین دستههای دارایی تقسیم کنید.
شما همچنین میتوانید در یک طبقه دارایی تنوع ایجاد کنید. در عمل، این ممکن است به این معنا باشد که شما در یک صندوق شاخص سرمایه گذاری میکنید که سهام بسیاری از صنایع را برای دستیابی به ترکیبی سالم نگه میدارد.
5- تعادل مجدد در صورت نیاز
تعادل مجدد فرآیند تنظیم داراییهای شما برای بازگشت به تخصیص دارایی اولیه است. برخی از سرمایهگذاریهای شما بیشتر از سایرین رشد میکنند، به این معنی که آنها شروع به تصاحب بخش بزرگتری از پرتفوی شما خواهند کرد. برای حفظ تخصیص دارایی مورد نظر خود، ممکن است لازم باشد برخی از داراییها را بفروشید (آنهایی که در آنها رشد داشته اید) و انواع بیشتری از داراییها را بخرید (آنهایی که رشد مشابهی نداشتهاند یا از نظر ارزش کاهش یافتهاند).
دیدگاه شما