بستر بسیار امن

توکن سیویک، یکی دیگر از ارزهای آینده دار بستر سولانا است که به پروژه سیویک (Civic) –یک پلتفرم بلاکچینی برای تأیید هویت کاربران– متصل است. پروژه سیویک، به پلتفرم‌های مختلف اجازه می‌دهد که بدون نیاز به تأیید پس‌زمینه‌ای، کاربران را تأیید کنند و در عین حال، کاربران هم می‌توانند از اطلاعات خود، محافظت نمایند.

تفاوت ERC20 با TRC20 چیست؟ تتر شبکه ترون بهتر است یا اتریوم؟

تتر ERC20 و TRC20 در حال حاضر دو نوع اصلی دلار تتر در بازار ارزهای دیجتال هستند. تتر شبکه اتریوم (ERC-20) و تتر شبکه ترون (TRC-20) هر یک به دلیل فناوری که دارند، یک سری مزایا و معایب را در اختیار کاربران قرار می دهند. اینکه تفاوت ERC20 با TRC20 چیست و کدام یک بهتر است، موضوعی است که در این مقاله از رمزینکس قصد پرداختن به آن را داریم.

انواع دلار تتر (usdt)

قبل از پرداختن به تفاوت ERC20 با TRC20 بد نیست با انواع اصلی دلار تتر آشنا شوید.

• تتر ERC20: دلار تتر توسط پلتفرم تتر و بر اساس شبکه اتریوم صادر شده است. آدرس سپرده گذاری ارز آن همان آدرس اتریوم است و واریزها و برداشت‌ها در شبکه اتریوم صورت می‌گیرد. پروتکل تتر- ERC20 همان پروتکل ERC20 است.
• تتر TRC20: این نوع از دلار تتر توسط پلتفرم تتر و بر اساس شبکه ترون صادر می‌شود. آدرس سپرده گذاری ارز آن همان آدرس ترون است و در شبکه ترون واریز و برداشت می‌شود. تتر- ترون (TRC20) از پروتکل TRC20 پیروی می‌کند.
• تتر ایاس: این نوع تتر توسط پلتفرم تتر و بر اساس شبکه ایاس صادر می‌شود. آدرس سپرده گذاری ارز آن آدرس ایاس است و واریز و برداشت در شبکه ایاس صورت می‌گیرد. تتر ایاس از پروتکل شبکه ایاس استفاده می‌کند.
• تتر الگوراند: این نوع از دلار تتر بر اساس شبکه الگو (ALGO) ساخته شده است اما آدرس سپرده گذاری ارز آن با آدرس سپرده گذاری ارز الگو یکی نیست، با این حال واریز و بستر بسیار امن برداشت‌ها در شبکه الگو انجام می‌شود. USDT- الگوراند از پروتکل ایاس پیروی می‌کند.

تفاوت شبکه ترون با اتریوم در چیست؟

شباهت‌ها و اختلافات زیادی میان این دو پلتفرم محبوب وجود دارد. ترون هم مانند اتریوم از یک ماشین مجازی، به نام ماشین مجازی ترون (TVM) استفاده می‌کند. ترون از این ماشین مجازی به عنوان نوعی سیستم‌عامل برای قراردادهای هوشمندی که در سیستم‌عامل اجرا می‌شوند استفاده می‌کند. برای اطلاعات بیشتر در خصوص ترون به مقاله «ترون چیست؟» مراجعه کنید.

علاوه بر این ماشین مجازی ترون از زبان برنامه نویسی سالیدیتی (Solidity) استفاده می‌کند که اتریوم هم در حال حاضر همین زبان برنامه نویسی را به کار می‌برد؛ بنابراین توکن‌ها و قراردادهای هوشمند صادر شده در ترون و اتریوم کاملاً با یکدیگر سازگار هستند.

بنیاد ترون به تازگی تصمیم گرفته است تمام برنامه نویسان و توکن‌های موجود خود در پلتفرم اتریوم را به اکوسیستم ترون منتقل کند و چون این دو پلتفرم با یکدیگر سازگار هستند این کار کاملاً شدنی است.

شاید از خود بپرسید که اگر ترون و اتریوم تا این حد به هم شبیه و با یکریگر سازگار هستند، چرا می‌خواهند این کار را انجام دهند؟

دلیل این کار، تفاوت اساسی است که میان این دو وجود دارد. اتریوم از الگوریتم اجماع اثبات کار استفاده می‌کند که سرعت بسیار پایینی دارد. در مقاله «اتریوم چیست و چگونه کار می کند؟» به طور مفصل به این رمزارز پرداخته شده است.

افزایش ترافیک در شبکه اتریوم و همچنین قوانین عرضه و تقاضا باعث افزایش هزینه‌های معاملاتی شد. در اوایل ماه فوریه متوسط هزینه برای انجام معاملات اتریوم برای اولین بار از ۲۰ دلار فراتر رفت که برای معاملات کوچک پرداخت چنین مبلغی به عنوان کارمزد بسیار زیاد است.

ترون بر خلاف اتریوم، از الگوریتم اجماع اثبات سهام محول شده استفاده می‌کند. در شبکه ترون تنها ۲۷ اعتبار سنج وجود دارد و به همین دلیل معاملات در این شبکه با کارمزد پایین‌تر و پهنای باند بالاتری انجام می‌شود.

بنابراین توسعه دهندگان برای توسعه برنامه‌های خود از ترون استفاده می‌کنند زیرا مقیاس‌پذیری بهتر و هزینه‌های کمتر این شبکه، توسعه اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز را راحت‌تر می‌کند.

با این حال، جدای از هزینه‌های کم شبکه ترون عامل دیگری هم وجود دارد که باید در نظر گرفته شود. در قراردادهای هوشمند یک برنامه، هرچه خطوط موجود در یک کد بیشتر باشد، اجرای آن پیچیده‌تر خواهد بود و از قدرت محاسباتی بیشتری استفاده خواهد کرد.

بدین ترتیب، توسعه دهندگان باید توجه داشته باشند که وارد کردن هرگونه پیچیدگی غیرضروری در کد آن‌ها باعث افزایش هزینه انجام معاملات خواهد شد.

با توجه به این که هزینه انجام معاملات در پلتفرم ترون به میزان قابل توجهی پایین است، توسعه دهندگان آزادی بیشتری در برنامه‌ریزی دقیق قراردادهای هوشمند، بدون نگرانی از هزینه‌های بالای آن‌ها دارند.

الگوریتم اجماع اثبات سهام محول شده به دلیل متمرکز بودن و اینکه در مقایسه با سیستم‌های اثبات کار ماینرها و اعتبارسنج‌های خیلی کمی دارد، بسیار مورد انتقاد قرار گرفته است.

با این حال امنیت، غیرمتمرکز بودن و مقیاس‌پذیری هنوز هم چالش بزرگی برای بلاک‌چین ترون به شمار می‌رود و مدت زیادی است که این پلتفرم با این چالش‌ها دست و پنجه نرم می‌کند.

به همین دلیل توسعه دهندگان همیشه باید قبل از پیوستن به هر پلتفرمی، اهداف خود را اولویت بندی کنند و طبق اهداف خود به این پلتفرم‌ها بپیوندند. در ادامه به تفاوت ERC20 با TRC20 پرداخته شده است.

تتر ERC20 چیست؟

توکن ERC20 به توکن‌هایی می‌گویند که فقط در بستر اتریوم طراحی و بستر بسیار امن استفاده می‌شوند. این توکن‌ها طبق استانداردهایی طراحی می‌شوند و می‌توان آن‌ها را به راحتی با سایر کاربران به اشتراک گذاشت، با سایر رمز ارزها عوض کرد یا به کیف پول‌های ارز دیجیتال منتقل کرد.

اتریوم برخلاف بیت کوین تنها یک بلاک‌چین نیست بلکه یک پلتفرم است. به همین دلیل سایر توکن‌ها را می‌توان در شبکه اتریوم اجرا کرد و اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز را روی آن ساخت.

اتریوم دارای مجموعه‌ای از استانداردها به نام ERC20 است که به توسعه دهندگان اجازه می‌دهد تا توکن‌های خود را در داخل شبکه اتریوم ایجاد کنند. با استفاده از این استاندارد توکن، شرکت‌ها و پروژه‌ها می‌توانند توکن‌های خود را در شبکه اتریوم ایجاد کنند، به این ترتیب نیازی به این ندارند که بلاک‌چین و پلتفرم خود را ایجاد کنند.

