ارز فیات ( Fiat Currency)


آموزش بلاک چین و ارزهای دیجیتال

پول فیات برای اولین بار در قرن 13، هنگامی که امپراتوری چین تصمیم گرفت که پول کاغذی را جایگزین مبادلات کالا به کالا کند، ابداع شد. این سیستم پرداختی برای امپراتوری چین گران تمام شد و تورم شدیدی را در اقتصاد آن زمان چین بوجود آورد. پس از گذشت 4 قرن، اینبار در اروپا استفاده از پول فیات مجددا مورد استقبال قرار گرفت. در اروپا نیز این جای گزینی سیستم پرداخت با شکست مواجه شد و دولت ها آن را با استاندارد نقره جایگزین کردند.

این روند ادامه پیدا کرد تا اینکه در سال 1933، دولت آمریکا سیاست پول کالایی خود را تغییر داد و توقف برابری دلار و نرخ طلا را اعلام کرد. در سال ۱۹۷۲ نیز ایالات متحده آمریکا استاندارد طلا را کنار گذاشت و افول سیستم پولی با پشتوانه را با استفاده از پول فیات در مقیاس جهانی رقم زد.

از آن زمان بود که عبارت پول یا ارز فیات در بین اقتصاددانان گسترش یافت. پول های فیات هیچ پشتوانه ای ندارند و ارزش آن ها بر اساس باورعمومی افراد جامعه نسبت به وضعیت اقتصادی کشور تعیین می شود به همین علت با ایجاد تورم و بحران های شدید اقتصادی می تواند تحت تاثیر قرار بگیرد. در واقع اگر افراد یک جامعه اعتماد خودشان را نسبت به یک واحد پولی مثل یورو، دلار و. از دست بدهند، آن واحد پولی دیگر ارزشی نخواهد داشت و با افت شدید قیمت روبرو خواهد شد.

مزایای پول فیات

از زمان ظهور ارزهای فیات همواره مخالفان و موافقان بسیاری ارزهای فیات را بررسی می کنند. موافقان بر این عقیده اند که پول های فیات دارای ویژگی های زیر هستند:

  • کم هزینه بودن: ایجاد پول فیات نسبت به پول کالایی، از نظر اقتصادی به‌صرفه‌تر است.
  • کمیاب بودن (Scarcity): پول‌ فیات مشابه دارایی های فیزیکی دچار کم یابی نمی شود.
  • قابل استفاده در مبادلات بین المللی: در حال حاضر بسیاری از کشورهای جهان در انجام مبادلات خود از ارزها فیات استفاده می کنند. این امر سبب ایجاد شکل قابل قبولی از پول برای مبادلات تجاری شده است.
  • واکنش‌پذیر بودن: یکی از ویژگی های مهم پول فیات این است که دولت ها و بانک ها مرکزی را قادر می سازد تا نسبت به بحران‌های اقتصادی انعطاف کافی را داشته باشند.
  • سهولت در نگهداری: پول های فیات به ذخایر فیزیکی که نیازمند نگهداری، محافظت، نظارت و دیگر امور هزینه بر است تیاز ندارند.

تفاوت ارز دیجیتال با پول فیات

برخی از اقتصاددانان بر این باورند که ارزهای دیجیتال نیز نوعی از پول های فیات به شمار می روند، اما باید گفت که تنها تشابه این دو نوع ارز در نداشتن پشتوانه فیزیکی است. همانطور که در فوق اشاره کردیم، ارزهای فیات توسط نهاد های واسطی همچون بانک های مرکزی و دولت ها کنترل می شوند اما در عوض ارزهای دیجیتال ماهیتی غیر متمرکز دارند و هیچ نهاد ثالثی بر آن ها نظارت نمی کند.

تفاوت عمده ارز دیجیتال با ارز فیات در نحوه تولید پول های جدید است. به عنوان مثال در مقاله استخراج بیت کوین چگونه انجام می شود گفتیم که تعداد بیت کوین های قابل استخراج محدود است و بیشتر از 21 میلیون واحد از آن نمی تواند تولید شود. مورد بعدی این است که ارزهای دیجیتال بصورت فیزیکی وجود ندارد و تنها بر بستر دیجیتالی توزیع می شود از همین رو هیچ محدودیتی برای جابه جایی آن ها نیست و تراکنش ها به سرعت انجام می گیرد.

نکته حائز اهمیت در مورد مقایسه بازارهای مالی این است که بازار ارزهای دیجیتال (کریپتوکارنسی) بسیاز کوچکتر و پر نوسان تر از بازارهای مالی سنتی هستند. همین عامل سبب شده تا ریسک سرمایه گذاری در کریپتوکارنسی بیشتر باشد و تنها افرادی که از دانش بیشتری در زمینه ترید و سرمایه گذاری برخوردارند بتوانند موفقیت بیشتری کسب کنند.

ارز فیات ( Fiat Currency)

امروزه با گسترش تکنولوژی علاوه بر ارزهای فیزیکی ارزهای متعددی از جمله ارز دیجیتال و رمزارزها برای تبادلات اقتصادی مورد استفاده قرار می‌گیرد که بهتر است با بعضی از آن‌ها آشنا شویم.

انواع ارزها بر اساس ماهیت وجودی آن‌ها

پول فیات (fiat currency) (real currency) (real money) (national currency) پولی بدون پشتوانه هست که توسط مرجع قانونی (دولت یا حاکمیت) به مردم دیکته شده است و تحت تاثیر اعمال دولت‌ها قرار دارد مانند سقوط، تورم، تحریم .

ارزهای کاغذی جایگزینی برای طلا در مبادلات تجاری قرار گرفت.

پول الکترونیکی (e-money) نمود دیجیتالی از پول فیات هست که برای راحتی کار و حذف حمل پول فیزیکی به وجود آمد.

ارز دیجیتال (digital currency) شامل همه انواع پولی که ماهیت فیزیکی ندارند می‌شوند از جمله ارز الکترونیکی و ارز مجازی(virtual currency).

ارز مجازی شامل رمزارزها می‌باشد که دو نوع متمرکز شده و غیر متمرکز دارد.

در نوع غیر متمرکز وابسته به هیچ دولت یا شرکتی نیست و شخص خاصی بر شبکه نظارت ندارد و شبکه خودش بر خودش نظارت دارد. قابل تبدیل به سایر ارزها هست. قابل تصاحب یا بازگشت توسط شخص سومی نیست. امنیت زیاد آن ناشی از تکنولوژی بی نقص آن یعنی بلاکچین هست.