توکن برخی از پلتفرم‌های برجسته مانند توکن یونی (UNI) که توکن بومی پلتفرم یونی سواپ (Uniswap) است بر اساس استاندارد ERC20 ایجاد شده‌اند و قرار است بر همین اساس هم باقی بمانند.

توکن‌های شبکه‌هایی مانند بایننس (Binance) هم بر اساس همین استاندارد و روی شبکه اتریوم ایجاد شدند اما این پلتفرم در حال حاضر بلاک‌چین خود را ایجاد کرده و روی آن فعالیت می‌کند.

توکن‌های ERC20 متداول‌ترین توکن در شبکه اتریوم هستند. آن‌ها برای استفاده در فرایندهای پرداخت طراحی شده‌اند و از این نوع توکن‌ها تحت عنوان توکن‌های ابزاری (utility tokens) یاد می‌شود. علاوه بر این می‌توان از این توکن‌ها برای پرداخت هزینه کالا و خدمات نیز استفاده کرد.

مهمترین ویژگی های توکن ERC20

• تعویض‌پذیری (Fungible): کد موجود در هر توکن با دیگری مشابه است؛ البته از تاریخچه معاملات می‌توان برای شناسایی و تفکیک این توکن‌ها استفاده کرد.
• انتقال‌پذیری (Transferable): این توکن‌ها را به راحتی می‌توان از کیف پول به کیف پول و از یک آدرس به دیگری ارسال کرد.
• عرضه ثابت: میزان عرضه این توکن‌ها ثابت است و تا حد مشخصی صادر می‌شوند؛ بنابراین توسعه دهندگان نمی‌توانند توکن‌های بیشتری صادر کنند و عرضه را افزایش دهند.

توکن‌های ترون، ایاس و وی چین (VeChain) در ابتدا به عنوان توکن‌های ERC20 صادر شدند و سپس با افزایش محبوبیت و قیمت به شبکه اصلی با بلاک‌چین منحصر به فرد خود منتقل شدند.

پس از ایجاد پلتفرم اتریوم، ده‌ها نفر در این شبکه شروع به ساخت توکن‌های خود کردند و مشکل بزرگی که برای این توکن‌ها وجود داشت این بود که این توکن‌ها به شدت پیچیده بودند و با هم همخوانی نداشتند.

در این حال توسعه دهندگان اتریوم تصمیم گرفتند یک نوع استاندارد برای ضرب توکن‌های جدید ایجاد کنند که شامل مجموعه‌ای از قوانین و استانداردها می‌شد که تمامی توکن‌های شبکه باید آن را رعایت کنند. به این ترتیب توکن‌های ERC20 ایجاد شدند.

همین امر باعث شد که برخی از این توکن‌ها این‌قدر با ارزش شوند که بتوانند در میان ۲۰ ارز دیجیتال برتر جهان جایی برای خود باز کنند.

مزایای توکن‌های ERC20

• همان‌طور که قبلاً اشاره کردیم اینکه هر کسی در شبکه، توکن‌های خود را با ویژگی‌ها و استانداردهای خاص خود ایجاد کند مشکل بزرگی به شمار می‌رود و در این صورت توکن‌ها را به هیچ وجه نمی‌توان با یکدیگر تعویض کرد.

علاوه بر این، ذخیره این توکن‌ها در کیف پول‌ها و قرار دادن آن‌ها در صرافی‌ها خیلی سخت خواهد بود. همچنین انتقال توکن‌ها ممکن است با مشکلاتی روبرو شود یا این توکن‌ها در برابر هک آسیب‌پذیرتر باشند.

• استاندارد توکن ERC20 طرح کاملی برای پیروی و طراحی توکن‌های جدید برای توسعه دهندگان ارائه می‌دهد و آن‌ها به راحتی می‌توانند به جای اینکه از صفر شروع کنند با کمک این استاندارد توکن مناسب و منحصر به فرد خود را ایجاد کنند.
• یک عامل دیگر که برای ارزیابی کلی شبکه اتریوم بسیار مهم است، نقدینگی این توکن‌های ERC20 است. پروژه‌های فعال اتریوم که به طور مداوم با یکدیگر تعامل دارند باعث جلب کاربران و پروژه‌های بیشتر به شبکه اتریوم می‌شوند که در نهایت نقدینگی شبکه را افزایش می‌دهد.

معایب توکن‌های ERC20 چیست؟

• پهنای باند (throughput) پایین: در صورت افزایش بیش از حد تقاضا برای اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز، شبکه اتریوم ممکن است مسدود شود. چنین اتفاقی زمانی روی داد که تقاضا برای اپلیکیشن کریپتوکیتیز (CryptoKitties) بالا رفت. اگرچه این اپلیکیشن اکنون به بلاک‌چین فلو (Flow) منتقل شده است اما این اتفاق ممکن است باز هم رخ دهد و منجر به گران شدن بیش از حد معاملات شود.
• سرعت پایین تراکنش‌ها: تأیید هر بلاک جدید حدود ۱۴ ثانیه طول می‌کشد بنابراین پردازش تراکنش‌ها هم ممکن است تا یک دقیقه طول بکشد. در برخی مواقع کمتر از یک دقیقه طول خواهد کشید و در برخی نیز بیشتر.
• اتر (Ether): برای انجام معاملات اتریوم و پرداخت هزینه‌ها به توکن اتر احتیاج دارید و باید آن را تهیه کنید. این امر به نوبه خود ممکن است منجر به افزایش هزینه و زمان شود.

چگونه می‌توان توکن ERC-20 را دریافت کرد؟

برای دریافت توکن‌های ERC-20 باید آن‌ها را به آدرس اتریوم خود ارسال کنید. توکن‌های ERC-20 تنها در بلاک‌چین اتریوم وجود دارند و به همین دلیل می‌توانید با خیال راحت از هر آدرس اتریوم ارائه شده توسط کیف پول خود استفاده کنید. در نتیجه توکن‌های ERC20 همیشه در یک حساب اتریوم ذخیره و نگهداری خواهند شد.

چگونه می‌توان توکن‌های ERC20 را ارسال کرد؟

هنگامی که یک توکن ERC20 را ارسال می‌کنید، در واقع در حال اطلاع دادن به قراردادهای توکن هستید که یک عملیات انتقال باید انجام بگیرد.

برای اجرای این عملیات، در قرارداد بلاک‌چین باید مقداری اتر را به عنوان هزینه انجام معامله یا گس (بستر بسیار امن Gas) پرداخت کنید. به همین دلیل است که هنگام ارسال این توکن‌ها مقداری اتر نیز از حساب کار کسر خواهد شد. در صورتی که مانده حساب اتریوم شما خیلی کم باشد یا خالی باشد نمی‌توانید توکن‌های خود را ارسال کنید.

تتر TRC20 چیست؟

مانند توکن‌های اتریوم که طبق استاندارد ERC20 طراحی می‌شوند بسیاری از بلاک‌چین‌های دیگر هم استانداردهایی برای صدور توکن‌های خود دارند. در پلتفرم ترون همه توکن‌ها بر اساس استاندارد TRC20 ایجاد می‌شوند.

به عنوان یک بلاک‌چین عمومی، هر کسی می‌تواند با استفاده از همان مجموعه اصلی قوانین، کد TRC20 خود را صادر کند و توکن آن می‌تواند با هر یک از برنامه‌های دیگر که در سیستم‌عامل ترون اجرا می‌شوند، تعامل داشته باشد.

در ادامه، به شباهت‌ها و تفاوت‌های ترون و اتریوم و به نقشی که توکن‌های TRC20 می‌توانند در آینده در اکوسیستم بلاک‌چین‌های گسترده‌تر بازی کنند، خواهیم پرداخت. علاوه بر این قوانین استاندارد توکن TRC20 و برخی از برنامه‌ها، از جمله استیبل کوین تتر را که برای صدور توکن‌های خود از ترون استفاده می‌کنند، بررسی خواهیم کرد. اگر اطلاعات کمی در خصوص استیبل کوین و انواع آن دارید حتما به مقاله «استیبل کوین چیست و انواع آن کدامند؟» مراجعه کنید.