بلاکچین از سه تکنولوژی مختلف استفاده می‌کند.

  • شبکه همتا به همتا
  • کلید عمومی و خصوصی رمزنگاری شده
  • برنامه (پروتکل‌های بلاکچین)

بلاکچین از توپولوژی شبکه ای همتا به همتا (peer to peer) استفاده میکند که در مقابل توپولوژی ارز فیات ( Fiat Currency) شبکه کلاینت – سرور (client -server) قرار دارد. در سیستم همتا به همتا سرور مرکزی وجود ندارد در نتیجه تسلط سرور بر شبکه از بین می‌رود و وظایف سرور بین اعضا تقسیم می‌شود. در نتیجه هزینه نگهداری سرور نیز وجود ندارد. شبکه همتا به همتا بستر ایده‌آلی را برای ارزهای غیرمتمرکز به وجود آورده هست.

جز دوم بلاکچین پروتکل های آن هست که در قالب برنامه‌ی نرم افزاری پیاده‌سازی می‌شود.

کلیدها برای رمزنگاری اطلاعات استفاده میشوند. هر شخص دارای دو کلید عمومی و خصوصی هست. کلید خصوصی برای رمزنگاری اطلاعات توسط خود شخص استفاده می‌شود و به هیچ وجه نباید لو برود. اطلاعات رمزنگاری شده با کلید خصوصی فقط با کلید عمومی رمزگشایی میشود. کلید عمومی میتواند در دست همگان باشد تا با رمزگشایی اطلاعات شخص از صحت هویت واطلاعات فرد مطمئن شود.

فرایند تولید کلیدها از قضایای ریاضی پیروی میکند و باید طوری تولید شوند که از لحاظ عملی پیدا کردن آن ممکن نباشد.

بلاکچین از آن جایی بلاکچین نامیده میشود زیرا فیلدهای اطلاعاتی به صورت بلوکهایی که به صورت زنجیر به هم متصل شده اند در شبکه ذخیره میشود. با تغییر کوچکترین فیلد اطلاعاتی در یکی از بلوک ها کل زنجیره دچار تغییر میشود. در نتیجه سایر اعضای شبکه از این تغییر با خبر میشوند و جلوی تغییرات دلخواه هر عضو شبکه نیز گرفته میشود.

بیت کوین ها از طریق فرایند ماینینگ (mining) تولید می‌شوند.

ماینرها افراد با امکانات سخت افزاری هستند که سخت افزار خودشان را در اختیار شبکه قرار میدهند و در ازای آن پاداش میگیرند.

ماینرها در حل یک الگوریتم پیچیده رمزگشایی شرکت میکنند که با هر موفقیت یه بلوک در شبکه ساخته شده که باید توسط سایر بلوک ها تایید شود تا درشبکه افزوده شود.

مقدار پاداش در حل الگوریتم‌ها هر چهار سال یکبار به نصف کاهش می‌یابد. یعنی مقدار پاداش از سال 2009 که مقدار 50 واحد بیت کوین بود تا سال 2022 به 6.25 واحد کاهش می‌یابد.

برای استفاده از بیت کوین نیاز به کیف دیجیتال دارید. یک کیف پول نرم‌افزاری است که کلیدهای عمومی و خصوصی را در خود نگه می‌دارد. از این کلیدها برای ارسال و دریافت داده‌های دیجیتالی در بلاک چین و ردیابی مانده‌حساب ارزهای دیجیتالی استفاده می‌شود. اگر شما بخواهید بیت کوین یا هر ارز دیجیتالی دیگری را استفاده کنید حتماً به یک کیف پول دیجیتالی نیاز خواهید داشت.

ارز فیات

در این بخش از وبلاگ صرافی رویال در مورد چیستی و انواع ارزهای مختلف قراره صحبت کنیم.

آشنایی با انواع سامانه معاملات ارزی مرتبط با صرافی ها (سامانه نیما و سنا)

بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران،در سال‌های متمادی بنا بر نیاز کشور و شرایط حساس موجود، اقدام به تولید انواع سامانه معاملات ارزی متعدد جهت برآوردن نیاز خرد و عمده ی حواله و اسکناس مطابق با قوانین ارزی کشور، نموده است. این در حالی است که در خرداد سال ۱۴۰۱ با توجه به افزایش ناگهانی قیمت دلار در بازار آزاد و .

تاریخچه دلار، چرا دلار ارز مرجع بین‌المللی است و ما نمی‌توانیم آن را از مبادلات مرتبط با تحریم حذف کنیم ؟ به همراه ویدئو

قرارداد ۱۹۴۴ برتون وودز‌ (Bretton Woods) مهم‌ترین سرنخ در موضوع ارزش و جایگاه بین المللی دلار امروزی می باشد. قبل از این قرارداد، اکثر کشورها طبق استاندارد طلا عمل ‌می‌کردند. کشورهای در حال توسعه نشستی برگزار کردند تا نرخ ارز را، برای تمام ارزها به قیمت دلار ثابت نگه دارند چون در آن زمان ایالات متحده بزرگترین ذخایرِ طلای جهان .

روش های انتقال ارز بین المللی

انتقال ارز، از دیروز تا امروز در دنیای به سرعت در حال تغییر امروز، همه چیز آنلاین اتفاق می‌افتد. ما نمیدانیم چگونه به این نقطه رسیده‌ایم ولی می‌توانیم پله پله به عقب برگردیم تا بفهمیم چه چیزی ما را به نقطه امروزی‌ رسانده است. ۱۵۰ سال گذشته شاهد تحولاتی در صنعت پرداخت و انتقال ارز بوده‌ایم. البته تغییر در چشم‌انداز .

تاریخچه انتقال ارز

در دنیای به سرعت در حال تغییر امروز، همه چیز آنلاین اتفاق می‌افتد. ما نمیدانیم چگونه به این نقطه رسیده‌ایم ولی با بررسی تاریخچه انتقال ارز و تغییر و تحولات این حوزه در طی ۱۵۰ سال گذشته، می توانیم چشم انداز بهتری از آینده نقل و انتقال ارز از کشورهای مختلف داشته باشیم. پول همواره بخشی از ارز فیات ( Fiat Currency) تاریخچه ۳۰۰۰ ساله‌ .