تفاوت میان TRC10 و TRC20

فرق چندانی میان توکن‌های TRC10 و TRC20 وجود ندارد. بزرگ‌ترین تفاوتی که میان این دو وجود دارد، معیارهای اجرای آن‌ها در مقیاسی بزرگ است. اختلافات جزئی دیگری هم میان این دو وجود دارد که اگر می‌خواهید توکن‌های منحصر به فرد خود را با توجه به این استانداردها ایجاد کنید، باید این اختلافات، هر چند جزئی را در نظر بگیرید.

1. توکن‌های TRC10 از طریق رابط برنامه نویسی اپلیکیشن در دسترس هستند. چنین دسترسی با توکن‌های TRC20 امکان‌پذیر نیست.
2. هزینه انجام معاملات با توکن‌های TRC10 خیلی کمتر از TRC20 است اما برای اجرای قراردادهای هوشمند توکن‌های TRC20 گزینه بهتری هستند.
3. توکن‌های TRC20 برای تبادل اطلاعات و انجام معاملات پهنای باند بیشتری دارند.
4. برای ذخیره توکن‌های ترون بهتر است از کیف پول‌های TRC20 استفاده کنید.

مزایای توکن‌های TRC20

توکن‌های TRC20 مزایا و کاربردهای زیادی دارند که ممکن است بسیاری از سرمایه گذاران برای تریدینگ خود به دنبال این کاربردها باشند. برخی از این مزایا عبارت‌اند از:

1. بدون کارمزد و هزینه معامله: اصلی‌ترین مزیت توکن‌های TRC20 نسبت به توکن‌های TRC10، عدم وجود حق کمیسیون است و کاربران برای انجام معاملات با این توکن‌ها هیچ کارمزد و هزینه اضافی پرداخت نخواهند کرد.
2. پهنای باند: هر دوی این توکن‌ها به اندازه‌ای محدودیت پهنای باند دارند. به طور مثال؛ هر معامله یا تریدینگ توکن‌های TRC20، به طور متوسط از ۲۵۰ واحد پهنای باند استفاده خواهد کرد.
3. انرژی: توکن‌های TRC20 علاوه بر پهنای باند برای انجام معاملاتی که با محدودیت‌های خاصی همراه هستند، مقدار خاصی انرژی مصرف می‌کند. انرژی را می‌توان با مسدود کردن حساب برای ۲ تا ۳ روز افزایش دارد تا میزان انرژی توکن‌های TRC20 افزایش یابد.

جدای از این مزایا، توکن‌های TRC20 ویژگی‌ها و امکانات خاصی هم دارند که می‌تواند برای برخی بسیار مفید واقع شود، از جمله:

1. مبادلات توکن
2. انتقال داده‌ها بدون محدودیت
3. به راحتی می‌توان آن‌ها را از طریق دفترهای عمومی ردیابی کرد.
4. پشتیبانی از چند سیستم‌عامل مختلف
5. مدیریت و ذخیره دفتر عمومی
6. امنیت و رمزنگاری قوی
7. شبکه غیرمتمرکز همتا به همتا
8. تعداد تراکنش‌های زیاد در هر ثانیه
9. مقیاس‌پذیری بالا
10. مکانیسم توزیع مجدد پاداش‌ها
11. پشتیبانی از توکن‌های متعدد کیف پول مانند ترون، تتر و …
12. رابط کاربری خوب
13. ساختار مؤثر توکن‌ها
14. سیستم‌های ذخیره سازی محبوب
بستر بسیار امن
15. کیف پول‌های ترون و مکانیسم ادغام
16. امکانات کاوش بلاک‌چین

تفاوت تتر ERC20 با TRC20؛ کدام بهتر است؟

• اولین و بزرگ‌ترین فرق میان توکن‌های ERC20 و TRC20، الگوریتم اجماع بلاک‌چین آن‌هاست. بلاک‌چین اتریوم از الگوریتم اجماع اثبات کار استفاده می‌کند و در مقابل ترون از الگوریتم اثبات سهام استفاده می‌کند.
• یکی دیگر از تفاوت‌های میان این توکن، سرعت انجام معاملات و هزینه انجام آن‌ها در این دو است. در حال حاضر کارمزد تراکنش‌ها در پلتفرم اتریوم خیلی زیاد شده است اما در پلتفرم ترون کارمزد تراکنش‌ها خیلی پایین و مقرون به صرفه است.
• همچنین سرعت انجام تراکنش‌ها نیز در شبکه ترون بسیار بالاتر از شبکه اتریوم است. در بلاک‌چین اتریوم در هر ۲۵ ثانیه یک تراکنش انجام می‌شود؛ اما در بلاک‌چین ترون این عدد به ۲۰۰۰ تراکنش در ثانیه می‌رسد.
• تفاوت بعدی میان توکن‌های ERC20 و TRC20 در پشتیبانی از کیف پول‌ها و صرافی‌های مختلف است. توکن‌های ERC20 در اغلب صرافی‌ها و کیف پول‌ها پشتیبانی می‌شوند و کمتر جایی پیدا می‌شود که از این توکن‌ها پشتیبانی نکند اما توکن‌ها TRC20 هنوز به این میزان شناخت و محبوبیت نرسیده‌اند و کیف پول‌ها و صرافی‌های کمتری از این توکن‌ها پشتیبانی می‌کنند.

سخن آخر

برای ما فعالان بازار رمزارزها در ایران با توجه به نرخ دلار، کارمزد بسیار مهم است. شبکه ترون از نظر سرعت و مهمتر از آن کارمزد و هزینه نسبت به اتریوم برتری دارد و در عوض امنیت شبکه اتریوم بالاتر است. در هر صورت به کاربران ایران توصیه می شود که به منظور کاهش هزینه ها حتما از دلار تتر شبکه ترون (TRC20) استفاده کنند. برای خرید تتر می توانید از طریق صرافی ارز دیجیتال رمزینکس اقدام کنید.

آشنایی با ارزهای آینده دار بستر سولانا برای سرمایه گذاری

سولانا (Solana)، یک شبکه بلاکچینی است که در سال ۲۰۱۷ میلادی و با هدف میزبانی برنامه‌های غیرمتمرکز و مقیاس‌پذیر، راه‌اندازی شد. یکپارچگی‌ و پردازش بیش از ۵۰ هزار تراکنش در ثانیه، سولانا را به یکی از گزینه‌های بسیار جذاب برای توسعه‌دهندگان پروژه‌های رمزارزی، تبدیل کرده است. در حال حاضر، بیش از ۴۰۰ پروژه بر بستر اکوسیستم سولانا ایجاد شده و این رقم، روز به روز در حال افزایش است. از جمله این پروژه‌ها می‌توان به کیف پول‌ها، صرافی‌های غیرمتمرکز، پروتکل‌های وام‌دهی، پلتفرم‌های استیکینگ، بازی‌های رمزارزی، راه‌حل‌های ذخیره‌سازی، پلتفرم‌های متاورس و موارد دیگر اشاره کرد. اما کدام یک از این پروژه‌ها ارزش سرمایه‌گذاری دارند؟ برای پاسخ به این سؤال، در این مقاله قصد داریم به معرفی ۱۰ مورد از ارزهای آینده دار بستر سولانا بپردازیم. با ما همراه باشید.

۱. سولانا (SOL)

یکی از ارزهای آینده دار بستر سولانا ارز دیجیتال SOL است که همان ارز دیجیتال بومی و اختصاصی این اکوسیستم است. این ارز دیجیتال، از طریق الگوریتم اجماع اثبات تاریخ (Proof of History) یا PoH، به ماینرهای این پلتفرم پاداش می‌دهد.

بایننس (Binance) و گیت دات آی‌ او (Gate.io)، دو صرافی بزرگی هستند که می‌توان ارز دیجیتال SOL را در آنها خریداری کرد.

کیف پول تراست والت (Trust Wallet) کیف پول توصیه‌شده از طرف توسعه‌دهندگان SOL برای ذخیره‌سازی این ارز دیجیتال است. این کیف پول را به راحتی می‌توان از گوگل پلی استور، اپل استور و نیز از سایت اصلی آن، دانلود کرد.

۲. سروم (SRM)

یکی دیگر از ارزهای آینده دار بستر سولانا ارز دیجیتال سروم (Serum) است. با افزایش تقاضا برای امور مالی غیرمتمرکز یا دیفای (DeFi)، صرافی غیر متمرکز (DEX) سروم از سرعت بالای تأیید تراکنش‌ها و کارمزدهای پایین بلاکچین سولانا، برای پیروزی در این رقابت استفاده می‌کند.

ارز دیجیتال SRM را می‌توان از صرافی‌هایی همچون بایننس، کوینکس و کراکن خریداری کرد.

۳. ریدیوم (RAY)

یکی دیگر از ارزهای آینده دار بستر سولانا ریدیوم (Raydium) است؛ یک بازارساز خودکار (AMM) و ارائه‌دهنده نقدینگی که از نوآوری بلاکچین سولانا و پروژه سروم استفاده می‌کند. به بیان ساده‌تر، ریدیوم با استفاده از صرافی غیرمتمرکز سروم، یک تجربه یکپارچه را برای معامله‌گران فراهم می‌کند.

رابط تجاری ریدیوم که از مزایای این پلتفرم است، به معامله‌گران اجازه می‌دهد تا نمودارهای تریدینگ ویوو (TradingView) را مشاهده و سفارش‌های محدود (limit orders) تنظیم کنند. در حال حاضر، تنها دو راه برای به دست آوردن توکن RAY وجود دارد: استخرهای نقدینگی فارمینگ و استیکینگ. به گفته توسعه‌دهندگان، در آینده روش‌های بیشتری برای کسب این ارز دیجیتال، معرفی خواهند شد.

حداکثر عرضه ارز دیجیتال ریدیوم، ۵۵۵ میلیون واحد تعیین شده است. این ارز دیجیتال را می‌توان در صرافی ‌ Gate.io ، اف‌تی‌ایکس (FTX) و یونی سواپ ۲ (Uniswap V2) معامله کرد.

۴. چین لینک (LINK)

چین لینک (Chainlink)، یکی دیگر از ارزهای آینده دار بستر سولانا است. این ارز دیجیتال، یک پلتفرم بلاکچینی است که به عنوان منبعی از داده‌های ضروری و پیچیده از دنیای واقعی، فعالیت می‌کند. این داده‌ها از طریق شبکه اوراکل، برای پردازش قراردادهای هوشمند پیچیده استفاده می‌شوند.

پایگاه‌های داده، رابط‌های برنامه‌نویسی کاربردی (API) و سایر منابع در ارائه خدمات به کاربران، مهم هستند. با این حال، برای مدت طولانی، تعامل قراردادهای هوشمند به داده‌های موجود در بلاکچین محدود می‌شد و این موضوع، امکان توسعه برنامه‌ها را محدود می‌کرد. برای حل این مشکل، چین لینک از سرعت و امنیت بلاکچین سولانا استفاده می‌کند. این موضوع باعث شده که چین لینک اعتماد ارائه‌دهندگان داده مانند Brand New Coin ،Alpha Vantage و Huobi را به دست آورد.

حداکثر عرضه ارز دیجیتال LINK برابر با یک میلیارد واحد تعیین شده است. توکن LINK را می‌توان از صرافی‌های بایننس، کویکوین، کراکن (Kraken)، کوین بیس (Coinbase)، هوبی گلوبال (Huobi Global) و گیت دات آی‌او، خریداری کرد.

۵. رن (REN)

از دیگر ارزهای آینده دار بستر سولانا می‌توان رن (Ren) را نام برد. این پروژه تا قبل از سال ۲۰۱۹، با نام پروتکل ریپابلیک (Republic Protocol: شرکتی که اکوسیستم رن را توسعه داده است)، شناخته می‌شد. رن، یک استخر غیرمتمرکز (decentralized dark pool) است که امکان مبادله ارزهای دیجیتال را به صورت ناشناس فراهم می‌کند. برای دستیابی به این هدف، رن بستر بسیار امن بدون دخالت صرافی یا متولی، اجرا می‌شود. این امر که با فناوری نوآورانه این پروژه به نام ماشین مجازی رن (RenVM) امکان‌پذیر شده، بسیاری از موانع ورود به پروژه‌های دیفای را از بین می‌برد.

حداکثر عرضه ارز دیجیتال REN، یک میلیارد واحد تعیین شده و این رمزارز را می‌توان در صرافی‌های بایننس و هوبی گلوبال، معامله کرد.

۶. ویوز (WAVES)

ویوز (Waves)، یکی دیگر از ارزهای آینده‌دار بستر سولانا به شمار می‌رود که هم بستری برای راه‌اندازی توکن‌ها و هم یک صرافی غیرمتمرکز است. در یک توضیح ساده، ویوز به هر کسی که دانش فنی ساخت یک بلاکچین را ندارد، اجازه می‌دهد که توکن خود را راه‌اندازی کند. با این حال، برای ایجاد توکن در این پلتفرم، توسعه‌دهندگان باید مقدار مورد نیاز از توکن WAVES را داشته باشند.

بسیاری از کاربران از ویوز برای تأمین مالی جمعی استفاده می‌کنند. این پلتفرم، همچنین امکان تبادل فوری توکن‌های مبتنی بر ویوز را فراهم می‌کند.

لازم به ذکر است که پلتفرم ویوز در سال ۲۰۱۹، تصمیم گرفت که حداکثر عرضه ارز دیجیتال خود را حذف کند و در عوض، به اعضای شبکه خود اجازه دهد تا این رقم را تعیین کنند. ارز دیجیتال WAVES را می‌توان از صرافی‌های بایننس و هوبی گلوبال خریداری کرد.

۷. اکسیژن (OXY)

اکسیژن (Oxygen) هم یکی دیگر از برترین ارزهای بلاکچین سولانا است. این پروتکل غیرمتمرکز، روی بلاکچین سولانا ساخته شده و توسط سروم پشتیبانی می‌شود. اکسیژن، خدمات حوزه دیفای مانند وام‌دهی، قرض گرفتن و مبادله را به کاربران ارائه می‌دهد.

در پلتفرم اکسیژن، کاربران، یک استخر برای سپرده‌گذاری دارایی‌ها ایجاد می‌کنند. سپس، دارایی‌ها بر اساس در دسترس بودن یا نبودن آنها برای وام دادن و شرایط وام‌دهی، مشخص می‌شوند. هنگامی که یک دارایی برای وام در دسترس باشد، به طور خودکار برای کاربری که می‌خواهد وام بگیرد، تطبیق داده می‌شود. اکسیژن، با استفاده از نوآوری قرارداد هوشمند سروم، تأیید می‌کند که آیا وام‌گیرنده قبل از تأیید معامله، تمام شرایط مورد نیاز را برآورده کرده است یا خیر.

حداکثر عرضه OXY برابر با ۱۰ میلیارد واحد تعیین شده است. صرافی‌هایی که از معاملات OXY پشتیبانی می‌کنند عبارتند از: اف‌تی‌ایکس، سوشی سواپ (Sushiswap)، یونی سواپ ۲ و گیت دات آی‌او.

۸. سیویک (CVC)

توکن سیویک، یکی دیگر از ارزهای آینده دار بستر سولانا است که به پروژه سیویک (Civic) –یک پلتفرم بلاکچینی برای تأیید هویت کاربران– متصل است. پروژه سیویک، به پلتفرم‌های مختلف اجازه می‌دهد که بدون نیاز به تأیید پس‌زمینه‌ای، کاربران را تأیید کنند و در عین حال، کاربران هم می‌توانند از اطلاعات خود، محافظت نمایند.

به عبارت دیگر، کاربران در پلتفرم سیویک یک حساب ایجاد می‌کنند و در آن، اطلاعات خود را ارائه می‌دهند. هنگام استفاده از پلتفرم‌های دیگر که نیاز به تأیید اطلاعات کاربر دارند، کاربر می‌تواند جزئیات حساب سیویک خود را ارائه دهد. با توجه به افزایش نگرانی‌های مربوط به حریم خصوصی داده‌ها، این موضوع، تأیید اطلاعات کاربران را سریع‌تر و ایمن‌تر می‌کند.

۹. گراف (GRT)

گراف (The Graph) یک پروتکل ایندکس‌سازی (Indexing یا نمایه‌سازی) غیرمتمرکز است که به عنوان یکی دیگر از ارزهای آینده دار بستر سولانا، شناخته می‌شود. پروژه گراف، ساخت و انتشار APIهای متعددی به نام زیرگراف (subgraphs) را امکان‌پذیر و آسان‌تر از همیشه کرده است. این زیرگراف‌ها، امکان جست‌وجو با استفاده از GraphQL را فراهم می‌کنند. GraphQL یک واسط ارتباطی بین داده‌های بلاکچینی و برنامه‌ای است که توسعه‌دهنده می‌خواهد با آن تعامل داشته باشد. از زمان راه‌اندازی گراف در سال ۲۰۲۰، این پلتفرم بیش از ۷ میلیارد جست‌وجو را پردازش کرده است.