جاهای دیدنی استانبول، آنکارا، آنتالیا و ازمیر در یک نگاه

ترکیه از جمله کشورهای توریستی دنیا محسوب می شود. استانبول، ازمیر، انکارا و انتالیا از جمله شهرهای مهم ترکیه هستند. در این مطلب در مورد جاهای دیدنی ترکیه از جمله جاهای دیدنی استانبول، جاهای دیدنی ازمیر، جاهای دیدنی آنکارا و آنتالیا صحبت می کنیم. آب و هوای خوب و جذابیت های گردشگری فراوان، صنعت توریسم را در این کشور گسترش .

نقاط دیدنی ترکیه| ترکیه کجا بریم؟

ترکیه هر ساله مهاجران زیادی را به سمت خود جذب می کند. هم وطنان مان هم تمایل زیادی به سفر به این کشور دارند. ازمیر، کوش آداسی، بدروم و… از جمله شهرهای جذاب ترکیه برای توریست ها هستند. مناطق دیدنی ترکیه از جمله جاهای دیدنی کوش آداسی، جاهای دیدنی بدروم و دیدنی های ازمیر بسیار زیاد است. در این مطلب .

برای سفر به ترکیه چه مدارکی لازم است؟ وسایل لازم برای سفر به ترکیه چیست؟

ترکیه از جمله کشورهایی است که همواره مورد توجه توریست ها از کشورهای مختلف است. جاذبه های فراوان و جذابیت های این کشور، از دلایل تمایل افراد به سفر به آن است. برای سفر به ترکیه چه مدارکی لازم است؟ وسایل لازم برای سفر به ترکیه کدامند؟ این سوالات و مشابه آن ها، قطعا برای شما هم وجود دارد. چه .

نحوه خرید ارز مسافرتی ۱۴۰۱ + بروز رسانی بخش نامه جدید بانک مرکزی

ارزهای مسافرتی به مسافران جهات سفر به کشورهای مختلف تعلق می گیرد. در واقع این مبلغ کمک هزینه ای برای سفر است که به همه کشورها تعلق نمی گیرد. این ارزها معمولا به شکل دلار، پوند و یورو عرضه می شود، زیرا تمامی کشورها این واحدهای پولی را می پذیرند. قوانین مربوط به خرید ارز مسافرتی همواره در حال تغییر .