تاکنون، شرکت‌های معتبری مانند آوه (AAVE)، آراگون (Aragon)، سینتتیکس (Synthetix) و دائواستک (DAOstack)، از GRT برای بهبود فیدهای داده خود استفاده کرده‌اند.

ارز دیجیتال GRT را می‌توان در صرافی‌های اف‌تی‌ایکس، بایننس، اوکی‌اکس و هوبی گلوبال (Huobi Global)، معامله کرد.

۱۰. آلف دات آیم (ALEPH)

آلف دات آیم (Aleph.im)، یکی دیگر از ارزهای آینده دار بستر سولانا است. این پروژه، یک پلتفرم بلاکچینی است که بر بخش‌های متمرکز برنامه‌ها و پروتکل‌ها برای کمک به غیرمتمرکز شدن کامل آنها تمرکز دارد. این پلتفرم، با استفاده از محاسبات ابری به این مهم دست می‌یابد. کاربران باید داده‌های متمرکز خود را در پایگاه‌های داده آلف، آپلود کنند. در این پایگاه‌ها، داده‌ها رونویسی می‌شوند و در صورت تقاضا، در دسترس کاربران برنامه قرار می‌گیرند.

حداکثر عرضه ALEPH، برابر با ۵۰۰ میلیون واحد تعیین شده است. این ارز دیجیتال، در صرافی‌های آیدکس (IDEX)، سروم، کوکوین (Kucoin)، اتربیس (Eterbase)، بیکسی (Beaxy)، MXC.COM و یونی سواپ ۲، لیست شده است.

سخن پایانی

در این مقاله به معرفی ۱۰ مورد از ارزهای آینده دار بستر سولانا پرداختیم.

سولانا یک اکوسیستم فوق‌العاده دارد که در سال‌های اخیر، رشد قابل‌توجهی را تجربه کرده است. به طوری که حتی برخی آن را «قاتل اتریوم» می‌نامند. طی سال‌ها، تیم سولانا یک بلاکچین امن، سریع و مقاوم در برابر سانسور را ارائه کرده است. این موضوع، باعث شده که سولانا به یک پلتفرم مناسب و بسیار جذاب برای سرمایه‌گذاران و توسعه‌دهندگان جدید، تبدیل شود.

با توجه به ظرفیت بالای بلاکچین سولانا و همچنین، فناوری‌های جدیدتر به‌کاررفته در آن، انتظار می‌رود که تعداد پروژه‌های مستقر در این بلاکچین، روز به روز بیشتر شود. بنابراین، آینده سولانا و پروژه‌های مستقر در آن، به ویژه در عصر برنامه‌های دیفای، بسیار روشن به نظر می‌رسد.

هر آنچه که باید راجع به پانسمان فوم بدانید

زخمی شده اید، اولین اقدامتان چیست؟ آیا باند و گاز برای زخم شما کافی بستر بسیار امن است؟ خون ریزی از زمان هایی است که اگر آمادگی برای آن نداشته باشید مانند یک مجسمه بدون تحرک نگاه می کنید چه برسد به استفاده از پانسمان فوم!

فوم اصلا قابلیت درمانی دارد؟ تا به حال از پانسمان آن شنیده اید؟ همه این موارد سوالاتی است که شما ممکن است بعد از شنیدن واژه فوم از زبان دکتر به ذهنتان برسد.

برای قضاوت زود است. دنیای پزشکان به قبل از فوم و بعد از فوم تقسیم می شود. با ما همراه باشید تا به دنیای عجیب و جذاب فوم پا بگذاریم.

پانسمان فوم، مرز خوشبختی و تباهی

آب اولین دشمن اصلی پانسمان زخم است. عفونت های ناشی از نگهداری نامناسب زخم نیز از تهدیدات اصلی پانسمان خواهد بود. استفاده از این فوم باعث می شود این دغدغه ها از ذهنتان خارج شود. در این پانسمان دیگر رنج ها و درد های پانسمان با گاز را ندارید.

یک لحظه آرامش در ساحل دریا در یک روز آفتابی را تصور کنید. فوم در تعویض زخم به همین زیبایست.

ساختار پانسمان فوم چگونه است؟

پانسمان فوم از پلی اورتان نیمه تراوا ساخته شده است. این پلیمر شامل محلول های پلیمری کف دار با سلول های باز و بسیار ریز می باشد.

این سلول ها مایعات مختلف را در خود نگه می دارد. بسته به نوع موادی که شما برای زخمتان و پانسمانتان استفاده کرده اید، لایه لایه می شود.

اگر لایه ها زیاد باشد آیا ترشحات زخم جذب می شود؟ آیا عفونت نمی کند؟ جواب خیر است. این پانسمان توانایی جذب با توجه به ضخامت آن را دارد.

چرا پزشکان از این پانسمان فوم استفاده می کنند؟

تا به اینجا برخی از خاصیت های استفاده از این پانسمان را بیان کردیم. پزشکان به علل زیر از این نوع پانسمان استفاده می کنند.

کف پانسمان

ناحیه تماس کف که فاقد چسبندگی و پرز است. این ساختار باعث می شود میزان رسیدگی و شست وشوی آن کاهش پیدا کند در عین حال سهولت در تعویض از دیگر ویژگی های آن است.

محافظت از زخم در برابر ضربه، حرارت و عوامل مخرب آنزیمی از مهم ترین مزیت های آن نسبت به سایر پانسمان ها می باشد.

جنس کف ها از فیلم شفاف است که مانع از رشد باکتریایی می شود. برخی دیگر از آن ها از ترکیب با یک ماده ضد میکروبی مانند عسل مانوکا، نقره، ید کادکسومر، آنتی بیوتیک های آغشته شده و غیره تشکیل شده است.

در بسیاری از مواقع در درمان فشرده سازی به علت عفونت از آن استفاده می شود.

ساختار خارجی

پانسمان فم از یک ماده ضد آب یا آب گریز تشکیل شده است. این لایه، از زخم در برابر باکتری های خارجی و مایعات محافظت می کند.

محدوده خط قرمز پانسمان فم چیست ؟

فوم با همه خاصیت هایی که دارد برای همه زخم ها مناسب نیست و محدودیت هایی در استفاده از آن وجود دارد. از جمله مواردی که نباید از این پانسمان استفاده کنید به شرح زیر است.

• برای زخم هایی که محیط مرطوب ترمیم زخم خیلی خشک باشد؛
• زخم های تخلیه نشده؛
• سوختگی های درجه سه؛
• ترشح بیش از حد از زخم
• و غیره

مزیت های استفاده از این روش با توجه به دامنه ویژگی های آن بسیار زیاد است. برخی از کاربردها به شرح زیر است.

حفره های زخم

در این نوع پانسمان با توجه ب لایه بودن آن به راحتی می توان با توجه به عمق زخم لایه ها را کم و زیاد کرد.

زخم پا

یکی از بیشترین اصطکاک ها بین پانسمان و زخم و زخم با طح خارجی است. ویژگی های ساختار داخلی و خارجی فوم، بهترین گزینه برای این قسمت از بدن پانسمان فوم خواهد بود.

زخم جراحی

این زخم ها عموما به علت عمیق بودن و بخیه شدن سطح پوست نیازمند یک محیط مرطوب و در عین حال بدون گرمای خارجی جهت جذب به هنگام بافت ها در داخل زخم هستند.

پارگی

عموما ر پارگی های بزرگ به علت بالا بودن میکروب پذیری و عفونت از این رش پانسمان توصیه می شود.

زخم فشار

در مرحله عفونت یکی از روش های رایج، استفاده از زخم فشار است. این پانسمان به علت لایه ای بودن قابلیت تراکم پذیری را دارا می باشد.

پیوند پوست

پیوند پوست علاوه بر تخصصی بودن جراحی آن، مراقبت های خاصی را نیاز دارد. عدم پرز گرفتن، نخ و سایر مواد زائد به آن از اهمیت بالایی برخوردار است که پانسمان فم این نیاز را برطرف می کند.

زخم های آلوده

فوم هم زمان بستر بسیار امن در مواجه با زخم آلوده دو کار را انجام می دهد. اول آنکه با توجه به لایه های مختلف آن چرک و مواد آلوده خارج شده از زخم را جذب می کند.