منطق سرمایه‌گذاری روی ارزهای دیجیتال

ارز دیجیتال

در سال‌های اخیر بحث ارز دیجیتال به یکی از دغدغه‌های بسیاری از شهروندان بدل شده است. آینده این واحد پولی نیز موردتوجه برخی از اقتصاددانان قرار گرفته است.
به گزارش دیجی اکسچنج، مرتضی ایمانی راد، اقتصاددان ایرانی نگاهی مثبت به این ارز دوران جدید دارد. او هرچند درباره «بیت کوین» سخن می‌گوید اما تأکید می‌کند: بحثی که مطرح می‌شود در مورد بیت‌کوین (bitcoin) است ولی این گفت‌وگو به سایر ارزهای دیجیتال تعمیم داده می‌شود؛ بنابراین وقتی داریم در مورد بیت‌کوین صحبت می‌کنیم منظورمان در یک عبارت کلی به ارزهای دیجیتال cryptocurrency ارتباط پیدا می‌کند. رشد ارزهای دیجیتال آن‌قدر شدید بود که هیچ سرمایه‌گذار جهانی مخصوصاً آن‌هایی که در بازار ارز فعالیت می‌کنند نمی‌توانستند به این نرخ رشد بی‌تفاوت بمانند، به همین دلیل سال ۲۰۱۷ نقطه عطفی برای ارزهای دیجیتال بود. حجم ارزهای دیجیتال که در بازار جهانی در گردش است بسیار محدود است و شاید بتوان گفت در مقابل پول‌های رایج جهان که به آن‌ها فیات (fiat currency) گفته می‌شود بسیار کوچک است. ولی نباید ازنظر دور داشت که سرعت رشد پول‌های دیجیتال بسیار سریع است،‌ هم ازنظر تعداد و هم ازنظر حجم. تا انتهای سال ۲۰۱۷ تعداد ارزهای دیجیتال به بیش از ۲۵۰۰ ارز رسید، هرچند که بخش قابل‌توجهی از آن‌ها رسمیت پیدا نکرده‌اند و وارد گردش اقتصاد نشده‌اند، ولی نشان می‌دهد که چگونه ارزهای دیجیتال به مرکز توجه کشورها، سازمان‌ها و جوان‌ها برای تولید آن‌ها تبدیل شده است.
او در ادامه تصریح می‌کند: ویژگی منحصربه‌فرد این ارزها این است که هیچ‌گونه سیاست‌گذاری روی آن‌ها انجام نمی‌شود مگر از طریق پروتکلی که در ابتدا موردتوافق بنیان‌گذاران آن قرار می‌گیرد، به همین دلیل است که ارزهای دیجیتال و بیشتر آن‌هایی که مورد مبادله قرار می‌گیرند، در روزهایی که تعطیل نیست بازارشان باز است، چون هیچ کانون مستقل سیاست‌گذاری برای تنظیم مبادله این ارزها و تعطیل کردن آن‌ها وجود ندارد؛ بنابراین اگر در یک‌کلام بخواهیم بازار این ارزها را تبیین کنیم بیشتر می‌توان گفت که این ارزها از یک بازار دموکراتیک و بسیار رقابتی برخوردار هستند، بنابراین آنچه در این بازار اتفاق می‌افتد کاملاً پدیدار ‌شدنی است و هیچ‌گونه طراحی به‌جز طراحی اولیه در این بازار وجود ندارد، مخصوصاً اینکه شفافیت در این بازار بسیار بالاست و هر‌کس می‌تواند تمامی مبادلات در سطح جهان را روی هر یک از ارزهای مبادله شده روی کامپیوتر خود دانلود کند و آن‌ها را ببیند. این میزان شفافیت در پول‌های رایج کنونی تحت هیچ عنوان وجود ندارد و به همین دلیل پول‌های دیجیتال مورد استقبال بسیار زیادی در کشورهای مختلف جهان قرار گرفته است.
ایمانی راد در بخش دیگری از تحلیل خود می‌گوید: یکی از مشکلاتی که در مورد این ارزها از سوی مسئولان بانک‌های مرکزی کشورهای جهان مطرح می‌شود این است که ارزهای دیجیتال دارای نوسانات بسیار بالایی هستند و بنابراین نمی‌توانند به‌سادگی موردقبول بانک‌های مرکزی قرار گیرند و به همین علت نمی‌توان از آن‌ها در مبادلات روزمره استفاده کرد. هرچند که این بخش درست است ولی نباید این نکته مهم را نادیده گرفت که ارزهای دیجیتال شرایط اولیه و تولد خود را تجربه می‌کنند و بنابراین از یک پدیده نوظهور نمی‌توان ثبات انتظار داشت. به‌عنوان‌مثال اگر ملاحظه کنید، در یک مدت‌زمان ارز فیات ( Fiat Currency) نسبتاً طولانی قبل از سال ۲۰۱۷ این ارزها نوسانات قابل‌توجهی نداشتند ولی در سال ۲۰۱۷ یک‌باره افزایش چشمگیری پیدا کردند، ولی در سه‌ماهه ابتدای سال ۲۰۱۸ همان‌طور که می‌بینیم از یک ثبات نسبی و قابل‌توجهی برخوردارند؛ بنابراین با همگانی شدن این ارزها می‌توان انتظار داشت که ارزهای دیجیتال از بازار کم‌ نوسان‌تر و باثبات بیشتری برخوردار خواهند شد. از آن گذشته بخش قابل‌توجهی از نوسانات ارزهای فیات را می‌توان به دخالت بانک‌های مرکزی و دولت‌ها منسوب کرد و بنابراین این ارزها در شرایطی که بانک مرکزی و دولتی وجود ندارد که در گردش و تولید آن‌ها دخالت کنند حجمشان به‌صورت یک متغیر محاسبه‌شده درونی افزایش پیدا می‌کند، ازاین‌رو می‌توان ثبات بیشتری برای آن‌ها از ارز فیات ( Fiat Currency) هم‌اکنون پیش‌بینی کرد. همان‌طور که در مورد ارزهای فیات از پول در سطح اقتصاد ملی و بین‌المللی استفاده می‌شود از ارزهای دیجیتال نیز می‌توان استفاده کرد.
این اقتصاددان با اشاره به یکی از کاربردهای بسیار متداول و معمول ارزهای دیجیتال یعنی معامله کردن و خریدوفروش از طریق آن‌ها تأکید کرد: هم‌اکنون بسیاری از شرکت‌های بزرگ، بیت‌کوین را ارز فیات ( Fiat Currency) به‌عنوان پول قانونی برای خرید کالای شما موردپذیرش قرار داده‌اند. طبیعی است که هر‌چه ثبات این ارزها بیشتر و نوسان قیمت آن‌ها محدودتر شود، امکان استفاده از آن‌ها در معاملات تجاری بیشتر خواهد شد. دومین استفاده‌ای که می‌توان از این ارزها کرد برای پوشش ریسک است. یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های ارزهای دیجیتال این است که در مقابل نوسانات اقتصادی بیرون التهاب زیادی از خود نشان نمی‌دهند و چون حجم آن‌ها با یک قانون مشخصی افزایش پیدا می‌کند بانک‌های مرکزی نمی‌توانند در حجم آن‌ها دخالت کنند و قیمت ارزها را در مقابل یکدیگر بالاتر ببرند. به دلیل همین ویژگی است که بعضی از سرمایه‌گذاران از ارزهای دیجیتال به‌عنوان ابزاری برای پوشش ریسک همانند طلا استفاده می‌کنند. سومین استفاده‌ای که از ابزارهای دیجیتال می‌شود سوداگری یا سرمایه‌گذاری است. با توجه به اینکه نوسان این ارزها بالاست، بسیاری از سرمایه‌گذاران راغب هستند که از بازار فارکس خود را به بازار ارزهای دیجیتال منتقل کنند. به همین علت در سال ۲۰۱۷ که این ارزها بیشترین افزایش را تجربه کردند شرکت‌های بسیار زیادی وارد فعالیت مبادلاتی و پس‌انداز این ارزها و روش‌های نگهداری آن‌ها شدند و این استقبال آن‌چنان بود که برای اولین بار تمامی شرکت‌های عرضه‌کننده این ارزها با یک صف طولانی مواجه شدند و چون عملیات مبادله و پس‌انداز الکترونیکی انجام می‌شود بسیاری از این شرکت‌ها تمهیدات لازم را برای یک برنامه گسترده و محکم برای استفاده از استقبالی که از آن‌ها شده بود، نداشتند و دچار هرج‌ومرج شدند.
ایمانی راد درباره تهدیداتی که این واحد پولی با آن مواجهه نیز گفت: «یکی از بحث‌هایی که در مورد بیت‌کوین و سایر ارزهای دیجیتال که به آن‌ها آلت‌کوین (altcoin) گفته می‌شود مطرح است این است که این ارزها دارای پشتوانه لازم برای رسمیت یافتن و موردقبول قرار گرفتن مردم نیستند. هرچند که این نکته درست نیست ولی لازم است خیلی مختصر در مورد آن توضیح داده شود. همه می‌دانند که ارزهای فیات بعد از سال‌های ۱۹۷۳ و ۱۹۷۴ فاقد پشتوانه بوده‌اند و پشتوانه پول در بعضی از کشورها در حد چند درصد با طلا و در بعضی از کشورها بدون تعیین پشتوانه بوده است؛ بنابراین اگر شما در سال گذشته در ونزوئلا زندگی کرده باشید، پول رایج فاقد هرگونه پشتوانه بود و به همین دلیل پول ملی این کشور نوسانات بسیار بالایی را تجربه کرد. این مسئله در مورد ارزهای دیجیتال هم صادق است. به‌عبارت‌دیگر ارزهای دیجیتال همانند ارزهای فیات مثل قبل از پشتوانه طلا یا ابزار ارزشمندی برخوردار نیستند ولی می‌توان گفت که امنیت بسیار بالا در این ارزها یکی از فاکتورهای مهم ارزش آن‌هاست. ضمناً فنّاوری‌های بسیار محکم و قدرتمندی این ارزها را به گردش درآورده، حفظ و تولید می‌کند. مثلاً فنّاوری مورداستفاده در تولید، توزیع و ثبت معاملات بیت‌کوین بلاک‌چین (block chain) است که خود از استحکام بسیار بالایی برخوردار است.»
این استاد دانشگاه درباره آینده این واحد پولی نیز تصریح کرد: «گذشته از این مسئله اخباری که در مورد ارزهای دیجیتال بیرون می‌آیند مثل تأیید یک ارز یا قبول یک کشور برای استفاده از آن یا ممنوعیت استفاده از ارز و هر‌گونه خبر مشابه می‌توانند به‌شدت روی نرخ ارزهای دیجیتال و ازجمله بیت‌کوین اثر بگذارند. این دو مسئله را می‌توان در حوزه عوامل فاندامنتال یا بنیادی طبقه‌بندی کرد. از طرف دیگر بسیاری از مبادله کنندگان ارزهای دیجیتال در فضای الکترونیک برای ورود و خروج از بازار از تکنیک‌های رایج در بازار استفاده می‌کنند که به آن‌ها نماگرهای تکنیکال گفته می‌شود. این شاخص‌ها و نماگرها تعدادشان بیش از ۲۰۰ است که نشان‌دهنده چگونگی حرکت ارزهای دیجیتال و پیش‌بینی آینده آن‌هاست و ارز فیات ( Fiat Currency) با بررسی ابزارهای تکنیکال و بررسی توسعه روزافزون ارزهای دیجیتال پیش‌بینی می‌شود که در سال ۱۳۹۷ ما با بازار گسترده‌تری از ارزهای دیجیتال مواجه خواهیم بود. در سال ۱۳۹۷ عرصه فعالیت ارزهای دیجیتال به بیت‌کوین محدود نمی‌شود بلکه ممکن است ارزهای دیگری وارد حوزه رقابتی شوند و هر یک در محدوده خاص مورداستفاده قرار گیرند. بعضی از کارشناسان ارزهای دیجیتال که در دانشگاه‌های معتبر جهانی مشغول تدریس هستند معتقدند پایه‌های ارزهای دیجیتال به‌اندازه کافی محکم شده است و از هم‌اکنون افزایش قیمت این ارزها دور از انتظار نیست. یکی از این استادان قیمت بیت‌کوین را در سال آینده بیش از ۲۰ هزار دلار ارزیابی کرده است. آنچه در مورد این ارزها می‌توان گفت این است که آینده این ارزها مناسب و بنابراین سرمایه‌گذاری روی آن‌ها برای بلندمدت می‌تواند سودآور و مفید باشد.»