در مرحله بعدی با توجه به ساختار داخلی که به آن اشاره کردیم، مانع از رشد باکتری ها و نفوذ آلودگی خواهد شد.

سوختگی جزئی

باید سوختگی هم از نظر وسعت و هم درجه سوختگی بسیار پایین باشد. ترجیحا از این نوع پانسمان برای این زخم استفاده نکنید.

از دیگر کاربردهای پانسمان فم می توان به برش با توجه به قسمت خاصی از بدن، به عنوان محافظ روی برجستگی های استخوانی، مانع از اصطکاک زیاد روی پوست می شود، زخم ها با بافت نکروزان نرم، لوله های تراکئوتومی و گاستروستومی، تخلیه زخم های پریستومال، جلوگیری از سایش و غیره اشاره کرد.

این موارد همگی از رایج ترین مشکلات پزشکان برای پانسمان کردن بوده است که با این روش برطرف شده است.

دستورالعمل استفاده از پانسمان فم

پانسمان فم با روش های دیگر متفاوت است. لطفا تصور چسب و قیچی و باند را کنار بگذارید. عمل کردن طب دستورالعمل از مهم ترین نکات در روش فم است. عدم رعایت آن می تواند منجر به پانسمان مجدد، اذیت شدن فرد در فعالیت های اجتماعی یا عفونت شدید را به دنبال داشته باشد.

برای احتیاط بیشتر اول دستتان را بشویید. پس از خشک نمودن دست ها، دستکش به دست کنید.

ناحیه زخم را با محلول نمکی خوب تمیز کنید. این مرحله در ادامه روند بهبود شما تاثیر گذار است. درد در این مرحله بسیار زیاد خواهد بود ، اما لطفا در شست و شو سهل انگاری نکنید.

پوست اطراف زخم را با گاز استریل یا دستمال خیلی تمیز خشک کنید. بعد از خشک کردن از یک کف پوش متناسب با نوع زخمتان استفاده کنید. حواستان باشد باید کف پوش حداقل ۱ اینچ از گوشه های زخمتان بیرون زده باشد.

پانسمان حاشیه چسباننده ندارد. مجدد خریداری کنیم؟ جواب خیر است. اگر این چسب ها وجود نداشتند، می توانید از نوار چسب برای ثابت نگه داشتن آن یا پانسمان ثانویه استفاده کنید.

پانسمان کف کاملا نچسب و جداپذیر است. اما در هنگام جداسازی به آرامی و با دقت این کار را انجام دهید. بعد از هر مرتبه زخم را تمیز کنید. استفاده از پانسمان کف قبلی به هیچ وجه توصیه نمی شود.

سخن آخر

پانسمان فوم آبی بر آتش عفونت از طریق آب، باکتری ها، میکروب ها و آلودگی های محیط است. اگر این پانسمان نبود چه اتفاقی می افتاد؟ با مراجعه به مقاله هر آنچه باد راجع به زخم بدانید به راحتی می توانید با عمده عفونت های زخم آشنا شوید. فوم علاوه بر توانایی بالا در بروز عفونت، می تواند زمانی که شخص به آن چار شده است او را از وسط جهنم دردها و اضطراب ها برداشته و در ساحل امن و آرام سلامتی قرار دهد.

کلینیک درمان زخم مشتاق با پشتوانه‌ای قوی از تجربه و تخصص همکاران بستر بسیار امن و اساتید دانشگاهی در خدمت شما هموطنان عزیز می‌باشد.

رایج‌ترین و خطرناک‌ترین تهدیدات امنیتی

امنیت سایبری نکته بسیار مهم و حیاتی به خصوص برای برخی کسب و کارهای حساس است لذا نمی‌توان این موضوع را نادیده گرفت که امنیت سایبری برای هر سازمان و شرکتی از درجه اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا از ابتدای راه اندازی اینترنت انواع خطرات امنیتی آمده و گاهی هم با آن‌ها مقابله شده و از بین رفته است.

همچنین این خطرات هر کدام به نوعی توانستند به فعالیت‌های هر شرکتی آسیب بزنند به عنوان مثال برخی اوقات این خطرات توانسته فقط در حد یک مزاحمت برای سیستم باشد و یا اینکه فعالیت کلی سیستم را مختل کند.

بنابراین همانطور که در بالاتر گفته شد رعایت موارد امنیتی در یک سازمان بسیار مهم است لذا با شروع راه اندازی یک سامانه، وب سایت، اپلیکیشن در بستر اینترنت، موارد امنیتی باید در آن لحاظ شود تا از آسیب‌های جدی در آن جلوگیری گردد. در ادامه این مقاله قصد داریم به معرفی برخی از تهدیدات امنیتی رایج و آسیب‌های دیجیتالی بپردازیم.

فیشینگ (Phishing)

کلاهبرداری فیشینگ (Phishing) یک روش حمله قدیمی است که برای دستیابی به اهداف خود به مهندسی اجتماعی متکی است. به طور معمول در این حمله، سوژه یک پیام یا ایمیل دریافت می‌کند که اطلاعات حساس مانند رمز عبور را از آن درخواست می‌کند. گاهی اوقات، پیام فیشینگ با استفاده از آدرس‌ها و رسانه‌های مشروع ظاهر می‌شود. این امر فرد را مجبور می‌کند که روی لینک کلیک کرده و به طور تصادفی اطلاعات حساس را در اختیار مهاجم قرار دهد.

پیشگیری از فیشینگ:

به طور کلی، یک رویکرد عقلانی برای حفظ امنیت بهترین پیشگیری است. پیام‌های فیشینگ اغلب مملو از غلط‌های املایی می‌باشد. ایمیل‌های رسمی از سازمان‌ها اطلاعات شخصی را درخواست نمی‌کنند، بنابراین این یک هدف است که قصد تخریب و حمله به سیستم شما را دارد.

بدافزار (Maleware)

بدافزار (Maleware) رایج‌ترین نوع حمله و تهدید امنیتی می‌باشد. بدافزارها از ابتدای راه اندازی اینترنت وجود داشته و همچنان یک مشکل ثابت است. بدافزار زمانی اتفاق می‌افتد که یک برنامه یا نرم افزار ناخواسته خود را روی یک سیستم هدف نصب کرده و باعث رفتارهای غیرمعمول شود.

این امر شامل عدم دسترسی به برنامه، حذف پرونده‌ها، سرقت اطلاعات و انتشار خود به سیستم‌های دیگر می‌شود. انواع مختلف بدافزار از نوع ساده تا پیچیده وجود دارد که می‌تواند خسارات زیادی به شبکه‌ها یا حتی تجهیزات فیزیکی کنترل‌ شده توسط سیستم وارد کند.

پیشگیری از تهدید بدافزار:

عقل سلیم حکم می‌کند که کاربران و سازمان‌ها باید برای شروع، برنامه‌های جدید ضد بدافزار را نصب کنند. همچنین مهم است که بتوانید لینک‌ها، فایل‌ها یا وب سایت‌های مشکوک را که راه‌های موثری برای پیاده سازی بدافزار هستند، تشخیص دهید. لذا نصب یک آنتی ویروس و یا برنامه امنیتی سایبری قوی در سیستم و شبکه برای پیشگیری از این نوع حملات ضرورت دارد.

سرقت رمز عبور (Password Theft)

اگر هنگام ورود به یک سیستم کاربری با پیام"من هک شده ام!" مواجه شدید نشان از این دارد که پسورد شما هک شده و یا با عبارتی تغییر یافته و یا جزئیات آن از بین رفته است. این امر می‌تواند برای شما که خیلی اطلاعات حساس و خاصی در حساب کاربری خود ندارید خطرآفرین نباشد اما برای یک شرکت که اطلاعات حساس و اسناد مهم را دارند بسیار خطرناک باشد.

پیشگیری از سرقت پسوورد:

دلایل مختلفی برای از دست دادن رمز عبور وجود دارد. مهاجمان ممکن است رمز عبور را حدس بزنند یا از برنامه‌های "brute force" برای دور زدن هزاران تلاش احتمالی جهت هک کردن رمز عبور استفاده کنند. آن‌ها همچنین ممکن است آن را از یک مکان ناامن بدزدند یا از مهندسی اجتماعی برای فریب کاربر به منظور واگذاری آن استفاده کنند.

احراز هویت دو عاملی یک روش حفاظتی قوی است، زیرا برای تکمیل ورود، به دستگاه دیگری نیاز دارد. علاوه بر این، استفاده از لاگین یا همان رمز عبور پیچیده، می‌تواند احتمال حمله و آسیب را کاهش دهد.

رهگیری ترافیک (Traffic Interception)

تهدید سایبری دیگری به عنوان رهگیری ترافیک وجود دارد که به عنوان "استراق سمع" شناخته می‌شود، رهگیری ترافیک زمانی اتفاق می‌افتد که شخص ثالث به اطلاعات ارسال شده بین کاربر و میزبان "گوش می‌دهد". نوع اطلاعات سرقت شده بر اساس ترافیک متفاوت است اما اغلب برای ورود به سیستم یا داده‌های ارزشمند استفاده می‌شود.

پیشگیری از رهگیری ترافیک:

اجتناب از وب سایت‌های در معرض خطر و نا امن (مانند وب سایت‌هایی که از HTML5 استفاده نمی‌کنند) یک دفاع پیشگیرانه عالی است. اما رمزگذاری ترافیک شبکه، مانند VPN، یکی دیگر از روش‌های پیشگیرانه محسوب می‌شود که همواره نتایج مثبتی را به همراه داشته است.

حملات (DDoS)

کلمه ddos مخفف عبارت Distributed Denial of Service است و جزء مخرب‌ترین حملات محسوب می‌شود. حمله DDOS یا DOS در واقع شبکه و سرور مورد نظر را وادار به ناتوانی در ارائه سرویس عادی با هدف قرار دادن پهنای باند شبکه یا اتصال پذیری می‌نماید لذا هنگامی که سروری نمی‌تواند درخواست‌های ورودی را مدیریت کند، وب سایتی که میزبان آن است خاموش می‌شود.

این حملات با ارسال بسته‌های داده به قربانی انجام می‌شود که شبکه یا ظرفیت پردازشی قربانی را سرشار از بسته یا پکیج‌های اطلاعاتی می‌کند. در حمله Dos بسته‌های اطلاعاتی به طور مستقیم از سیستم Hacker یا Attacker ارسال می‌شود و به طور کلی یک سیستم اطلاعاتی در این حمله نقش دارد و بالطبع یک IP مسئول انجام Attack است.

پیشگیری از بستر بسیار امن حملات DDOS:

توقف DDoS مستلزم شناسایی ترافیک مخرب و توقف دسترسی است. بسته به تعداد IPهای مخرب برای توزیع حمله، ممکن است زمان ببرد.

حمله تزریق به پایگاه داده (SQL injection)

نوعی تزریق کد است که نقص امنیتی نرم‌ افزارو یا وب‌ سایت را اکسپلویت می‌کند. به این صورت که نفوذگر با یک سری دستورهای SQL، عملیاتی مورد نظر خود را در پایگاه داده وب ‌سایت آسیب ‌پذیر انجام می‌‌دهد.

پیشگیری از حمله تزریق به SQL:

پیاده سازی فایروال‌های هوشمند یکی از روش‌های پیشگیری است. فایروال برنامه می‌توانند درخواست ناخواسته را شناسایی و فیلتر کنند. به طور کلی، موثرترین روش توسعه، کد است که ورودی کاربر غیرقانونی را شناسایی می‌کند.

ویروس تروجان (Trojan Virus)

بدافزار تروجان تلاش می‌کند تا بار خود را با تغییر شکل نرم افزار قانونی ارائه دهد. یکی از تکنیک‌های مورد استفاده این است که "هشدار" سیستم کاربر توسط بدافزار آسیب می‌بیند به این صورت که به شما پیشنهاد می‌دهد که شما را از شر ویروس نجات می‌دهد اما درواقع ویروس را به سیستم شما وارد و در آن نصب می‌کند. ویروس تروجان مانند سایر ویروس‌ها تکثیر نمی‌شود و خطرات آن شامل از کار انداختن کامپیوتر و یا سرقت پول الکترونیکی می‌باشد.

پیشگیری از ویروس تروجان:

عدم دانلود برنامه‌ها به خصوص دانلود برنامه از منابع نامعتبر و همچنین دوری از مواردی که سعی می‌کنند کاربر را در مورد مشکل جدی هشدار دهند، می‌تواند بهترین راه برای در امان ماندن از ویروس تروجان باشد.

اجرا توسط حمله (Drive-By Attack)

در حمله از نوع اجرا، کد مخرب به سیستم یا دستگاه تحویل داده می‌شود و هیچ اقدامی در مورد کاربر لازم نیست انجام شود مگر اینکه بر روی لینکی کلیک کنند یا فایل exe یک برنامه‌ای را اجرا کنند.

پیشگیری از حمله اجرا:

از ورود به وب سایت مشکوک اجتناب کنید. اما به طور معمول، وب سایت‌های مشکل دار توسط موتورهای جستجو و برنامه‌های ضد بدافزار مشخص می‌شوند.

سرقت رمز پول (Cryptojacking)

کریپتو جکینگ و یا سرقت رمز پول، تلاشی برای نصب بدافزاری است که سیستم آلوده را مجبور می‌کند "کریپتو ماینینگ" (Crypto-mining) را انجام دهد، که درواقع یک روش رایج و محبوب برای به دست آوردن ارز رمزنگاری شده است. این ویروس می‌تواند سیستم محافظت نشده را آلوده کند. از آنجایی که عمل استخراج رمزنگاری، سخت افزار زیادی دارد، لذا روش کریپتو جکینگ به کار گرفته می‌شود.

پیشگیری از روش کریپتو جکینگ:

همه برنامه ها/نرم افزارهای امنیتی را به روز نگه دارید و مطمئن شوید که سیستم عامل دستگاه هوشمند نیز از آخرین نسخه استفاده می‌کند. رمزنگاری می‌تواند اکثر سیستم‌های محافظت نشده را آلوده کند.

کرم رایانه (Computer worm)

به برنامه‌‌ای گفته می‌‌شود که توانایی تولید و تکثیر را دارد و با استفاده از شبکه، کپی خود را به سایر کامپیوترهای موجود در شبکه ارسال می‌کند به این صورت کل سیستم‌های موجود در شبکه را آلوده می‌کند.

روت ‌کیت (Rootkit)

به مجموعه‌‌ای از نرم ‌افزارها گفته می‌شود که کنترل یک سیستم کامپیوتری را در دست می‌گیرند و توانایی این را دارد که هرگونه عملی بر روی آن انجام دهد. در این نوع حمله، کاربر متوجه حضور این تهدید در سیستم خود نمی‌شود و شخص نفوذگر توانایی تغییر کلیه تنظیمات سیستم او را دارد.

نرم افزار امنیتی جعلی (Rogue security software)

این نرم افزارها به کاربران هشدار می‌دهد که سیستم آنان دارای مشکل امنیتی است لذا افراد را مجبور می‌کند تا برای رفع این مشکل هزینه‌ای بابت برقراری امنیت جعلی پرداخت کند.

در پشتی (Backdoor)

تهدید در پشتی در واقع نوعی از حملات است که سعی دارد بدون اجازه و کاملا مخفی به سیستم و شبکه دسترسی پیدا کند. بسیاری از سازندگان نرم افزار بطور عمد این امکان را در برنامه ایجاد می‌کنند تا بتوانند بعدها از طریق نرم افزار وارد سیستم شوند.

و در آخر اینکه، پیچیدگی این نوع از خطرات سایبری همچنان ادامه دارد، اما درک آن‌ها و به کارگیری از روش‌های منطقی و عقلانی، بهترین راه برای دفاع بهتر از شبکه و سیستم‌های شما است.