کریپتو چیست؟ تفاوت آن با ارز فیات چیست؟

What is Crypto What is the difference with Fiat currency

کریپتو چیست ؟ تفاوت آن با ارز فیات چیست؟ شاید شما به تازگی قصد ورود به دنیای کریپتو کرده‌اید و اساساً می‌خواهید بدانید که کریپتوکارنسی یا بهتر است بگوییم «ارز دیجیتال» چیست. در این مقاله سعی داریم با زبانی ساده کریپتو و مفاهیم مربوط به آن را تعریف کنیم و همچنین توضیح دهیم که بازار کریپتوکارنسی چیست و ورود به آن چگونه است.

کریپتوکارنسی یک ارز دیجیتال است که امنیت آن به واسطۀ رمزنگاری تأمین می‌شود؛ رمزنگاری جعل یا دوبار خرج کردن این ارز را تقریباً ناممکن می‌کند.

بسیاری ارز فیات ( Fiat Currency) ارز فیات ( Fiat Currency) از کریپتوها شبکه‌های غیرمتمرکزی هستند که بر اساس فناوری بلاک‌چین کار می‌کنند؛ فناوری بلاک‌چین یک دفتر حساب باز و توزیع شده (distributed ledger) است که همه به واسطۀ رایانه‌هایشان به آن دسترسی دارند؛ در واقع آن‌ها در رایانۀ خود از نرم‌افزاری استفاده می‌کنند که همۀ کاربران را به یکدیگر متصل می‌کند و بدین‌ترتیب می‌توانند اطلاعات را میان خود به اشتراک بگذارند؛ نکتۀ مهم آن است که میان این کاربران سلسله‌مراتب وجود ندارد و همۀ آن‌ها ماننده گره‌های هم‌سطح یا nodes در یک شبکه به هم متصل‌اند.

در این شبکه یا دفترحساب همۀ معامله‌ها ثبت می‌شود؛ بنابراین همۀ کاربران نسخه‌ای به‌روز شده از دفترحساب را دارند و همین موضوع تحریف معامله‌ها را ناممکن می‌کند. در نتیجه یکی از ویژگی‌های کریپتوکارنسی آن است که قدرتی مرکزی وجود ندارد که اختیاری برای دخالت و دستکاری در این دفتر داشته باشد.

برعکس در سیستم‌های مالی سنتی کافی است که سرور اصلی از میان برود، یا برای مثال پایگاه اطلاعات یک بانک پاک شود و نسخۀ پشتیبان از آن وجود نداشته باشد؛ در چنین صورتی بازیابی اطلاعات حساب کاربران و سابقۀ تراکنش‌هایشان بسیار دشوار خواهد بود. در مقابل، در سیستم کریپتوکارنسی هر گره یا node، که در واقع کاربران و رایانه‌هایشان هستند، یک نسخه از این پایگاه اطلاعات دارد که به صورت 24 ساعته در 365 روز سال به‌روزرسانی‌ می‌شود.

شبکه‌های متمرکز و غیرمتمرکز، منبع: آکادمی بایننس

کریپتوکارنسی‌ها امکان انتقال ارزش را در هرکجای جهان، بدون مداخله و واسطه، ممکن کرده‌اند. به همین دلیل است که ما آن‌ها را ارزهای بدون مجوز می‌دانیم، زیرا هرکسی با اتصال به اینترنت می‌تواند به معاملۀ کریپتو بپردازد.

چه کسی کریپتو را اختراع کرد؟

نخستین کریپتوکارنسی بیت‌کوین بود که در سال 2009 منتشر شد. اما بیت‌کوین به یکباره به وجود نیامده است؛ پیش از ابداع بیت‌کوین، تلاش‌های زیادی برای ساخت کریپتوکارنسی شد که هریک به سهم خود در ساختار کنونی آن نقش داشته‌اند.