سایت اینترنت مخابرات tci.ir

سایت اینترنت مخابرات tci.ir خدمتی از سوی شرکت مخابرات ایران است که به شهروندان کمک می‌کند بدون نیاز به مراجعه حضوری و با استفاده از پرتال شرکت مخابرات بتوانند به بسیاری از خدماتی که شرکت مخابرات ارائه می‌دهد دسترسی داشته باشند. مشتریان می‌توانند با ثبت نام اینترنت مخابرات به راحتی و از طریق پرتال شرکت مخابرات ایران طرح‌های اینترنت مورد نظر خود را خریداری کرده و بستر بسیار امن سپس تمامی تنظیمات مرتبط با سرویس‌های اینترنت خود را از طریق همین سایت کنترل کنند.
مشتریان می‌توانند از طریق سایت شرکت مخابرات به نشانی tci.ir از طریق تلفن‌های سیمی به طرح‌های اینترنت پرسرعت متصل شوند. ثبت نام اینترنت adsl به راحتی انجام می‌شود و حتی اگر مشتریان تمایل نداشته باشند به شرکت مخابرات مراجعه کنند و یا از طریق برقراری تماس با شرکت، اینترنت خود را متصل کنند، می‌توانند به سایت اینترنت شرکت مخابرات به آدرس tci.ir مراجعه کرده و تمامی مراحل ثبت نام اینترنت خود را به صورت آنلاین انجام دهند.
نصب مودم‌ها بدون نیاز به حضور کارشناس هم امکان‌پذیر است اما در صورت نیاز و تمایل مشتری می‌تواند با کمک کارشناسان مخابرات مودم خود را در محل نصب کند. هزینه‌های اینترنت هم به دو صورت قابل پرداخت هستند. روش اول این است که مشتری می‌تواند هزینه اینترنت را به صورت پیش پرداخت و از ابتدای شروع قرارداد به صورت کامل پرداخت کند. در روش دیگر مشتری هزینه اینترنت را بر روی قبض ماهیانه خود دریافت کرده و به شکل پس پرداخت هزینه را پرداخت نماید. در ادامه با روش‌های ثبت نام و امکانات سایت اینترنت شرکت مخابرات آشنا خواهید شد.

ورود به سایت اینترنت adsl مخابرات tci.ir

برای استفاده از خدمات سایت اینترنت مخابرات بهتر است ابتدا وارد سایت شوید. برای این کار باید ابتدا یک حساب کاربری برای خود بسازید. تنها با داشتن حساب کاربری است که مشتریان می‌توانند برای ثبت نام اینترنت مخابرات اقدام کنند. بنابراین اگر قصد استفاده از اینترنت adsl و یا سایر خدمات سایت مخابرات را دارید بهترین کار ساختن یک حساب کاربری است. در ادامه روش ساخت حساب کاربری و ورود به سایت اینترنت adsl مخابرات را به صورت گام به گام با هم بررسی می‌کنیم:

۱ مرحله اول: ابتدا وارد سایت اینترنت adsl مخابرات به آدرس tci.ir شوید. در زیر می‌توانید تصویر صفحه اول این سایت را مشاهده کنید.

حالا کافی است دوباره بر روی گزینه مخابرات من در صفحه اصلی سایت اینترنت مخابرات کلیک کنید تا به پنل کاربری خود در سایت هدایت شوید.

آشنایی با امکانات سایت اینترنت مخابرات tci.ir

با ثبت نام اینترنت مخابرات می‌توانید از خدمات اتصال به اینترنتی که این شرکت ارائه می‌دهد بهره‌مند شوید. شرکت مخابرات ایران در کل سه نوع سرویس اتصال به اینترنت به مشتریان ارائه می‌دهد که در زیر می‌توانید این سرویس‌ها را مشاهده کنید:

• سرویس اتصال به اینترنت بر بستر سیم ADSL
• سرویس اتصال به اینترنت سرینو یا VDSL
• ارائه پهنای باند بر بستر فیبر نوری یا تانوماش

در ادامه می‌توانید با ویژگی‌های هر یک از سرویس‌های ذکر شده آشنا شوید:

سرویس اتصال به اینترنت بر بستر سیم ADSL:

سرویس ADSL یکی از خدمات سایت مخابرات ایران است که با استفاده از آن کاربران می‌توانند با استفاده از یک خط تلفن و یک مودم به اینترنت متصل شوند. مزیت اینترنت ADSL این است که در زمان استفاده از اینترنت خطوط تلفن مشغول نخواهند شد. شرکت مخابرات طرح‌های مختلفی را برای اتصال به اینترنت از طریق این روش ارائه داده است. برای مثال کاربران می‌توانند از طرح‌های یک ماهه، سه ماهه، شش ماهه و یک ساله استفاده کنند. هر یک از طرح‌های ذکر شده علاوه بر محدودیت زمانی مختلف دارای میزان سرعت، حجم ترافیک و هزینه متفاوتی هستند. در تصویر زیر می‌توانید مثالی از طرح‌های سه ماه سایت اینترنت مخابرات ایران را مشاهده کنید.

همانطور که مشاهده می‌کنید روش پرداخت هزینه طرح‌های مذکور به شکل پیش پرداخت است. یعنی هزینه طرح بر روی قبض دوره‌ای مشتری اعمال نخواهد شد. در بخش‌های بعدی روش خرید طرح‌های مختلف اینترنتی سایت مخابرات را با هم بررسی خواهیم کرد.

سرویس اتصال به اینترنت سرینو یا VDSL:

این سرویس اتصال به اینترنت بر اساس استانداردهای جهانی XDSL و توسط شرکت مخابرات ایران به مشتریانی ارائه می‌شود که تمایل دارند از اینترنتی با سرعت بالاتر از سرویس ADSL استفاده کنند. البته این طرح ویژگی‌های مشترک زیادی با سرویس ADSL دارد. برای مثال سرویس سرینو هم نوع اتصال به اینترنت از طریق بستر سیم است اما در این سرویس ارتباط با کابینت محل انشعاب خط مشترک با استفاده از فیبر نوری تأمین می‌شود. همین موضوع هم باعث می‌شود مشترکانی که از سرویس سرینو استفاده می‌کنند بتوانند کیفیت و سرعت بالاتری را تجربه کنند.
مشتریانی که هم اکنون از سرویس ADSL سایت اینترنت مخابرات ایران استفاده می‌کنند می‌توانند نسبت به ارتقا سرویس‌های اینترنتی خود از ADSL به VDSL اقدام نمایند. در تصویر زیر می‌توانید طرح‌های مربوط به سرویس سرینو را مشاهده کنید.

ارائه پهنای باند بر بستر فیبر نوری یا تانوما:

این نوع سرویس اتصال به اینترنت یکی از جدیدترین سرویس‌های سایت مخابرات ایران است که در صورت ثبت نام اینترنت مخابرات مشتریان می‌توانند به جای اتصال به اینترنت از طریق کابل‌های مسی از روش انتقال اطلاعات با استفاده از فیبر نوری بهره‌مند شوند. این سرویس اتصال اینترنت باکیفیت‌تر و پرسرعت‌تری برای مشتریان فراهم می‌کند. ازجمله مزایای این طرح اینترنت مخابرات ایران می‌توانید به موارد زیر اشاره کنیم:

• امکان استفاده از اینترنت فوق پرسرعت و استفاده از اینترنت برای دانلود و کار با شبکه‌های مجازی
• امکان استفاده از اطلاعات مخابراتی و غیر مخابراتی
• امکان استفاده از خطوط تلفن متعدد
• بدون نیاز به استفاده از کابل‌های مسی
• امکان برقراری ارتباطات صوتی و تصویری بسیار باکیفیت
• کاهش نویز
• ارتباطات با استفاده از این نوع اینترنت پایدارتر خواهند شد

نحوه ثبت نام اینترنت مخابرات adsl

برای ثبت نام اینترنت مخابرات قبل از هر چیز باید یک حساب کاربری در سایت اینترنت مخابرات داشته باشید. روش ایجاد حساب کاربری را در بخش‌های قبلی توضیح دادیم. بنابراین در این بخش بهتر است بدون مقدمه‌چینی به سراغ بررسی روش خرید و ثبت نام اینترنت در سایت مخابرات برویم:

راهنمای تصویری ثبت نام اینترنت مخابرات

1. ۱ به سایت مخابرات به آدرس TCI.IR وارد شوید و گزینه «مخابرات من» که در گوشه بالا و سمت چپ صفحه با رنگ سبز مشخص شده است کلیک کنید.

به این ترتیب با استفاده از خدمات سایت اینترنت مخابرات ایران به آدرس tci.ir مشتریان می‌توانند از میان طرح‌های متنوعی که این سایت برای اینترنت ارائه می‌دهد طرح مورد نظر خود را انتخاب کرده و بدون نیاز به مراجعه حضوری به مراکز مربوطه مودم خود را نصب کنند. ثبت نام اینترنت مخابرات این امکان را برای کاربران فراهم می‌کند که با عقد قراردادهای مطمئن هزینه اینترنت خود را به صورت پیش پرداخت و یا به شکل دوره‌ای پرداخت کنند.