در سال 1983، شخصی به نام دیوید چاوم (David Chaum) یک پول الکترونیک رمزنگاری شده را با نام ای‌کش (ecash) به وجود آورد. در سال 1995، او این پول را در یک سیستم پرداخت الکترونیک با نام دیجی‌کش (digicash) اجرا کرد که تا سال 1998 در یک بانک ایالات متحده، به عنوان سیستم پرداخت‌های خرد و جزئی استفاده می‌شد.

در سال 1996، آژانس امنیت ملی ایالات متحده مقاله‌ای را با موضوع رمزنگاری پول الکترونیک ناشناس منتشر کرد که در آن سیستم کریپتوکارنسی شرح داده شده بود. این مقاله برای نخستین بار در فهرست پستی (mailing list) دانشگاه ام‌آی‌تی منتشر شد و سپس در سال 1997 در مجلۀ “American Law Review” چاپ شد.

در سال 1998، یک مهندس کامپیوتر چینی با نام وای‌دای (Wei Dai) مقاله‌ای در شرح یک سیستم پول الکترونیک توزیع شده و ناشناس با نام “b-money” منتشر کرد. در این مقاله طرحی معرفی شده بود که در آن گروهی از نام‌های مستعار دیجیتالی که قابل ردیابی نیستند، به هم پول پرداخت می‌کنند و بدون کمک گرفتن از فرد سوم میان خودشان قراردادهایی را منعقد می‌کنند.

بلافاصله پس از آن فردی با نام نیک زابو (Nick Szabo) دربارۀ بیت‌گلد (bitgold) نوشت. بیت‌گلد همانند بیت‌کوین یک سیستم ارز الکترونیک بود که هیچ‌گاه اجرا نشد، اما آن را پیش‌درآمد بیت‌کوین می‌دانند؛ چنان‌ که در سیستم طراحی‌شده برای بیت‌گلد نیز هریک از مشارکت‌کنندگان قدرت پردازش رایانۀ خود را به حل معماهای رمزنگاری‌شده اختصاص می‌دادند و هر راه‌حل بخشی از چالش و معماری بعدی می‌شد و بدین ترتیب کوین‌های جدید تولید می‌شد.

سرانجام در سال 2009، بیت‌کوین ابداع شد. این کریپتو به دست شخص یا گروهی با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto) ابداع شد که تا‌کنون هویت آن ناشناس باقی‌مانده است. پس از بیت‌کوین تعداد زیاد دیگری کریپتوکارنسی به وجود آمد که قصد رقابت با بیت‌کوین را داشتند یا به دنبال توسعۀ ویژگی‌هایی بودند که در بیت‌کوین وجود ندارد؛ همانند اتریوم که بلاک‌چینی است که اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز (dapps) با استفاده از قراردادهای هوشمند (smart contracts) روی آن اجرا می‌شوند.

چند نوع کریپتوکارنسی وجود دارد؟

پس از بیت‌کوین، کریپتوهای بسیار زیادی ابداع شده که بعضی از آن‌ها در رقابت مستقیم با بیت‌کوین قرار گرفته‌اند. اما به طور کلی کریپتوکارنسی به دو گروه تقسیم می‌شود: بیت‌کوین و آلت‌کوین.

آلت‌کوین (altcoin) معمولاً به هر کوینی گفته می‌شود که بیت‌کوین نیست و برخی از آن‌ها عبارتند از اتر، دوج‌کوین، لیت‌کوین، پیر‌کوین، نِیم‌کوین و غیره . در واقع، واژۀ آلت‌کوین به معنای جایگزین بیت‌کوین است. نِیم‌کوین (namecoin) اولین آلت‌کوین است که در سال 2011 ایجاد شده است.

اگرچه بیشتر آلت‌کوین‌ها بر اساس همان چارچوب بنیادی بیت‌کوین ساخته شده‌اند، ادعا می‌شود که برخی از آن‌ها نسخه‌های بهتری از بیت‌کوین هستند و ویژگی‌هایی دارند که بیت‌کوین فاقد آن است؛ برای مثال اخیراً دربارۀ سرعت پایین شبکۀ بیت‌کوین، مصرف بالای انرژی در استخراج‌ آن، و در نتیجه پیامدهای زیست‌محیطی این کریپتو حواشی زیادی ایجاد شد؛ و این ادعا مطرح شد که کرپیتوهای دیگری چون دوج‌کوین از این نظر بر بیت‌کوین برتری دارند.

تفاوت پول فیات با کریپتو چیست ؟

زمانی در این دنیا، سیستم مبادلۀ کالا به کالا وجود داشت. یعنی اگر شخصی می‌خواست کالای خود را بفروشد، باید شخص دیگری را می‌یافت که کالای او را بخواهد و البته همان کالایی را داشته باشد که شخص اول خواستارش بود. برای مثال کشاورزی را تصور کنید که می‌خواهد گندمش را با لباس معامله کند؛ بنابراین باید به دنبال خیاطی باشد که گندم نیاز دارد.

پول فیات این مسئله را حل کرد و امکان معامله را میان افرادی که نیازهای متفاوتی دارند فراهم کرد؛ بدین‌ترتیب که محلی از ذخیرۀ ارزش را به وجود آورد. اما احتمالاً به هنگام ابداع پول، مردمی که از سیستم مبادلۀ کالا به کالا استفاده می‌کردند، از خود می‌پرسیدند که چرا این کاغذهای بی‌ارزش باید به اندازۀ کالاهای آن‌ها یا حتی بیش از آن ارزش داشته باشند!

کریپتوکارنسی همان‌کاری را با پول فیات می‌کند که پول فیات با سیستم مبادلۀ کالا به کالا کرد. زیرا یک محل ذخیرۀ دیگر از ارزش به وجود آورده است. اما احتمالا این پرسش برای افراد زیادی به وجود آمده است که این محل ذخیرۀ جدید چه تفاوتی با پول فیات دارد و اساسا چرا باید به آن اعتماد کرد؟ مجموعاً مزایای کریپتوکارنسی بر پول فیات را می‌توان به شرح زیر دانست:

  • فیات یک پول قانونی است که ارزش آن به دولت و نهادهای قدرت وابسته است، مانند دلار آمریکا. اما کریپتوکارنسی ارزش خود را از شبکه‌ای می‌گیرد که در آن قدرتی مرکزی وجود ندارد و همۀ افراد به صورت هم سطح در آن حضور دارند. هرچه افراد و نهادهای بیشتری آن را بپذیرند، ارزش آن بیشتر می‌شود.
  • کریپتو امن است و این امنیت و اعتبار خود را از این افراد می‌گیرد، زیرا همۀ افراد حاضر در شبکه به سابقۀ همۀ معاملات کریپتو دسترسی همزمان دارند و صحت آن را تأیید می‌کنند.
  • توزیع پول فیات به واسطه نیاز دارد، اما کریپتو بر شبکه‌های غیرمتمرکز متکی است که آن را در سراسر جهان، بدون مانع و واسطه، جابجا می‌کنند.
  • کریپتو به بی‌نهایت قابل تقسیم است. کمترین مبلغ دلار آمریکا می‌تواند یک سنت یا یا 0.01 دلار باشد، اما شما در صورت نیاز می‌توانید 0.00000000000001 بیت کوین بخرید.

آیا کریپتو قانونی است؟

شاید بهتر باشد که این سوال را برعکس بپرسیم: آیا کریپتو غیرقانونی است؟ پاسخ آن است که خیر! کریپتو به طور کلی غیرقانونی نیست و هرکسی می‌تواند آن را خریدوفروش کند. اما نکته‌ای که باید به آن توجه داشت این است که کریپتوکارنسی فاقد چارچوب مقرراتی است که کارکرد کنونی آن را به صورت یکپارچه مدیریت کند.

در حال حاضر در کشورهای مختلف با خریدوفروش کریپتو برخوردهای متفاوتی می‌شود. کشورهای معدودی هستند که تلاش می‌کنند مانع خریدوفروش کریپتو شوند، مانند رویکردهای اخیر دولت چین که موجب شده بسیاری از ماینرها قصد جابجایی و خروج از این کشور را داشته باشند. اما در اکثر کشورهای دنیا، مانند ایالات متحده، این کار منافاتی با قانون ندارد و هرروز نهادهای بیشتری من‌جمله شرکت‌های بیمه در حال پذیرفتن سیستم‌های پرداخت به کریپتوکارنسی هستند.

نقاط ضعف کریپتوکارنسی و بازار کریپتو چیست ؟

کریپتوکارنسی مزایای زیادی دارد که تا اینجا به موارد مهمی از آن‌ها اشاره کردیم. اما به عنوان کسی که قصد ورود به بازار کریپتوکارنسی را دارید، حتما باید با نقاط ضعف این سیستم هم آشنا باشید تا با آگاهی و احتیاط بیشتری در این بازار سرمایه‌گذاری و فعالیت کنید.

مهم‌ترین مسئله درباره بازار کریپتوکارنسی وضعیت بی‌ثبات آن است. ارزش کریپتو تابع عرضه و تقاضای آن است. هرقدر یک کریپتو بتواند با سرعت خرید و فروش شود، ارزش آن بالا می‌رود. بنابراین بازار کریپتو بازار بی‌ثباتی است و پیش‌بینی روند قیمت آن دشوار و پیچیده است. به همین دلیل تریدرهای حرفه‌ای در این بازار از ابزارهایی برای تحلیل سیر قیمت‌ها استفاده می‌کنند که البته تضمین‌شده نیست.

برای مثال اگر پیشینه تغییرات قیمت بیت‌کوین را بررسی کنیم، صعود و سقوط‌های ناگهانی و زیادی را مشاهده می‌کنیم. چنان‌که بیت‌کوین در دسامبر 2019 به حدود 19 هزار دلار رسید و در ماه‌های آتی به یکباره به 7 هزار دلار نزول پیدا کرد. همچنین در سال 2020 قیمت این کوین به بالای 60 هزار دلار رسید و سپس به یکباره ارزش آن نصف شد. این وضعیت دربارۀ کریپتوکارنسی‌های دیگر نیز صادق است.

نقد دیگر متوجه امنیت معاملات کریپتو است. باید توجه داشت که بلاک‌چین‌های کریپتوکارنسی‌ها بسیار امن هستند، اما سیستم‌های دیگری که با کریپتو درگیر هستند، مانند صرافی‌ها و کیف‌پول‌ها، در برابر هک شدن به طور کامل در امان نیستند. در طول ده سالی که از عمر بیت‌کوین می‌گذرد، صرافی‌های بسیاری هک شدند و از آن‌ها دزدی شد. چنان‌که اخیراً نیز زنجیرۀ هوشمند بایننس هشدار داده که هکرهایی به صورت سازمان یافته قصد حمله به این زنجیره را دارند.

چگونه به بازار کریپتو وارد شوم؟

برای آنکه وارد بازار کریپتو شوید، ابتدا باید تصمیم بگیرید که هدف شما خریدوفروش است یا سرمایه‌گذاری. این دو ممکن است با هم اشتباه گرفته شوند، اما با یکدیگر تفاوت دارند. به زبان ساده سرمایه‌گذاری زمانی خوب است که شما یک دارایی را بخرید و برای مدت زمانی طولانی نگاه دارید تا قیمت آن رشد کند. اما خریدوفروش راهبردی است که به دنبال سودآوری کوتاه‌مدت یا میان‌مدت است.

افراد برحسب روحیه و ترجیح فردی خویش تصمیم می‌گیرند که راهبرد سرمایه‌گذاری را انتخاب کنند یا راهبرد خریدوفروش را. کسانی که نگران نوسان‌های کوتاه مدت هستند، ترجیح می‌دهند سرمایه‌گذاری کنند و به دنبال کسب سود در مدت زمان طولانی باشد. اما کسانی نیز هستند که مایل‌اند سود خود را در کوتاه‌مدت افزایش دهند و روزانه خریدوفروش کنند.

باید توجه داشت که این راهبرد دوم (یعنی خریدوفروش کریپتو) نیازمند اختصاص دادن زمان و همچنین تمرین در تحلیل روندهای بازار است و البته ریسک بیشتری به همراه دارد؛ بنابراین توصیه می‌شود که مبتدی‌هایی که به ابزار تحلیل روزانۀ بازار مجهز نیستند، بیشتر سراغ سرمایه‌گذاری بروند.

به هر‌ترتیب، برای آنکه وارد بازار کریپتو شوید، ابتدا باید با پول فیات خویش کریپتو بخرید. کریپتوکارنسی را می‌توان از صرافی‌های کریپتو خریداری کرد. برای استفاده از خدمات صرافی کریپتوکارنسی، باید ابتدا یک حساب کاربری در سایت آن‌ها بسازید و همچنین یک کیف پول الکترونیکی یا wallet را روی موبایل خودتان نصب و راه‌اندازی کنید و آن را به حساب بانکی پول فیات خود متصل کنید. بدین ترتیب می‌توانید کریپتو بخرید.

البته اخیرا اپلیکیشن‌هایی مانند رابین‌هود (robinhood) نیز امکان خریدن بسیاری از کریپتوهای اصلی مانند بیت‌کوین، اتر، دوج را فراهم کرده‌اند، بدون آنکه هزینه‌ و کارمزدی برای صرافی بپردازید.

چگونه در بازار کریپتو امنیت و آسودگی ارز فیات ( Fiat Currency) خاطر خود را بالا ببرم؟

همان‌طور که گفتیم، ورود به بازار کریپتوکارنسی دو ریسک مهم دارد:

  1. بی‌ثباتی بازار و نوسان زیاد قیمت‌های کریپتوها.
  2. امکان هک شدن سایت صرافی‌ها و کیف‌پول‌های الکترونیکی. بنابراین، برای آن‌که بتوانید تجربۀ نسبتاً امن‌تری را در بازار کریپتوکارنسی داشته باشید، باید برای هریک از این نقاط ضعف راه‌حلی بیابید.

راه مقابله با بی‌ثباتی بازار کریپتو آن است که:

  1. بخشی از سرمایۀ خود را وارد بازار کنید که از دست دادن آن به شما ضربه نزند. هیچ‌گاه همۀ اندوختۀ خود را در بازار کریپتوکارنسی قرار ندهید.
  2. بهتر است بتوانید روند بازار را به صورت نسبی تحلیل کنید و در این زمینه مهارت یابید.

مجموعاً برای تحلیل بازار دو روش کلی وجود دارد: تحلیل بنیادی (fundamental analysis) و تحلیل فنی یا تکنیکال (technical analysis). در ادامه دربارۀ هریک از این روش‌های کلی تحلیل توضیح مختصری آورده شده است:

  1. تحلیل بنیادی روشی برای ارزیابی ارزش یک دارایی بر اساس مولفه‌های اقتصادی و مالی است. تحلیل‌گرانی که از این روش استفاده می‌کنند، شرایط کلان و خرد اقتصادی، صنعت و کسب‌وکارهایی که حامی یک دارایی هستند، را در نظر می‌گیرند.

تحلیل‌ بنیادی در زمینۀ کریپتوکارنسی بیشتر معطوف به سرمایه‌گذاری است، نه خریدوفروش کوتاه مدت. بدین‌منظور تحلیل‌گران بنیادی داده‌های عمومی بلاک‌چین‌ها را بررسی کنند که on-chain metric نام دارد. یعنی به جای داده‌های کوتاه‌مدتی چون هیجانات و احساسات مقطعی حاکم بر بازار، مولفه‌هایی چون تاریخچۀ معاملات در یک کریپتو یا تعداد آدرس‌های (کیف‌پول‌های) فعال در زنجیره، هش‌ریت شبکه، دارندگان اصلی و عمده و … را مورد بررسی قرار می‌دهند.

هدف این تحلیل رسیدن به پیش‌بینی دربارۀ ارزش آتی دارایی و مقایسۀ آن با ارزش کنونی‌اش است؛ این رویکرد قصد دارد تعیین کند که این دارایی هم‌اکنون زیرارزش واقعی خود است یا بالای آن قرار دارد. به هر ترتیب نباید از یاد برد که کریپتوکارنسی‌ها شکل جدید و نوپایی از دارایی هستند و در نتیجه نمی‌توان به مدل‌ها و روش‌های تحلیل بنیادی برای تعیین ارزش آن‌ها اعتماد کامل داشت. موفقیت یا شکست سرمایه‌گذاری در کریپتوکارنسی به عوامل مختلفی بستگی دارد که ممکن است در چارچوب‌های فعلی تحلیل‌های بنیادی جای نگیرند.

2. تحلیل ارز فیات ( Fiat Currency) تکنیکال یا فنی رویکردی اساساً متفاوت است و برای خریدوفروش و کسب سود در کوتاه‌مدت مناسب‌تر است. این روش، برخلاف تحلیل‌ بنیادی، به دنبال ارزیابی ارزش اصلی و ذاتی یک دارایی نیست. تحلیل‌گران تکنیکال از تحرکات قیمت، الگوی نمودارها، اندیکاتورها استفاده می‌کنند تا ضعف و قوت یک بازار را بسنجند. در واقع تحلیل‌گران تکنیکال معتقدند که تحرکات قبلی قیمت یک دارایی برای پیش‌بینی تحرکات بعدی کارایی دارد. این نوع از تحلیل به میزان گسترده‌ای در خریدوفروش کریپتو استفاده می‌شود.

البته مهارت یافتن در تحلیل روند بازار و ارزش دارایی‌ها ساده نیست و نیازمند زمان و تمرین است. اما به هر ترتیب اگر قصد ورود جدی به این بازار را دارید، بهتر است با توجه به نوع معاملۀ خود و هدفی که دارید، روش یا روش‌هایی از تحلیل را یاد بگیرید و آسوده‌خاطرتر فعالیت کنید.

ریسک بعدی احتمال هک شدن و دستبرد به دارایی کریپتو است. همان‌طور که گفتیم، با وجود امنیت بالای شبکۀ بلاک‌چین کریپتوکارنسی‌ها، سایت صرافی‌‌ها و سایر اپلیکیشن‌های وابسته به کریپتو از هک شدن در امان نیستند. لذا برای آن‌که احتمال سرقت و از دست دادن دارایی خود را کم کنید، بهتر است صرافی معتبر و مناسبی را انتخاب کنید. من‌جمله صرافی‌هایی را انتخاب کنید که آدرس واقعی داشته باشند، کاربران دیگر تجربۀ خوبی را با آن داشته باشند، سابقۀ عملکرد صرافی مسئولانه باشد و همچنین ساخت حساب‌کاربری در سایت آن بیش از اندازه آسان نباشد.



اشتراک گذاری

دیدگاه شما

اولین دیدگاه را شما ارسال نمایید.